به گزارش شفاآنلاین: کارشناسان تاکید دارند: پزشکان باید استفاده از داروهای آنتی بیوتیک را به گونه ای تجویز کنند که کمترین آسیب را به میکروبیوم روده نوزادان وارد کند.
بر اساس دستورالعمل‌های موجود، آنتی‌بیوتیک‌هایی که برای طیف وسیعی از باکتری‌ها در نظر گرفته می‌شوند، در حال حاضر برای چهار تا ۱۰ درصد از نوزادان مبتلا به عفونت‌های مشکوک تجویز می‌شوند. با این حال، متخصصان می‌گویند که در بیشتر موارد داروهای آنتی‌بیوتیک به طور غیرضروری تجویز می‌شوند زیرا تنها در بخش کوچکی از افرادی که از این نوع داروها دریافت می‌کنند، در نهایت عفونت تشخیص داده می‌شود.
گروهی از کارشناسان انگلیسی و هلندی روی ۲۲۷ نوزاد تحقیقاتی انجام دادند تا چگونگی تاثیر آنتی‌بیوتیک‌ها بر میکروبیوم آنان را تجزیه و تحلیل کنند. روی حدود ۱۴۷ نوزاد مشکوک به عفونت "سپسیس" یکی از سه روش درمانی با داروهای آنتی بیوتیک آزمایش شد. نتایج بدست آمده با مشاهدات آزمایشات انجام شده روی ۸۰ نوزادی که هیچ عفونت مشکوکی نداشتند و آنتی بیوتیک برای آنها تجویز نشده بود، مقایسه شد.
از همه نوزادان قبل و بعد از شروع درمان و در سنین یک، چهار و ۱۲ ماهگی نمونه مدفوع گرفته شد. نمونه‌های گرفته شده به لحاظ میکروب‌هایی که میکروبیوم تازه تشکیل شده را شکل داده اند و ژن‌های باکتریایی مرتبط با مقاومت ضد میکروبی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
متخصصان مشاهده کردند: برای نوزادانی که داروی آنتی بیوتیک تجویز شده بود، کاهش قابل توجهی در سطح گونه های مختلف بیفیدوباکتریوم در مقایسه با نوزادانی که درمان آنتی بیوتیکی نداشتند، مشاهده شد. این میکروب‌ها به هضم شیر مادر کمک می‌کنند، سلامت روده را ارتقا می‌دهند و در عین حال از سیستم ایمنی در برابر عفونت نیز حمایت می‌کنند.
همچنین از بین سه رژیم درمانی آنتی بیوتیکی آزمایش شده، ترکیب پنی سیلین و جنتامایسین کمترین اثر مضر را بر میکروبیوم روده نوزاد و تعداد ژن های مقاومت ضد میکروبی که ظاهر می شوند، داشت.
این یافته بر اهمیت مطالعات بیشتر برای متعادل کردن نیاز و اثربخشی این آنتی‌بیوتیک‌ها و خطر ظهور ژن‌های مرتبط با مقاومت ضدمیکروبی تاکید می‌کند. همچنین ممکن است زمینه‌ای برای ابداع و بهره گیری از روش های مداخله ای جدید مانند "بیوتراپی‌های زنده" را فراهم سازد؛ درمانی که برای بازیابی موثر ترکیب میکروبیوم روده نوزاد پس از درمان آنتی بیوتیکی به کار گرفته شود.
