تایج یک مطالعه بر روی ۱۱۳۹ بیمار مبتلا به دیابت نوع دو نشان داد که ۴۵ درصد از بیماران، از درمان انصراف داده‌اند و مهمترین دلیل انصراف از درمان، موانع مالی ناشی از هزینههای درمان بیماری بوده است
شفاآنلاین>سلامت> نتایج یک مطالعه بر روی ۱۱۳۹ بیمار مبتلا به دیابت نوع دو نشان داد که ۴۵ درصد از بیماران از درمان انصراف دادهاندبه گزارش شفاآنلاین: هزینههای سنگین درمان دیابت بسیاری از بیماران ایرانی را زمینگیر کرده است. نتایج یک پژوهش نشان می‌دهد که چیزی حدود نیمی از بیماران دیابتی ایران به دلیل هزینههای کمرشکن ناچار شده‌اند که از ادامه درمان خود انصراف دهند.
این موضوع در حالی رخ می‌دهد که آنها امسال بارها برای پیدا کردن اقلام دارویی مورد نیاز خود سرگردان داروخانه های شهر شدند. هرچند که حالا خبرها حاکی از آن است که اقلام دارویی مورد نیاز بیماران دیابتی در داروخانه‌های کشور موجود است اما هزینههای بالای درمان همچنان کمرشکن است.
نتایج یک مطالعه بر روی ۱۱۳۹ بیمار مبتلا به دیابت نوع دو نشان داد که ۴۵ درصد از بیماران، از درمان انصراف داده‌اند و مهمترین دلیل انصراف از درمان، موانع مالی ناشی از هزینههای درمان بیماری بوده است. این پژوهش تحقیقاتی با عنوان «مراقبت از دست رفته در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو» در پایگاه نتایج پژوهش‌های سلامت کشور منتشر شده است.
در این پژوهش توضیح داده شده است که نیاز به مراقبت مدام و کنترل دیابت، هزینههای سنگینی به بیماران تحمیل کرده است با این وجود به تاخیر انداختن یا انصراف از درمان می‌تواند شدت بیماری را تشدید کند.
با این حال برخی از بیماران به دلایل مختلف از درمان انصراف می‌دهند و یا آن را به تعویق می‌اندازند. بر همین اساس پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز با انجام یک مطالعه عوامل تاثیرگذار بر انصراف از درمان در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو را بررسی کردند.
اکثر بیماران گزارش کردند که مهمترین دلیل انصراف از درمان، موانع مالی ناشی از هزینههای درمان بیماری است. کیفیت مراقبت، دسترسی، آگاهی و نگرش نسبت به بیماری و حمایت اجتماعی، به ترتیب بیشترین تاثیر را بر انصراف از درمان داشتند.
یافته‌های این مطالعه نشان داد که تعداد قابل توجهی از بیماران مبتلا به دیابت نوع دو سابقه انصراف از درمان داشتند و مهمترین دلایل انصراف از درمان مربوط به فشار مالی و نارضایتی از کیفیت مراقبت بود. بر همین اساس پژوهشگران این تحقیق می‌گویند که نه تنها برنامه‌های حمایتی مالی بیشتری باید انجام شود؛ بلکه کیفیت مراقبت باید ارتقا داشته باشد.
گزارش وزارت بهداشت حاکی از آن است که بالغ بر پنج میلیون نفر بیمار دیابتی در ایران زندگی می‌کنند و البته گفته می‌شود که 3 تا 4 میلیون نفر بیمار دیابتی دیگر وجود دارند که بیماری‌شان تشخیص داده نشده است.
البته بررسی‌های فدراسیون جهانی دیابت، نشان می‌دهد که شمار بیماران مبتلا به دیابت در کشورهای آسیایی و آفریقا در حال افزایش است و به نظر می‌رسد تا سال ۲۰۴۰ آمار دیابتی‌ها به دو برابر تعداد فعلی برسد.
افزایش شمار بیماران دیابتی سالیانه میلیاردها تومان هزینه روی دست دولت می‌گذارد. خسارت‌های تحمیلی دیابت به نظام سلامت قابل کتمان نیست. این بیماری علاوه بر هزینههای درمانی به لحاظ تهیه دارو و انسولین، عوارضی هم دارد که این عوارض، هزینه‌زاست، ازجمله سکته قلبی و خونریزی شبکیه چشم و نارسایی کلیه و سایر مسائل که خود این عوارض هم در نظام بهداشتی، تحمیل هزینه می کند. وقتی بیمار مبتلا به دیابت دچار نارسایی مزمن کلیه شود، نیازمند دیالیز هفتگی است و هفته‌ای سه بار باید دیالیز شود و بیماران دیالیزی جزء بیماران خاص هستند که دولت و نظام سلامت باید هزینه آنان را بپردازد.
این موضوع در حالی رخ می‌دهد که بخشی از خسارات این بیماری به صورت غیرمستقیم به اقتصاد کشور تحمیل می شود. هزینه از کارافتادگی و مرگ نیروی انسانی و بی‌سرپرست شدن خانوار بخش دیگری از هزینه‌هایی است که دیابت به دولت ها تحمیل می‌کند.
هم‌اکنون برآورد دقیقی وجود ندارد که دیابت چقدر هزینه به دولت تحمیل می‌کند اما افشین استوار، مدیرکل وقت دفتر مدیریت بیماری‌های غیرواگیر وزارت بهداشت اعلام کرده بود که هزینههای مستقیم و غیرمستقیم دیابت در ایران سالیانه حدود چهار میلیارد دلار است. او همچنین گفته بود که بر اساس آخرین مطالعات انجام شده حدود 11 درصد جمعیت بالای 25 سال در کشور به دیابت مبتلا هستند و حدود 18 درصد از جمعیت بزرگسال نیز در شرایطی هستند که به آن پیش دیابت گفته می‌شود و مستعد ابتلا به دیابت هستند. در نتیجه جمعیتی حدود 29 درصد بزرگسالان یا دیابت دارند یا در معرض خطر جدی ابتلا هستند.
استوار در مورد هزینههای دیابت توضیح داد: «علاوه بر هزینه های مستقیم و غیرمستقیم درمان دیابت، از لحاظ هزینه‌ای که به خانواده و نظام سلامت تحمیل می‌شود نیز دیابت یکی از مهمترین بیماری‌های غیرواگیر است.»
اسدالله رجب، رییس انجمن دیابت ایران درباره افزایش هزینه درمان بیماران دیابتی می‌گوید که در ایران پیشگیری کم هزینه جدی گرفته نمی‌شود و در عوض درمان پرهزینه به اقتصاد کشور و خانوارها تحمیل می‌شود.
او ادامه می‌دهد: «در کشورهای توسعه یافته مانند آلمان توانسته‌اند 70 درصد هزینه بیماران دیابتی را با آموزش بیماران و مهار بیماری کاهش دهند این در حالی است که در ایران بیمار دیابتی زمانی به پزشک مراجعه می‌کند که بینایی خود را تقریبا از دست داده یا پیشرفت بیماری به مرحله ای رسیده است که باید اعضای بدن بیمار قطع شود. بنابراین همین مساله نه تنها هزینه بیماران که هزینه دولت را بالا می‌برد.»
رجب همچنین توضیح می‌دهد: «مطالعات نشان می‌دهد که اگر بیماری دیابت به موقع مهار نشود هزینه آن 24 برابر می‌شود و متاسفانه بیماران ایرانی در اغلب موارد نتوانستهاند بیماری خود را به موقع مهار کنند.»
رییس انجمن دیابت تاکید می‌کند: «افزایش سرسام‌آور هزینه درمان دیابت در ایران در حالی رخ می‌دهد که شرکت‌های بیمه‌ای هم زیر بار تامین مخارج بیماران نمی‌روند و در شرایطی که قانون شرکت‌های بیمه را موظف کرده است که 70 درصد هزینههای بیماران را پرداخت کنند این نسبت برعکس شده و بیمار 70 درصد هزینه خود را پرداخت می‌کند و بیمه فقط 30 درصد این مخارج را می‌پردازند. بنابراین بسیاری از بیماران در این شرایط گرفتار هزینههای کمرشکن شده و از ادامه درمان بیماری انصراف می‌دهند.»
بیماران دیابتی می‌گویند که در یکی- دو سال اخیر نه تنها سیر صعودی هزینههای کمرشکن بیماری برای آنها چالش جدی ایجاد کرده است که در مقاطع زمانی مختلف کمبود اقلام دارویی بیماران دیابتی بارها خبرساز شده است.
به عنوان مثال در ماه‌های ابتدایی امسال در شرایطی کمبود قلم انسولین خبرساز شد که متولیان واردات دارو اعلام می‌کردند که ارز واردات داروهای مورد نیاز بیماران دیابتی نه تنها کاهش نداشته که افزایشی بوده است. با وجود این چالش کمبود اقلام دارویی مورد نیاز بیماران دیابتی در ماه‌های ابتدایی امسال بارها این بیماران را به چالش کشید.
حالا اما جواد شمسایی، رئیس داروخانه مرکزی هلال‌احمر با بیان اینکه وضعیت دارویی در کشور نسبت به ماه های گذشته به مراتب بهتر شده، به ایرنا گفته است: «چندین ماه است که دیگر در حوزه داروی مختص بیماران دیابتی با کمبود مواجه نیستیم و داروخانه مرکزی هلال احمر به اندازه چهار ماه ذخیره انسولین و اقلام انسولین دارد.»
هرچند که بیماران دیابتی می‌گویند که با وجود مرتفع شدن کمبود داروهای ویژه بیماران دیابتی، قیمت اقلام مورد نیاز آنها بین سه تا چهار برابر افزایش قیمت داشته است و به دلیل استفاده مداوم بیماران از این داروها ماهانه هزینه سنگینی به خانواده‌های بیماران تحمیل می‌شود. روزنامه سپید
نظرشما
آخرین اخبار