شفاآنلاین>سلامت>«خسته شدیم از ماسک زدن، از ضدعفونی کردن هر چیز، از نرفتن به میهمانی و دورهمی» دیالوگی است که این روزها بسیار شنیده و گفته می شود؛ سخنانی که بوی عادی انگاری و رفتن به استقبال ویروس کرونا و مرگ می‌دهد.به گزارش شفاآنلاین:گشتی در سطح شهر که بزنی با صحنه هایی روبه رو می شوی که نه تنها شوک آور است بلکه بوی خون می دهد؛ اعلامیه های فوت عضو خانواده ای بر اثر کرونا، دیوار خانه ای را سیاه کرده است اما چند قدم آن طرف تر مغازه دار، دستفروش و عابرانی را می بینی که بدون استفاده از ماسک و رعایت شیوه های بهداشتی و فاصله فیزیکی با فراغ بال در حال بازارگرمی و خرید و قدم زدن هستند.
وقتی از آن ها می پرسی با وجود افزایش روزانه آمار فوتی ها بر اثر کرونا، چرا حواستان به جان خود و عزیزانتان نیست می گوید: «ای بابا، تمام این افراد که فوت کرده اند، هم رعایت می کردند و هم واکسن زده اند اما گذرشان به قبرستان افتاد. تا الان که نگرفتیم از این به بعد هم نمی گیریم!»
با همین شیوه و فرمانی که این ها می روند است که ایرج حریرچی معاون کل وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از فاجعه کاهش رعایت شیوه نامه‌های بهداشتی در کشور به ۳۸درصد خبر می دهد و می گوید: پوشش ماسک در اماکن عمومی در ۲۳ استان از ۳۲ استان، زیر ۵۰ درصد است و با توجه به اندازه گیری میزان تحرک و حرکت مردم در سطح جامعه، رفت و آمدهای مردم نسبت به شرایط عادی یعنی تابستان سال‌های ۹۶ و ۹۷, هفده درصد بیشتر شده است.
وی تاکید می کند: گویی مردم دچار لجبازی با خودشان و هر کسی با گروه دیگر شده است!
راست می گوید و شاهد مدعا مردمانی است که با اعلام تعطیلی، راه جاده و دشت را در پیش می گیرند و ساعت ها در ترافیک از فضاهای عمومی بین راه استفاده می کنند غافل از اینکه همانند زامبی های فیلم «والکینگ دد»، کرونا را از این سو به آن سو می برند و سوغاتی مرگ برای عزیزان خود به ارمغان می آورند.
حریرچی راست می گوید، مردم لج کرده اند تا خانواده خود را همانند دانه های انار، از هم جدا و در خاک بنشانند؛ مرگی که راحت نیست و فیلم ها و عکس های منتشر شده از بیماران بستری کرونایی در بیمارستان حکایت از دشواری آن دارد و اینکه در صورت استفاده نکردن از ماسک چند گرمی، باید گلویی پاره شود و دستگاه سنگین تنفس مصنوعی را تحمل کند.
فراموش کرده اند نخستین روزهایی که ویروس کرونا تازه شروع به جولان کرده بود، جمله «چه کنم چه کنم تا بیمار نشوم» نقل محافل بود و همگان مترصد خواندن یا شنیدن مطلبی در مورد پیشگیری از ابتلا به ویروس کرونا بودند.
با گذشت چندین ماه از جولان کرونا و عبور پیک های مختلف آن از آسمان کشور، حال دیگر قبح این ویروس تاجدار شکسته و باید به دنبال راه چاره و یافتن راهکاری برای بازگشت دوباره جدیت اجرایی شدن پروتکل های بهداشتی مبارزه با کرونا در جامعه و نتیجه بخش بودن طرح تعطیلات به خاطر کرونا گشت.
موضوعی که مصطفی قانعی پور متخصص ریه و عضو ستاد ملی مقابله با کرونا در پاسخ به اینکه چه کنیم تا مردم بیش از همیشه کرونا را جدی بگیرند، می گوید: یکسری مسائل که حاکمیتی است را نمی توان به مردم سپرد به این معنا که اگر وزارت بهداشت خطری احساس کند مبنی بر اینکه رعایت نکردن پروتکل ها از سوی گروهی، خطر مرگ برای بقیه به وجود می آورد، بایست از طریق حاکمیت اعمال قانون به گونه ای صورت گیرد که کسی که رعایت نمی کند از مجازات عدم رعایت بترسد.
قانعی با بیان اینکه یک روز بستن راهها و روز دیگر خواهش کردن از مردم برای خارج نشدن از خانه جواب نمی دهد، تصریح می کند: حاکمیت باید این دو را با هم اجرایی کند یعنی ضمن درخواست از خانه نشینی، راه ها را هم ببندد.
وی ادامه می دهد: این کار باید ادامه دار شود و جریمه عدم سرپیچی را هم باید به وزارت بهداشت بدهند تا بیمارستان ها را برای پذیرش بیماران مجهزتر کنند.
قانعی با اشاره به اینکه فراموش نکنیم در پدیده ای که طول می کشد و زمان می برد شاهد افزایش خستگی مردم، کاهش اثر بخشی رسانه ای و پذیرش توصیه ها و افزایش بی تفاوتی ها خواهیم بود، خاطرنشان می کند: در این جا باید روانشناسان اجتماعی به یاری کادر درمان بیایند تا چگونگی حفظ حساسیت ها را آموزش دهند.
با تمام گفته و ها و شنیده ها و خواسته ها از مردم در جهت رعایت شیوه های بهداشتی و فاصله گذاری فیزیکی، مطالبه عمومی در شرایط حاضر، انجام واکسیناسیون با شتاب بیشتر است؛ وضعیت واکسیناسیون در کشور به هیچ عنوان مطلوب نیست و این موضوع منجر به سرخوردگی اجتماعی می‌شود.ایرنا
