آلودگی به کرمک، شایعترین بیماری انگلی در سراسر جهان است که افراد سنین مختلف بخصوص کودکان را مبتلا میسازد.
این کرم ریز که باعث خارش مقعد بخصوص در ساعات شب میشود حتی در کشورهای پیشرفته نیز درصد بالایی از مردم را مبتلا میسازد.
خارشی که در اثر تخمریزی کرم ماده در اطراف مقعد ایجاد میشود باعث خاراندن میشود و انگشتان بخصوص اگر ناخنها بلند باشند پر از نوزاد کرمک میشوند. این انگشتان هم برای خود فرد و هم برای دیگران آلودهکننده هستند.
مهد کودکها یکی از مهمترین مکانهای انتشار آلودگی کرمک هستند. کودکان آلوده با دست زدن به اسباببازی براحتی بیماری را به همه کودکان مهد کودک انتقال میدهند.
از طرفی کودکان هنگام بازی در تماس کامل با یکدیگر هستند که این موضوع انتقال بیماری را تسریع میکند.
با وجود شیوع بسیار زیاد خوشبختانه بیماری اکسیور علائم خفیف و کمی دارد. خارش شبانه مهمترین علامت بیماری است که باعث آزار مبتلایان بخصوص کودکان میشود و گاه خواب بچه را مختل میسازد و به دنبال آن ظرفیت آموزشی کودک افت میکند.
وقتی تعداد کرم در روده زیاد میشود، باعث بسته شدن نسبی رودهها و منجر به درد شکم و لاغر شدن بچه میشود.
در دختران نیز گاهی ورود کرم از مقعد به منطقه واژن باعث آلودگی این عضو میشود. خارش واژن در کودکان میتواند به اضافه شدن عفونت منجر شود.
به همان اندازه که درمان کرمک آسان است، آلودگی مجدد با این کرم نیز سریع اتفاق میافتد. خوردن یک قرص مبندازل یا آلبندازل یا یک قاشق شربت پیرنتال پاموات یا پریوینیوم پاموات باعث کشته شدن تمام کرمهای روده میشود البته باید 10 روز تا دو هفته بعد یکبار دیگر دارو خورده شود زیرا تخمها به دارو مقاوم هستند و در زمان درمان سالم میمانند و بعد به نوزاد تبدیل میشوند و بیماری دوباره عود میکند.
همان گونه که گفته شد، آلودگی مجدد و سریع از خصوصیات اصلی بیماری کرمک است. به این ترتیب تنها راه رهایی از این بیماری درمان همزمان همه اعضای یک خانواده است. گاهی حتی لازم است ساکنان مهد کودک همه دستهجمعی درمان شوند.
البته واضح است که رعایت اصول اولیه بهداشتی مثل شستن مرتب دستها بخصوص قبل از هر وعده غذا به طور قابل ملاحظهای از ابتلا پیشگیری میکند، ولی این مهم در کودکان کمسن و سال گاهی به طور کامل شدنی نیست.
دکتر رضا کریمی - فوق تخصص بیماریهای غدد
جام جم