به گزارش شفاآنلاین:ناهید نیکخواه متخصص پوست و مو با اشاره به بیماری پیسی که پوست را درگیر میکند اظهار کرد: ویتیلیگو یا پیسی یک بیماری اکتسابی خودایمن است که در آن سلولهای رنگدانه دار پوست دچار آسیب و تخریب شده و به صورت لکههای سفید رنگ در برخی از نواحی پوست دیده میشود.
نیکخواه تصریح کرد: یک تا دو درصد افراد جامعه به بیماری پیسی مبتلا میشوند. در ۳۰ درصد افراد سابقه خانوادگی مثبت وجود دارد و معمولاً هر دو جنس به یک اندازه مبتلا میشوند.
او افزود: بیماری پیسی میتواند سلولهای رنگدانه ساز در پوست، موها شامل موی سر، ابرو، مژه، ریش یا هر ناحیه مو دار دیگری مثل مخاط دهان، ناحیه تناسلی یا چشم را درگیر کند. سیر بیماری پیسی قابل پیش بینی نیست و در بسیاری از موارد ممکن است بیماری به ناحیهای محدود باقی بماند و گاهی حتی خود به خود بهبود پیدا کند، ولی در برخی از بیماران بیماری شدت پیدا کرده و ممکن است نواحی گستردهای از بدن را درگیر کند. این بیماری ممکن است با بیماریهای خود ایمنی دیگر مثل مشکلات تیروئید، بیماریهای دیگر خودایمن یا دیابت همراه باشد.
نیکخواه با اشاره به علت بیماری پیسی بیان کرد: علت بیماری هنوز به طور کامل شناخته نشده است این بیماری یک بیماری خود ایمن است و گاهی سابقه ارث در بیماران وجود دارد و در برخی بیماران استرسهای روحی و جراحات پوستی در ایجاد و تشدید آن نقش دارد. برای تشخیص بیماری معمولاً نیازی به نمونه برداری از پوست نیست به جز در مواردی که پزشک درخواست نمونه برداری میکند یا در مورد تشخیص بیماری شک دارد. بعد از تشخیص بیماری توسط متخصص پوست، پزشک نواحی مختلف بدن را بررسی کرده و در مورد سابقه ابتلا به بیماری پیسی یا سایر بیماریهای خود ایمن در خانواده از بیمار سوال میکند و بررسی آزمایشگاهی جهت رد بیماریهای همراه مانند فعالیت غده تیروئید را درخواست میکند.
او گفت: روشهای مختلفی برای درمان بیماری پیسی وجود دارد که بر حسب شدت و وسعت درگیری و میزان تاثیر بیماری روی کیفیت زندگی بیمار، نوع درمان مشخص میشود. در مواردی که شدت درگیری خفیف و محدود است معمولاً در ابتدا از درمانهای موضعی استفاده میشود به صورت کرم و پمادهایی که برای بیمار تجویز میشود و حداقل ۴ تا ۶ هفته جهت بررسی میزان پاسخ دهی نیاز است. برخی از نواحی بدن مانند صورت پاسخدهی بهتری به درمان دارند و نواحی بدن مانند دست و پا و نواحی که مو ندارند ممکن است پاسخ دهی کمتری داشته باشند؛ بنابراین یکی از درمانهای خوب و موثر این بیماری، نوردرمانی است.
این متخصص پوست با اشاره به نوردرمانی اظهار کرد: انواع مختلفی از نوردرمانی وجود دارند و معمولاً پاسخ دهی به درمان در اغلب بیماران مناسب است. برای نتیجه گیری مناسب ۲ تا ۳ جلسه در هفته نیاز به نور درمانی است و ممکن است هفتهها درمان طول بکشد. از روشهای درمانی دیگر، جراحی است. سلولهای رنگدانه ساز از نواحی که رنگدانه نرمال دارند به نواحی فاقد رنگدانه منتقل میشوند و پاسخ دهی خوبی به خصوص در نواحی صورت دارند. درمانهای جدیدتری نیز برای موارد گسترده و مقاوم بیماری اخیرا مورد استفاده قرار گرفته است.
او ادامه داد: بیماران باید احتمال عود به دنبال هر نوع درمانی را نیز در نظر داشته باشند و از بروز جراحات و آسیبهای پوستی و استرسهای روحی بکاهند و حفاظت مناسب در برابر آفتاب داشته باشند. برخی بیماران در جهت کنترل بیماری نیاز به مشاوره با روان پزشک جهت درمان استرس و اضطرابهای درونی دارند.
نیکخواه افزود: در موارد خیلی گسترده که تقریبا تمام پوست درگیر شده و تنها نواحی کوچکی از پوست نرمال باقی مانده است از درمانهای بی رنگ کننده نواحی سالم استفاده میشود و پوست به صورت کامل سفید میشود و باز تاکید میشود که اغلب درمانها در جهت برگشت رنگدانه در نواحی فاقد رنگ است و تنها در موارد خیلی گسترده از روش تخریب سلولهای رنگدانه ساز استفاده شود.
این متخصص پوست در پایان تصریح کرد: این بیماری مسری نیست و برخی بیماران تنها به روشهای پوشاننده، نواحی درگیر بسنده میکنند.yjc