» عمومی
شفاآنلاین-بیست و پنجم تیرماه، روز بهزیستی و تامین اجتماعی است. سازمان های بهزیستی و تامین اجتماعی با گسترش امکانات و تسهیلات لازم برای قشرهای گوناگون جامعه می کوشند تا نیازهای اجتماعی آنان را برطرف کنند و آسایش، رفاه و امنیت خاطر را به ارمغان آورند.
به گزارش شفا آنلاین،تندرستی و سلامت روان از مهم ترین دلیل های پیشرفت و توسعه ی کشورهاست به
همین منظور همه ی دولت ها، برنامه ریزی های گسترده یی برای داشتن جامعه یی
سالم انجام می دهند که دربردارنده ی تمامی دوره ی زندگی یک فرد است. امنیت
تغذیه، تأمین سبد غذایی مطلوب، حفظ و پیشرفت سلامت، افزایش عدالت توزیعی،
کاهش فقر و نابرابری، سرمایه اجتماعی و طرح جامع کنترل و کاهش آسیب های
اجتماعی و... از جمله برنامه های تندرستی و سلامت روان دولت ها محسوب می
شود.
اهمیت سلامت و آسایش مردم و تاثیر غیر قابل انکار آن در سرنوشت یک جامعه سبب شد تا در طول زندگی بشر، نهادها و سازمان های گوناگونی در این زمینه شکل بگیرند و یاری بخش حکومت ها برای راه ایجاد رفاه و امنیت خاطر افراد شوند.
کشور ایران نیز که همواره دغدغه ی آرامش شهروندان خویش را داشته، در این مورد تلاش و کوشش های فراوانی را انجام داده است. شکل دهی و تشکیل سازمان های تخصصی گوناگون در این کشور همگی نمادی از این کوشش هاست تا بتواند با یاری تمامی افراد جامعه، شرایط مناسب و سالم زندگی را فراهم کند.
سازمان بهزیستی یکی از این نهادهاست که در 24 خرداد 1359 هجری خورشیدی برپایه ی مصوبه ی شورایعالی انقلاب تشکیل شد.
این نهاد برپایه ی مصوبه ی مجلس شورای اسلامی در 16 دی 1363 هجری خورشیدی از سازمان های وابسته به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به شمار می رود.
سازمان بهزیستی که به همیاری مردم و مسوولان با حفظ ارزش ها و کرامت های ارزشمند انسانی تکیه دارد، اهدافی همچون حمایت های گوناگون از کودکان نیازمند، زنان و کودکان بی سرپرست در راه ماندگان و ارایه ی خدمات توان بخشی به معلولان جسمی و ذهنی، مبتلایان به بیماری های صعب العلاج، معتادان و ناسازگاران اجتماعی و هم چنین پیشگیری از معلولیت ها و آسیب های اجتماعی و ... را دنبال می کند.
این سازمان با روش فرهنگی و پیشگیری، شیوه ی اجتماعی و روش توانبخشی خدمات خویش را به جامعه ارایه می دهد.
سازمان بهزیستی از زمان شکل گیری تاکنون به برنامه های گوناگونی جامه ی عمل پوشانده است که یکی از آنها طرح توانبخشی مبتنی بر جامعه یا CBR به شمار می رود. این طرح با ارایه ی خدمات 6 گانه به معلولین همچون آموزش در خانواده، آموزش در جامعه، استفاده از سیستم ارجاع، ارایه ی وسایل کمک توانبخشی، اشتغال و کاریابی معلولین و خدمات حمایت اجتماعی معلولین، به دنبال تغییر نگرش منفی نسبت به معلولین و ورود معلولان به عنوان نیروهایی کارآمد به اجتماع به وسیله ی تقویت توانمندی هایشان است.
سازمان بهزیستی تنها نهاد اجتماعی نیست که در راه گسترش رفاه و حفظ کرامت انسانی گام بر می دارد، بلکه تامین اجتماعی نیز یکی دیگر از نمادهای همیاری و همکاری در جامعه است.
رفاه و تامین اجتماعی از ابزارهای اصلی توسعه و پیشرفت اقتصادی و اجتماعی جامعه و جلوگیری از فقر محسوب می شود.
سازمان تامین اجتماعی، سازمانی بیمه گر و اجتماعی با وظیفه ی اصلی پوشش کارگران مزد و حقوق بگیر به صورت اجباری و صاحبان حرفه ها و شغل های آزاد به صورت اختیاری است.
این سازمان با تکیه بر ساختاری عمومی و غیر دولتی، هویتی اجتماعی و اقتصادی دارد و هدف آن دستیابی به سازمانی دانش مدار، کارآمد، پایدار، امانتدار و پاسخگو است که از راه پیشرفت کیفیت زندگی و بهبود سطح معیشت و سلامت بیمه شدگان و خانواده ی آنان، در مسیر اعتلای کرامت انسانی و کمک به انجام عدالت اجتماعی فعالیت می کند.
پس از جنگ جهانی دوم، براساس ماده ی 22 اعلامیه ی جهانی حقوق بشر سازمان ملل، مصوب10 دسامبر 1948 میلادی، تامین اجتماعی از حقوق اساسی انسان ها شمرده شد.
ایران نیز برای نخستین بار در 1301 هجری خورشیدی، طرحی برای بازنشستگی به تصویب رساند. در این قانون، سه اصل تامین اجتماعی شامل فراهم کردن «حقوق و تامین خاص» برای کسانی که پس از خدمت، توانایی فعالیت خود را از دست می دهند، «مقرری خاص» برای افرادی که به دلیل حادثه ای، علیل و از کار افتاده شوند و «حمایت کارفرمایان» از خانواده هر مستخدم که فوت شود، وجود داشت.
اما نقطه ی عطف در تاریخ تامین اجتماعی کشور را می توان تصویب «قانون تامین اجتماعی» در تیر 1354 هجری خورشیدی و تشکیل «سازمان تامین اجتماعی» عنوان کرد. این سازمان در 1355 هجری خورشیدی به «صندوق تامین اجتماعی» تغییر نام داد و تعهدها و امکانات درمانی آن به وزارت بهداری و بهزیستی محول شد تا آن که پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران با تصویب شورای انقلاب، سازمان تامین اجتماعی دگربار جانی تازه یافت.
نظام تامین اجتماعی، فرد و خانواده را در برابر آسیب های اجتماعی و اقتصادی ناشی از قطع یا کاهش درآمد حمایت می کند، مواردی که به دلایلی همچون پیری، بیکاری، بازنشستگی، از کار افتادگی، در راه ماندگی، بیماری و مرگ و ... رخ می دهد.
این نظام می کوشد تا با فراهم آوردن خدماتی چون ارایه ی کمک هزینه های درمان، مسکن و ازدواج ... سطح رفاه فرد و خانواده را نیز افزایش بخشد.
شکل گیری و وجود این گونه سازمان ها در جامعه که به حمایت از افراد آسیب پذیر می پردازند، ضرورتی انکار ناپذیر است و عملکرد مناسب آنها نقش مهمی در رفاه، آسایش و امنیت روانی و اجتماعی جامعه ایفا خواهد کرد.
امید است تا با تلاش تمامی افراد کشور شاهد جامعه ای سالم و تندرست باشیم که حس شادی، آرامش و امنیت در سراسر وجودشان موج می زند و جاری است.
اهمیت سلامت و آسایش مردم و تاثیر غیر قابل انکار آن در سرنوشت یک جامعه سبب شد تا در طول زندگی بشر، نهادها و سازمان های گوناگونی در این زمینه شکل بگیرند و یاری بخش حکومت ها برای راه ایجاد رفاه و امنیت خاطر افراد شوند.
کشور ایران نیز که همواره دغدغه ی آرامش شهروندان خویش را داشته، در این مورد تلاش و کوشش های فراوانی را انجام داده است. شکل دهی و تشکیل سازمان های تخصصی گوناگون در این کشور همگی نمادی از این کوشش هاست تا بتواند با یاری تمامی افراد جامعه، شرایط مناسب و سالم زندگی را فراهم کند.
سازمان بهزیستی یکی از این نهادهاست که در 24 خرداد 1359 هجری خورشیدی برپایه ی مصوبه ی شورایعالی انقلاب تشکیل شد.
این نهاد برپایه ی مصوبه ی مجلس شورای اسلامی در 16 دی 1363 هجری خورشیدی از سازمان های وابسته به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به شمار می رود.
سازمان بهزیستی که به همیاری مردم و مسوولان با حفظ ارزش ها و کرامت های ارزشمند انسانی تکیه دارد، اهدافی همچون حمایت های گوناگون از کودکان نیازمند، زنان و کودکان بی سرپرست در راه ماندگان و ارایه ی خدمات توان بخشی به معلولان جسمی و ذهنی، مبتلایان به بیماری های صعب العلاج، معتادان و ناسازگاران اجتماعی و هم چنین پیشگیری از معلولیت ها و آسیب های اجتماعی و ... را دنبال می کند.
این سازمان با روش فرهنگی و پیشگیری، شیوه ی اجتماعی و روش توانبخشی خدمات خویش را به جامعه ارایه می دهد.
سازمان بهزیستی از زمان شکل گیری تاکنون به برنامه های گوناگونی جامه ی عمل پوشانده است که یکی از آنها طرح توانبخشی مبتنی بر جامعه یا CBR به شمار می رود. این طرح با ارایه ی خدمات 6 گانه به معلولین همچون آموزش در خانواده، آموزش در جامعه، استفاده از سیستم ارجاع، ارایه ی وسایل کمک توانبخشی، اشتغال و کاریابی معلولین و خدمات حمایت اجتماعی معلولین، به دنبال تغییر نگرش منفی نسبت به معلولین و ورود معلولان به عنوان نیروهایی کارآمد به اجتماع به وسیله ی تقویت توانمندی هایشان است.
سازمان بهزیستی تنها نهاد اجتماعی نیست که در راه گسترش رفاه و حفظ کرامت انسانی گام بر می دارد، بلکه تامین اجتماعی نیز یکی دیگر از نمادهای همیاری و همکاری در جامعه است.
رفاه و تامین اجتماعی از ابزارهای اصلی توسعه و پیشرفت اقتصادی و اجتماعی جامعه و جلوگیری از فقر محسوب می شود.
سازمان تامین اجتماعی، سازمانی بیمه گر و اجتماعی با وظیفه ی اصلی پوشش کارگران مزد و حقوق بگیر به صورت اجباری و صاحبان حرفه ها و شغل های آزاد به صورت اختیاری است.
این سازمان با تکیه بر ساختاری عمومی و غیر دولتی، هویتی اجتماعی و اقتصادی دارد و هدف آن دستیابی به سازمانی دانش مدار، کارآمد، پایدار، امانتدار و پاسخگو است که از راه پیشرفت کیفیت زندگی و بهبود سطح معیشت و سلامت بیمه شدگان و خانواده ی آنان، در مسیر اعتلای کرامت انسانی و کمک به انجام عدالت اجتماعی فعالیت می کند.
پس از جنگ جهانی دوم، براساس ماده ی 22 اعلامیه ی جهانی حقوق بشر سازمان ملل، مصوب10 دسامبر 1948 میلادی، تامین اجتماعی از حقوق اساسی انسان ها شمرده شد.
ایران نیز برای نخستین بار در 1301 هجری خورشیدی، طرحی برای بازنشستگی به تصویب رساند. در این قانون، سه اصل تامین اجتماعی شامل فراهم کردن «حقوق و تامین خاص» برای کسانی که پس از خدمت، توانایی فعالیت خود را از دست می دهند، «مقرری خاص» برای افرادی که به دلیل حادثه ای، علیل و از کار افتاده شوند و «حمایت کارفرمایان» از خانواده هر مستخدم که فوت شود، وجود داشت.
اما نقطه ی عطف در تاریخ تامین اجتماعی کشور را می توان تصویب «قانون تامین اجتماعی» در تیر 1354 هجری خورشیدی و تشکیل «سازمان تامین اجتماعی» عنوان کرد. این سازمان در 1355 هجری خورشیدی به «صندوق تامین اجتماعی» تغییر نام داد و تعهدها و امکانات درمانی آن به وزارت بهداری و بهزیستی محول شد تا آن که پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران با تصویب شورای انقلاب، سازمان تامین اجتماعی دگربار جانی تازه یافت.
نظام تامین اجتماعی، فرد و خانواده را در برابر آسیب های اجتماعی و اقتصادی ناشی از قطع یا کاهش درآمد حمایت می کند، مواردی که به دلایلی همچون پیری، بیکاری، بازنشستگی، از کار افتادگی، در راه ماندگی، بیماری و مرگ و ... رخ می دهد.
این نظام می کوشد تا با فراهم آوردن خدماتی چون ارایه ی کمک هزینه های درمان، مسکن و ازدواج ... سطح رفاه فرد و خانواده را نیز افزایش بخشد.
شکل گیری و وجود این گونه سازمان ها در جامعه که به حمایت از افراد آسیب پذیر می پردازند، ضرورتی انکار ناپذیر است و عملکرد مناسب آنها نقش مهمی در رفاه، آسایش و امنیت روانی و اجتماعی جامعه ایفا خواهد کرد.
امید است تا با تلاش تمامی افراد کشور شاهد جامعه ای سالم و تندرست باشیم که حس شادی، آرامش و امنیت در سراسر وجودشان موج می زند و جاری است.
نظرشما
آخرین اخبار