به گزارش شفاآنلاین:تعیین حد و مرز در زندگی بسیار مهم است و والدین باید از کودکی فرزندانشان به این موضوع اهمیت دهند تا نتایج خوبی را کسب کنند.
رویا نوری جامعه شناس،در رابطه با اهمیت تعیین حد و مرز برای کودکان اظهار کرد: یکی از بلاتکلیفیهای امروز والدین، موضوع حدود و قواعد در منزل است و اغلب پدر و مادرها درمورد این موضوع دچار ایهام هستند؛به گونهای که اگرچه برخی معتقدند بچهها باید راحت باشند تا خودشان بتوانند با وظیفه هایشان آشنا شوند و در این میان، نیازی به فشارهای بیرونی نیست امّا برخی دیگر ازوالدین با سختی و استبداد، حدودی را تعیین میکنند که بچهها را موظف می کنند تا از آن ها تبعیت کنند و در غیر این صورت تنبیه میشوند.
وی با بیان پرسش " واقعا کدامیک از دو کار فوق درست است؟ " بیان کرد:اگرچه خانه یک سازمان است و هیچ سازمانی هم به صورت بی قاعده دوام نمیآورد، امّا موضوع مهم، نحوه قانون گذاری و اصل اول، فهم این نکته است که ما چگونه میتوانیم برای انسانی که حق انتخاب دارد قواعدی را تعریف کنیم و از او بخواهیم به آن احترام بگذارد؟
این جامعه شناس تصریح کرد: ما دو نوع قانون گذاری داریم. نوع اول، این است که به طور واضح در یک جمع صمیمی، قانون خانه را مطرح میکنیم و از خود بچهها برای تعیین این قانونها کمک میگیریم، درست مثل یک مجلس در یک جامعه دموکراتیک و نوع دوم قانون این است که هنگام بروز رفتاری از کودک، در یک زمان مناسب، با اعتماد و به صورت قاطع برای او حدود و مرزهایی را مشخص کنیم.
نوری با ذکر مثالی گفت: وقتی کودک روی میز در حال نقاشی کشیدن است و پدر و مادر نمی خواهند که کودکشان، روی میز این کار را کند، می توانند به طور واضح، حدودی را برای او مشخص کنند و به او بگویند: "عزیزم من نمیتوانم اجازه دهم شما روی میز نقاشی کنی."
وی ادامه داد: به عنوان پدر و مادر،کاری که کودک میتواند انجام دهد را به او بگویید. بهطور مثال؛ به کودک بگویید:" شما میتوانید مداد را روی کاغذ بکشید."
نوری افزود: به عنوان پدر و مادر، پیگیر باشید و به یک رفتار واکنش نشان دهید؛ به طوری که وقتی کودک شما میگوید:" الان خودکار را کنار میگذارم." شما ضمن قدردانی از کودک خود به او بگویید که از تو ممنونم عزیز دلم، چون به من اجازه دادی متوجه شوم که تو به کمک من نیاز داری.
وی گفت: به دنبال این موضوع، هر واکنش احساسی که کودک به علت گرفتن خودکار، از خود نشان داد را قبول کنید و به او بها دهید. به طور مثال؛ به او بگویید: " عزیزم می دانم که شما خیلی سرت با خودکارت گرم بود و الان ناراحت هستی که من آن را از تو گرفتم." که نه تنها شما با این روش اجازه نمیدهید حس خشم و از دست دادن، کودکتان را آزار دهد بلکه، احترام او را رعایت کرده و به احساسش نیز احترام گذاشته اید و در عین حال به او گفته اید که دنیا جایی نیست که روی هر دیوار آن خط بکشید چرا که بسیاری از مواقع، نباید خیلی از کارها را انجام داد و زندگی واقعیتی از بایدها و نبایدها است.yjc