متاسفانه در سازمان غذا و دارو برای تهیه و واردات دارو زدوبندهایی وجود دارد. این سازمان برای لجبازی با برخی شرکت‌های واردکننده، تخصیص ارز را به شرکت‌های نوپا یا خودی با رانت‌های فراوان می‌دهد
شفاآنلاین>سلامت> مدتی پیش درخصوص کمبود ماده حاجب گزارشی منتشر کردیم که به‌طور عمده مورد استفاده عمل‌های تشخیصی قلبی- عروقی و کلیه است و بیشترین مصرف آن در بخش‌های رادیولوژی است، حال با گذشت پنج ماه از کمبود جدی این دارو، هنوز بیماران برای تهیه این ماده در داروخانه‌های سراسر کشور سردرگم هستند.
به گزارش شفاآنلاین: این در حالی است که اگر کمبود ماده حاجب ادامه‌دار باشد، می‌تواند موجب بروز مشکلات جدی برای بیماران باشد. زیرا هر عمل قلب نیازمند مراحل تشخیصی و درمانی گره خورده با این داروهاست. به طور کلی سه بخش مصرف‌کننده حیاتی ماده حاجب در کشور هستند: بخش‌های رادیولوژی، قلب و عروق و مهم‌تر از آن، کلیه حال آنکه برای تشخیص بیماری انسداد کلیه این ماده بسیار مهم و حیاتی است.
چندی قبل یکی از واردکنندگان عمده این دارو در خصوص علل کمبود ماده حاجب در کشور گفته بود: «ماه‌هاست ماده حاجب را وارد کرده‌ایم ولی به دلیل عدم تخصیص ارز، داروهای حیاتی که باید هر چه زودتر در بازار توزیع شوند، ماه‌هاست در گمرک خاک می‌خورند و متاسفانه در پی این بی‌تدبیری مسوولان، مردم در داروخانه‌های سراسر کشور سردرگم هستند. اخیرا از ده‌ها داروخانه نامه‌هایی دریافت کرده‌ایم که نشان می‌دهد با کمبودهای جدی روبه‌رو هستند. ما هم برای تخصیص ارز بارها به سازمان غذا و دارو نامه زده‌ایم ولی هنوز پاسخی دریافت نکرده‌ایم.»
وی افزود: «متاسفانه در سازمان غذا و دارو برای تهیه و واردات دارو زدوبندهایی وجود دارد. این سازمان برای لجبازی با برخی شرکت‌های واردکننده، تخصیص ارز را به شرکت‌های نوپا یا خودی با رانت‌های فراوان می‌دهد. به همین جهت سازمان غذا و دارو، دارویی که شرکت ماه‌هاست وارد ایران کرده و حالا در گمرک خاک می‌خورد را به همان شرکت‌های خودی با تخصیص ارز سفارش داده اما بعد از گذشت این همه مدت هنوز یک عدد هم وارد نکرده‌اند. در حالی که بارها برای تخصیص ارز و خارج کردن داروها به سازمان رفتیم اما گویا جان مردم برای سازمان اهمیتی ندارد و با جان مردم بازی می‌کند. البته ماده حاجب همانند مرغ شده است، برخی داروخانه‌های بالای شهر دارند اما در پایین‌شهر مردم در صف یا سردرگم هستند.»
این در حالی است که به تازگی در نامه صادره از سازمان غذا و دارو به پزشکان اعلام شده علت کمبود داروی حاجب یا آیوهگزل و آیودیکسانول به دلیل مشکل در تامین ارز کشوری بوده و تنها ماده حاجب در دسترس تا اطلاع ثانوی ویال کلاری اسکن است. در صورتی که به عقیده متخصصان مربوطه این نامه موجب تعجب جدی جامعه پزشکی متخصص در این زمینه شده است، چرا که به نظر آنها ممکن نیست برای بیماری که قرار است ۱۰۰ سی‌سی داروی حاجب تزریق کنند، ۶ ویال ۱۵ سی‌سی کلاری اسکن جایگزین شود زیرا داروی کلاری اسکن به نسبت ماده حاجب بسیار گران است. ۶ ویال ۱۵ سی سی حدود شش میلیون تومان می‌شود. از طرفی داروی کلاری اسکن برای کلیه مضر است.
یک منبع آگاه نیز در این خصوص گفت: «تعدادی از بیماران با داروی کلاری اسکن سونو هیستروگرافی شدند ولی هیچ کنترستی نشان نداده است. متاسفانه این بیماران هزینه هنگفتی بابت این سونو پرداخت کرده‌اند. همچنین اشعه مضر هم به بدنشان خورده ولی بی‌نتیجه بوده و در آن هیچ چیزی مشاهده نشده است.» بنابراین به نظر متخصصان حوزه بهداشت و دارو این یکی از اشتباه‌ترین موضوع‌هایی است که در نامه مطرح شده چراکه از لحاظ علمی کار بسیار غلطی است زیرا داروی کلاری اسکن سم مطلق است و ۱۵۰ سی سی آن مغز و کلیه انسان را نابود می‌کند.
بخشنامه‌ای غیرعلمی
دکتر عبدالرسول صداقت دبیر انجمن رادیولوژی ایران نیز درخصوص نامه اخیر سازمان غذا و دارو جایگزین شدن داروی کلاری اسکن به جای ماده حاجب گفت: بخشنامه‌ای که اخیر به دست ما رسیده به اندازه‌ای غیرعلمی است که اصلا نمی‌دانیم کدام فرد آن را تهیه کرده بود. مشخص نیست درباره این موضوعات مدیران سازمان غذا و دارو به صورت مستقیم تصمیم‌گیری می‌کنند یا مشاور هم دارند. چرا که تزریق مقدار این دارو برای بدن انسان همانند سم است و با یک بار تزریق، کبد و کلیه بیمار نابود می‌شود. همچنین به غیر از عوارض پزشکی جبران‌ناپذیر آن بیمار برای یک سی‌تی‌اسکن باید حدود ۱ میلیون تومان هزینه کند. در حالی که امروزه هزینه سی‌تی‌اسکن با ماده حاجب حدود ۱۲۰ هزار تومان است.
با ارز دولتی قیمت داروها دو برابر می‌شود
دکتر صداقت با تاکید بر فاکتورهای کمبود ماده حاجب در کشور بیان کرد: به نظرم بحث کمبود ماده حاجب، موضوع چندفاکتوری است. اولین فاکتور آن این است که آیا ارز مواد اولیه این ماده تامین می‌شود یا خیر! یا اگر این دارو را می‌خواهند از خارج وارد کنند ارز دولتی آن تامین می‌شود یا خیر! چرا که دارویی که تاکنون برای سی‌تی‌اسکن و ام آر‌آی با ارز دولتی وارد می‌شده هزینه این دو برای بیمار حدود ۹۰ هزار تومان می‌شده در حالی که اگر قرار باشد ارز ماده حاجب را آزاد تعیین کنند و با دلار ۲۰ هزار تومان حساب شود، این ۹۰ هزار تومان برای بیمار ۴۵۰ هزار تومان تمام می‌شود. بیمار باید ۴۵۰ هزار تومان برای ام‌آر‌ای هزینه کند و ۴۵۰ هزار تومان هم برای آمپول آن باید پرداخت کند. همچنین در سی‌تی‌اسکن هم قیمت‌ها تا حدود ۸۰۰ هزار تومان افزایش پیدا می‌کند. با این تفاسیر اگر ارز دولتی را از روی این داروها بردارند بسیاری از بیماران که سطح درآمد پایینی دارند مجبورند از انجام سی‌تی‌اسکن، رادیوگرافی و ام‌آرآی بگذرند. حال وقتی بیمار این موارد را انجام ندهد امکان دارد بیماری‌های نهفته آنها باقی بماند و پیشرفت کند و در نهایت فرد فوت کند. به همین خاطر ما تاکیدمان بر این است که اگر سیاست دولت اختصاص ارز برای داروهاست پس باید برای تمام داروها از جمله ماده حاجب این امر صورت بگیرد. اگر قرار است ارزی برای دارو اختصاص ندهد باید برای بیماران بیمه فکری کند چرا که در حال حاضر بیماران باید درصد بسیار بالایی را برای دارو پرداخت کنند. البته بیشتر باید فکری به حال بیماران آزاد کرد؛ چه بسا آنها باید کل مبلغ دارو را پرداخت کنند. طبیعتا این موارد نکاتی است که دولت باید مدنظر داشته باشد.
دبیر انجمن رادیولوژی ایران درخصوص مشکلات تولید داخلی این ماده اظهارکرد: افراد زیادی سعی داشتند خط تولید ماده حاجب را در ایران راه‌اندازی کنند اما به اندازه‌ای آنها را اذیت کردند که قید ساخت این ماده را زدند. در حال حاضر دارو پخش تعدادی ماده حاجب تولید کرده است اما میزان پخش آن در بازار به صورت سیسنوسی است. به طوری که یک ماه به مقدار کافی در بازار وجود دارد ولی یکدفعه تا چهار ماه این دارو در بازار نایاب می‌شود. بنده درباره مشکلات این تولیدکننده خبر ندارم و نمی‌دانم که مشکل از کمبود مواد اولیه است، یا مشکل قیمت‌گذاری است. همچنین ماده حاجب تولید دارو پخش در بازار به قیمت ۴۰ هزار تومان است ولی نمونه وارداتی آن ۱۰۰ هزار تومان است. طبیعتا اگر ارز و مواد اولیه در خدمت شرکت‌های تولیدکننده قرار بگیرد، هزینه داروی داخلی برای بیماران بسیار به صرفه‌تر است. اگر چه ممکن است برخی داروها ایرادات فنی جزئی داشته باشند ولی تاکنون به طور جدی با عارضه آن مواجه نشدیم.
رانت‌ها در واردات دارو
دکتر صداقت گفت: اینکه برخی می‌گویند تولیدکننده داروی ایرانی، داروهایی که برایش صرفه اقتصادی ندارد را وارد می‌کند، قبول ندارم. زیرا در کشور ما همه به دنبال توجیح می‌گردند تا تعداد قابل‌توجهی دارو از کشورهای مختلف وارد کنند. درخصوص داروی ماده حاجب باید بدانید که عمده آن در کشورهای آمریکا، اروپا و کانادا تولید می‌شود و داروهایی نیستند که در چین تولید شوند و بر این عقیده باشیم که کارگر چینی ارزان‌تر است پس قیمت دارو هم درچین ارزان‌تر از ایران است. متاسفانه دست‌هایی در پشت پرده این کشور وجود دارد که همیشه در شرف واردات همه نوع جنس هستند. چرا که در واردات اجناس و علی‌الخصوص دارو، کمیسیون و رانت‌هایی وجود دارد.سازمان غذا و دارو عرضه کاری را ندارد
وی افزود: موضوعی هم اخیرا مطرح شده است که دارو با ارز دولتی وارد کشور می‌شود و در نهایت به کشورهای همسایه با قیمت‌های گزافی قاچاق می‌شود. این بحث برمی‌گردد به عرضه و لیاقت سازمان غذا و دارو که با نرم‌افزارهای هوش مصنوعی که در کشور موجود است به صورت دقیق می‌توانند جلوی این موارد را بگیرند؛ زیرا هر آمپولی یک شماره سریال دارد. بطوری که ما شماره سریال آمپول تزریق شده را در پرونده تمام بیماران درج می‌کنیم. چرا که اگر دو سال دیگر بیمار ادعا کند با تزریق این دارو عارضه‌ای برایش ایجاد شده ما با ارائه این سریال می‌توانیم به سیستم دارویی کشور ورود کنیم تا متوجه شویم این دارو از طریق چه کشوری تولید و از طریق کدام شرکت توزیع و تحویل کدام داروخانه شده و آن داروخانه در چه تاریخی دارو را به بیمار فروخته است. این در حالی است که سازمان غذا و دارو می‌آورد بهانه که اگر ارز دولتی به واردکننده تخصیص دهد، دارو به کشورهای دیگر قاچاق می‌شود که البته این امر عذر بدتر از گناه است. در صورتی که سازمان غذا و دارو باید توانایی رصد و نظارت بر داروهای وادراتی و تولیدی را داشته باشد.
نظرشما
آخرین اخبار