کد خبر: ۲۸۰۳۵۳
تاریخ انتشار: ۰۸:۱۸ - ۲۰ ارديبهشت ۱۴۰۰ - 2021May 10
هرچه دانش بشری از ویروس کرونا افزایش پیدا می‌کرد پروتکل‌های درمانی و داروها نیز تغییر پیدا می‌کرد. که هر یک از پروتکل‌ها و داروها هزینه‌ای را بر بیمار، مراکز درمانی و بیمه‌ها تحمیل می‌کرد

شفاآنلاین>سلامت> در پیک چهارم، حضور جدی‌تر دولت، بیمه های پایه و تکمیلی و نهادهای حمایتی و خیریه‌ها در کاهش هزینه‌های بیماران ضرورت بیشتری دارد

به گزارش شفاآنلاین: 30بهمن‌ماه سال 98 بود که اولین موارد شناسایی شده مبتلا به کرونا در کشور به صورت رسمی اعلام شد. از همان زمان پروتکل‌های مختلف درمانی برای بیماران مبتلا تدوین و به مراکز درمانی ابلاغ شد.

هرچه دانش بشری از ویروس کرونا افزایش پیدا می‌کرد پروتکل‌های درمانی و داروها نیز تغییر پیدا می‌کرد. که هر یک از پروتکل‌ها و داروها هزینه‌ای را بر بیمار، مراکز درمانی و بیمه‌ها تحمیل می‌کرد. از همان ابتدای شیوع کووید19 مقامات وزارت بهداشت اعلام کردند که هزینه درمان این بیماری رایگان است اما به تدریج این وضعیت تغییر پیدا کرد. رایگانی درمان بیماران تنها در بخش دولتی آنهم در بخش بستری و البته بدون فرانشیز تداوم یافت و هزینه مراکز خصوصی بر سر جای خود باقی ماند.


اما این هزینه‌ها برای یک بیمار مبتلا به کرونا در وضعیت‌های گوناگون بیماری از نظر شدت و ضعف و مراحل مختلف بیماری در طول دوره درمان چقدر است؟

این گزارش را امروز بخوانید.

هزینه آزمایش کووید19

هر فردی که بیمار می‌شود هزینه‌ای بر خانواده، دولت و نظام سلامت تحمیل می‌کند. فردی را متصور شوید که مشکوک به بیماری کووید19 است وی به یکی از مراکز آزمایشگاهی مراجعه می‌کند تا از او تست pcr گرفته شود.

اگر آزمایشگاهی که این فرد به آنجا مراجعه کرده دولتی باشد وی باید 252 هزار تومان برای آزمایش خود پرداخت کند، اما اگر آزمایشگاهی که فرد مشکوک به کرونا به آن مراجعه می‌کند خصوصی باشد هزینه آزمایش او 343 هزار تومان خواهد بود.

هزینه آزمایش در آزمایشگاه خیریه 320 هزار تومان و آزمایشگاه عمومی 300 هزار تومان است این در حالیست که برخی از آزمایشگاه‌ها تا 520 هزار تومان را از برخی افراد می‌گیرند. (جدول تعرفه یک)

سی‌تی اسکن ریه
حال فرض کنیم که آزمایش فرد منفی است اما همچنان علائم کووید19 در او هویداست مثلا همچنان سرفه کرده یا نفس تنگی دارد و تب او نیز بالا است پزشک برای او سی تی اسکن ریه می‌نویسد که کف هزینه آن در مراکز خصوصی حداقل530 هزار تومان است؛ وی در مرکز دولتی نیز باید حداقل 120 هزار تومان پرداخت کند که البته اگر فرد تحت پوشش بیمه سلامت باشد وی تنها 20 درصد مبلغ یعنی حدود 25 هزار تومان را پرداخت می‌کند.

این در حالیست که تعرفه‌های سی‌اسکن ریه تشخیص کرونا در مراکز خصوصی در سال جاری 236 هزار تومان است که طبیعتا می‌بایست جزء فنی و حرفه‌ای نیز در آن محاسبه شده باشد.

هزینه داروهای اولیه در بخش سرپایی
بیمار مورد نظر ما که هنوز بیماری او محرز نشده حداقل 300 هزار تومان و حداکثر یک میلیون تومان (از مراکز دولتی تا خصوصی) را بابت تشخیص بیماری هزینه کرده است. حال فرض کنیم که بیماری فرد با سی‌تی اسکن ریه محرز شده و قرار نیست با داروهای معمول خوب شود. از سوی دیگر هنوز نیاز به بستری ندارد. لذا برای این فرد 60 قرص روکش‌دار «فاویپراویر»، 5 ویال آمپول «رسیژن» و 2 ویال آمپول «ناوپروکسن» تجویز می‌شود که هزینه این داروها یک میلیون و 200 هزار تومان می‌شود. قیمت هر ورق قرص روکش‌دار فاویپیروایر 100 هزار تومان اعلام شده است اما این دارو در بسته‌های 700 هزار تومانی نیز فروخته می‌شود. بنابراین بسته به دارویی که بیمار تهیه می‌کند ممکن است که هزینه او نیز افزایش پیدا کند. نکته‌ای که وجود دارد هزینه دارو در مراکز خصوصی و دولتی تفاوتی ندارد. اما بیمار باید شانس بیاورد که دفترچه بیمه داشته باشد تا داروهای او مشمول بیمه شده و هزینه کمتری پرداخت کند.

هزینه داروی رمدسیویر
حال اگر بیمار مورد نظر با این داروها به بهبودی دست یافت تنها دو میلیون و 200 هزار تومان هزینه درمان در بخش خصوصی کرده است اما اگر این داروها روی او جواب نداد پزشک برای او بر اساس پروتکل ابلاغی معاونت درمان وزارت بهداشت 5 آمپول «رمدسیویر» تجویز می‌کند که قیمت هر ویال آنها یک میلیون و دویست هزار تومان می‌شود و پنج ویال آن 6 میلیون تومان می‌شود که بیمه 69 درصد دارو را متقبل شده و بیمار اگر تحت پوشش بیمه باشد تنها 31 درصد آن یعنی چیزی حدود یک میلیون و 800 هزار تومان را متقبل می‌شود.

البته برخی از بیمه‌ها مانند تامین اجتماعی هنوز این دارو را تحت پوشش خود ندارد. اگرچه فرد بیمار هنوز کارش به بستری شدن در بیمارستان نکشیده است اما باید این آمپول‌ها را تزریق کند که هزینه هر دوز آن در مراکز خصوصی بین 600 تا 900 هزار تومان می‌شود تزریق هر 5 دوز آن حداقل 3 میلیون تومان و حداکثر 4 میلیون و 500 هزار تومان است.

حاصل جمع هزینه‌های این فرد بیمار تا این مرحله که هنوز بستری نشده و تنها خدمات سرپایی اخذ کرده حداقل 7 میلیون تومان و حداکثر 12 میلیون و 700 هزار تومان شده است. اگر بیمار کارش به بستری در بیمارستان و بخش کرونایی رسید چه هزینه‌ای متقبل می‌شود؟

باید گفت فرد باید خوش شانس باشد تا در این ایام که روزانه بالغ بر 20 هزار بیمار جدید شناسایی می‌شوند تختی برایش در مراکز دولتی خالی شود در غیر این صورت باید به مراکز خصوصی مراجعه کند. بیماری که به یک بیمارستان خصوصی مراجعه می‌کند از او پیش پرداختی بین 30 تا 50 میلیون تومان می‌گیرند. در واقع برای بیماران کرونایی هر تخت عادی شبی بین 2.5 تا 7 تا میلیون تومان هزینه بر‌می‌دارد و اگر کار بیمار به آی‌سی‌یو رسید، هزینه هر شب تخت آی‌سی‌یو یا بخش ویژه نیز 10 میلیون تومان و گاه تا 15 میلیون تومان نیز می‌شود. بنابراین با فرض اینکه بیمار حداقل 7 روز را در بیمارستان باشد و 3 روزش را در بخش آی‌سی‌یو باشد هزینه‌ای نزدیک 40 تا 50 میلیون تومان می‌شود که اگر این هزینه را به آن هزینه اولی اضافه کنیم، بالغ بر 60 میلیون تومان می‌شود. البته باید این را اضافه کرد که بسیاری از بیماران تعداد روزهای بیشتری را در بیمارستان و آن‌هم در بخش‌های ویژه باقی می‌مانند لذا هزینه‌های آنها گاه تا 100 میلیون تومان افزایش پیدا می‌کند. البته اگر بیمار مستقیم و بدون دریافت رمدیسویر به بیمارستان مراجعه کند در صورت بستری هزینه‌ این دارو و دیگر داروها و تجهیزات مصرفی در همان هزینه پیش‌پرداخت محاسبه می‌شود و اگر این هزینه افزایش پیدا کند طبیعتا آن را در هنگام تسویه حساب از بیمار دریافت می‌کنند. تمامی این موارد در حالیست که تعرفه بستری در مراکز خصوصی برای سال 1400 با این میزان دریافتی از بیماران تفاوت چشم‌گیری دارد. (جدول تعرفه 2 و 3)

دلایل تفاوت هزینه بستری با تعرفه‌های‌مصوب
محمد جهانگیری، معاون فنی و نظارت سازمان نظام پزشکی در رابطه چگونگی هزینه بستری بیماران مبتلا به کووید در مراکز خصوصی گفت: «هزینه‌ها بر اساس تعرفه‌های ابلاغ شده از بیماران اخذ می‌شود، هزینه دارو همان هزینه دارو در مراکز دولتی بوده و طبق فاکتور دارو محاسبه می‌شود. موضوعی که هزینه بستری را افزایش می‌دهد بحث هتلینگ است. یک شب هتلینگ تعرفه مشخصی دارد و سایر هزینه‌ها مانند دارو، لوازم مصرفی و حفاظتی خدمات تشخیصی و درمانی و مراقبتی نیز که بر اساس ضریب k مشخص شده در کتاب ارزش نسبی تعرفه‌ها به هزینه تخت افزوده می‌شود.»

وی افزود: «هزینه دارو در بخش دولتی و خصوصی تفاوتی ندارند. 90 درصد هزینه آن هم در بخش دولتی و هم در بخش خصوصی بیمه پایه پوشش می‌دهد. اما هزینه خدمات و تجهیزات مصرفی متفاوت است نحوه خرید تجهیزات مصرفی چون مشمول مصوبه هیئت امنای ارزی نمی‌شود و برای خرید آنها ارز دولتی اختصاص پیدا نمی‌کند و از ارز نیمایی استفاده می‌شود قیمت‌ها تفاوت دارند لذا این هزینه‌ها افزایش پیدا می‌کند.»

جهانگیری در مورد اخذ پیش‌پرداخت از بیماران در مراکز خصوصی نیز گفت: «این یک عُرف است و منع قانونی ندارد. گلوبال خدمت از قبل قابل پیشبینی است؛ مثلا بیماری مراجعه می‌کند که سقف بیمه آن 25 میلیون تومان است اما محاسبه خدمات او 30 تا 40 میلیون تومان می‌شود، اما در حین ترخیص، قیمت خدمات کمتر از مبلغ محاسبه شده و پیش‌پرداخت بوده است لذا مابقی وجه را به بیمار عودت داده‌اند و اگر هم مبلغی را کم محاسبه کرده باشند از بیمار اخذ می‌کنند. این هزینه را از اول محاسبه نکنند موجب عدم شفافیت نزد بیمار شده و برای تامین منابع بیمارستان را دچار چالش می‌کند. در بیمارستان‌های خصوصی به ویژه برای بیماران الکتیو این هزینه‌ها را دریافت می‌کنند اما برای بیماران اورژانس اول خدمات را ارائه می‌کنند بعد هزینه را دریافت می‌کنند. در مورد بیماران مبتلا به کرونا خدمات با توجه به طول میزان بستری قابل پیش‌بینی بوده و به همین دلیل مبلغی را به عنوان پیش‌پرداخت اخذ می‌کنند، البته برخی از بیمارستان‌ها این کار را نمی‌کنند.»

‌معاون فنی و نظارت سازمان نظام پزشکی همچنین در رابطه با مبلغ اخذ شده از بیمارانی که برای تزریق رمدسویر مراجعه می‌کنند، گفت: «تزریق رمدسیور حدود سه تا چهار ساعت طول می‌کشد چرا که تزریق باید آهسته و طبق پروتکل‌ها باشد. دوم اینکه بیمار در طول تزریق باید تحت نظر و مراقبت باشد که تجهیزات خاصی را می‌طلبد ممکن است در طول تزریق بیمار حساسیت از خود نشان دهد که باید بلافاصله به آن رسیدگی کنند. سوم اینکه باید پاسخگویی برای دوزهای بعدی نیز وجود داشته باشد. چهارم هم این بیمار مبتلا به کرونا است و باید اقدامات حفاظتی برای او درنظر گرفته ‌شود که اگر این هزینه‌ها را جمع کنید بین 600 تا 900 هزار تومان می‌شود. در بیمارستان‌های دولتی این کار با حداقل هزینه انجام می‌شود اما در بیمارستان‌های خصوصی این تزریق تحت پوشش بیمه‌های پایه نیست که این موضوع را در شورای عالی بیمه مطرح کرده‌ایم.»

هزینه در بیمارستان دولتی
بازگردیم به بیمار مورد نظر. فرض کنیم این بیمار به بیمارستان دولتی مراجعه کرده است. سه حالت برای او پیش می‌آید. او یا خدمات سرپایی دریافت می‌کند یا از خدمات بستری موقت استفاده می‌کند و یا اینکه باید به صورت کامل بستری شود.

بر اساس اعلام سازمان بیمه سلامت، بیماران در بخش سرپایی تنها 30 درصد هزینه‌ها را پرداخت می‌کنند. در بخش بستری موقت و بستری نیز 90 درصد هزینه‌ها را بیمه پوشش می‌دهد.
اما بستری موقت چیست؟ زمانی فرد به بیمارستان مراجعه می‌کند که نیاز به بستری نداشته باشد اما باید خدماتی که در بخش بستری ارائه می‌شوند را دریافت کند. در این حالت بیمار در خانه خود را قرنطینه کرده اما باید برای دریافت داروی رمدسیویر به مدت 5 روز به بیمارستان مراجعه کند.

به صورت کلی نیز هزینه یک بیمار کرونایی در بخش دولتی بر اساس گفته‌های سخنگوی وزارت بهداشت بین 5.5 تا شش میلیون تومان می‌شود که 90 درصد آن توسط بیمه پایه پوشش داده می‌شود. البته اگر فرد تحت پوشش بیمه‌ تامین اجتماعی باشد و در بیمارستان ملکی این سازمان بستری شود هزینه او رایگان خواهد بود. اما فرد در صورت ابتلا به کرونا تنها هزینه درمان را پرداخت نمی‌کند. داروهای مکمل و تقویتی و مواد غذایی را باید به این هزینه افزود از سوی دیگر در زمان ابتلا تا بهبودی فرد باید در خانه و در یک اتاق قرنطینه باشد در صورت اشتغال وی در بخش آزاد عملا فرد درآمدی نخواهد داشت و تمامی اینها برای او هزینه بردارد خواهد بود به همین دلیل است که بهترین راهکار برای کاهش این هزینه‌ها عدم ابتلا در صورت مراقبت و پیشگیری است.روزنامه سپید
نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: