دیـابـت؛بیماری بی‌نشانه

به گزارش شفا آنلاين،در بیماری دیابت بدن یا دچار کمبود انسولین است و یا انسولین ترشح شده کارایی لازم را ندارد و اصطلاحاً بدن نسبت به انسولین مقاوم است.

  علایم دیابت

شناسایی اولیه دیابت به سادگی و از روی علایم مرتبط با آن انجام می‌گیرد. این علایم عبارتند از:
٭تشنگی مفرط
٭ پر نوشی و پر ادراری
٭گرسنگی
٭ کاهش وزن
٭خستگی مفرط
٭ بی حسی انگشتان دست یا پا
٭تاری دید
٭ عفونت‌های مکرر

فراموش نکنید که مهم‌ترین علامت دیابت، بی‌علامتی است و بهترین راه تشخیص دیابت، آزمایش استاندارد قند خون است. آمار نشان می‌دهد در حال حاضر به تعداد نیمی از مبتلایان به دیابت نوع دو، افرادی در جامعه وجود دارند که دیابت آن‌ها هنوز تشخیص داده نشده است. این افراد هیچ یک از علایم دیابت را نداشته و تا چندین سال از وجود دیابت خود بی‌اطلاع هستند و تنها پس از بروز عوارض بلند مدت دیابت، مانند مشکلات چشمی و یا کلیوی، پی به وجود
دیابت می‌برند.


  دیابت نوع یک
 این نوع دیابت که بیشتر در کودکان و بالغین جوان بروز می‌کند، یک بیماری خود‌ایمنی است که درنتیجه آن سلول‌های تولیدکننده انسولین در لوزالمعده تخریب می‌شوند و تولید انسولین در بدن بطور کامل متوقف می‌گردد. افراد مبتلا به دیابت نوع یک باید همیشه از انسولین استفاده کنند. دیابت نوع یک حدود 5 تا 10 درصد کل مبتلایان به دیابت
 را تشکیل می‌دهد.

 دیابت نوع دو
در دیابت نوع دو که قبلاً از آن به عنوان دیابت غیر وابسته به انسولین یا دیابت بزرگسالان یاد می‌شد، بدن نسبت به انسولین مقاوم می‌شود؛ بدین معنا که انسولین ترشح شده تأثیر ناچیزی برروی جذب قند دارد و یا ترشح آن به میزان کافی صورت نمی‌گیرد. دیابت نوع دو بیش‌تر در سنین بالا خود را نشان می‌دهد و اغلب در افراد چاق ایجاد می‌شود، مخصوصاً افرادی که از چاقی شکمی رنج می‌برند. دیابت نوع دو شایع‌ترین شکل دیابت است و حدود 90 تا 95 درصد مبتلایان به دیابت را تشکیل می‌دهد.

 دیابت بارداری:
 حدود 4 درصد از کل بانوان در طول زمان بارداری به این نوع دیابت مبتلا می‌شوند. این نوع دیابت اغلب موقتی است و با پایان بارداری خاتمه می‌یابد. افرادی که به دیابت بارداری مبتلا می‌شوند بیشتر در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع دو در سال‌های آینده هستند.

دیابت پنهان:
 در این دسته از افراد میزان قند خون بالاتر از نرمال است ولی نه تا حدی که بتوان آن‌ها را در گروه مبتلایان به دیابت نوع دو قرار داد. پیش از ابتلا به دیابت نوع دو، اغلب به مدت چند سال سطح قند خون در حد مرحله پیش دیابت می‌باشد.

 مطالعات نشان داده است که برخی از عوارض بلند مدت بخصوص عوارض قلبی و عروقی ممکن است در مرحله پیش دیابت اتفاق افتاده باشد. همچنین مشخص شده است که کاهش وزن و افزایش فعالیت‌های جسمانی در افرادی که قند پنهان دارند، می‌تواند بروز دیابت نوع دو را به تأخیر بیندازد و یا از آن پیشگیری کند.

بنابراین با تشخیص بموقع دیابت پنهان و اصلاح الگوی غذایی و کاهش وزن می‌توان از بروز بیماری‌های قلبی و عروقی و همچنین از بروز دیابت نوع دو در سال‌های آینده تا حد زیادی جلوگیری کرد.

 پیشگیری از دیابت نوع دو

 پیشگیری همواره بهتر از درمان است و این امر در مورد دیابت نوع دو از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. چرا که می‌توان به سادگی و با آگاهی از فاکتور‌های خطر ابتلا به دیابت،
در صدد بهبود آن‌ها برآمده و احتمال ابتلا به دیابت را کاهش داد.

 فاکتور‌های خطر ابتلا به دیابت نوع دو

٭ چاقی و اضافه وزن بخصوص چاقی شکمی
٭ سن بالای 45 سال
٭کم تحرکی
٭ تغذیه ناسالم
٭ فشار خون بالا
٭ چربی خون بالا
٭ سابقه دیابت در بستگان درجه یک
٭ سابقه دیابت بارداری
٭ سابقه دیابت پنهان
 
ایران