شفاآنلاین>سلامت> تامین آموزش و بهداشت و امنیت با منابع دولتی به مثابه کالاهای شبهعمومی از سوی اقتصاددانان و سیاستگذاران هوادار اقتصاد آزاد نیز پذیرفته شده است. اما به معنای انحصاری کردن تولید و توزیع و تجارت این کالاها نیست. دولت باید میانگین هزینه آموزش و درمان شهروندان را تامین کند و روش اجرا را آزاد بگذارد.
برخی پیشنهاد میدهند دولت به جای داشتن یک وزارت بهداشت بزرگ و با انبوهی از شاغلان که باید از دولت مزد و حقوق بگیرند و برای افزایش درآمد کادر خود و نیز پزشکان انواع سازمانها را تاسیس کنند و راه عرضه بهداشت و درمان کارآمد را ببندند بهتر است هزینههای میانگین را به صورت نقدی به آموزشگیرندگان و شهروندان بدهد تا آنها از عرضهکنندگان نیرومند کالاهای یادشده را خریداری کنند.
این راهبرد و اندیشه اما از سوی کسانی که به طور بنیادین و فلسفی و اندیشهای هوادار وجود دولت بزرگند و نبود دولت بزرگ را به ویژه در بخشهای یادشده کابوس میدانند قابل قبول نیست. اینطوری شده است که در کشورهای جهان و نیز در ایران وزارت بهداشت و درمان دستکم در شش دهه تازهسپریشده همیشه بوده و هست و همیشه نیز شهروندان از روشها و کارآمدی تامین بهداشت و درمان ناراضی هستند.
با وجود تلاشهای فردی و زحمت بسیاری از کادر درمان در ایران آنها نیز از روز و حال مدیریت دولتی گلایه دارند و راه را در رفتن میبینند. در این روزها اما تامین واکسن علیه کووید ۱۹ در ایران به تحقیر و تخفیف شهروندان ایرانی منجر شده است. روزی نیست که یک مقام مسوول در دولت و نهادهای قدرتمند و ذینفوذ بیرون از دولت وعده تولید واکسن ایرانی ندهد و نیز روزی نیست که دولت وعده واردات ندهد. نتیجه کار تا امروز این شده که ایران در پله آخر تامین واکسن قرار دارد و شهروندان ایرانی با نگرانی مساله را دنبال میکنند و بیاعتمادی و ناامیدی روندی فزاینده گرفته است. در چنین هنگامهای از بیتحرکی نهادهای حاکمیتی و ترس و هراس شهروندان از پایداری چندساله کرونا در ایران به دلیل عدم واکسینه شدن شهروندان، بخش خصوصی اقدام به واردات کرده است. یک مسوول بخش خصوصی میگوید واکسن با ارز غیردولتی وارد شده و مطابق پیشبینی به کارگران و شاغلان بنگاهها تزریق میشود تا نیروی کار جان بگیرد. اما این اقدام بخش خصوصی با سونامی انتقاد روبهرو شده و صدای منتقدان را که بیان میکنند دولت بیکفایت است و نباید بخش خصوصی واکسن وارد کند و تبعیض میشود و… میشنویم.