در شرایط حاضر که گرانی فریاد افراد، مخصوصا حقوق‌بگیران را در آورده و خود دولت خط فقر وحداقل حقوق مورد نیاز وضروری را هشت میلیون وپانصد هزار تومان اعلام کرده
شفاآنلاین>سلامت> گاهی هرچه تلاش می‌کنیم حرفی نزنیم امکان ندارد و زبانمان از حلقمان بیرون می‌زند. بعد از چندین جلسه ونشست‌های طولانی، همه حقوق بگیران منتظر تعیین حداقل حقوق ودستمزد بودند که ناگهان گویی یک سطل آب یخ بر سرمان ریختند.
در شرایط حاضر که گرانی فریاد افراد، مخصوصا حقوق‌بگیران را در آورده و خود دولت خط فقر وحداقل حقوق مورد نیاز وضروری را هشت میلیون وپانصد هزار تومان اعلام کرده؛ حداقل حقوق و دستمزد پایه به اضافه حق مسکن ومزایا حدود چهارمیلیون ودویست هزار تومان تعیین شد.
آیا چهارمیلیون ونیم برای یک خانواده چهارنفره مثلا در ابهر که اجاره مسکن مثل تهران نیست و برج‌های موجود درتهران و تاکسی ومترو و امثالهم درآن وجود ندارد، کافی است؟ آیا اعضای محترم شورایعالی کار به چگونگی پرکردن فاصله حداقل حقوق تا واقعیات موجود فکر کرده‌اند؟ پرواضح است که جواب منفی است. آیا تبیین‌کنندگان می‌دانند برای جبران کمبود حقوق و مابه التفاوت آن با دنیای واقعی شاغل دو راه بیشتر
پیش روی خود ندارد:
الف: پیداکردن شغل دوم که مقدور‌ترین آن‌ها مسافر کشی و یا اشتغال در آژانس ومشاغلی نظیر آن‌ها می‌باشد. در اینصورت فرد از وقت خانواده خود زده و به کار دوم مشغول می‌شود و یا خالی از انرژی مناسب برای کار وشغل اصلی آماده می‌شوند. قصور از وظایف همسری یا مسئولیت‌های پدرانه ناشی از این کاستی برهمه ما واضح وروشن می‌باشد. ب: کاستن از کیفیت کار اصلی وعدم تمرکز و توجه به خاطر خستگی‌های مفرط.
ج: دست زدن به حرکاتی که در شرایط معمول محال از بروز آن‌هاست.
بیش از چهل درصد از سوءاستفاده‌کنندگان و گیرندگان رشوه علت رفتاری و ریشه اصلی این گونه اقدامات را نیاز مبرم و فشار داخلی عنوان می‌کردند و بهانه‌هایی مثل تهیه جهیزیه و خرید مبلمان مناسب و خودرو برازنده و... را مطرح می‌نمودند. در هرحال غیر از گروه طمع‌کاران بقیه گروه‌ها مواجه با تنگناها و احساس فشارهای مختلف را علت تخلف مالی یا اخلاقی مطرح می‌کردند. برخی از این افراد به لحاظ صبغه اخلاقی و زمینه‌های دینی به شدت دچار عذاب وجدان و شکنجه‌های روحی وعصبی ناشی از رسوایی میشدند. گاه خودکشی یا فرار از کشور ویا شهر محل اقامت از دسترس‌ترین چاره وراهکار انتخاب میشدند.
کوتاه سخن آنکه اگر هرکدام از مدیران ارشد از سطح وزیرتا حد مدیرکل توانستند با چنین حداقل حقوق نه یک ماه بلکه ۱۵روز زندگی خود به اضافه پول آب وبرق اداره کنند، در همین رسانه به قید قول شرف تا پایان سال ۱۴۰۰ تعهد می‌کنم هر روز صبح برای صبحانه آن مدیر محترم نان تازه سنگک یا بربری تهیه کنم. اگر نه...مجید ابهری/ روزنامه آفتاب
