قربانعلی تنگ شیر
سرمایه اجتماعی، محیط سرمایه گذاری، شرایط کسب و کار، دسترسی و زیرساخت‌های کیفیت اقتصادی شرایط زندگی، بهداشت محیط زیست و آموزش را مورد سنجش قرار می‌دهد
شفاآنلاین>سلامت>ایران سالی تلخ و پر از اندوه را سپری کرد. مردم ما علاوه بر رنج کرونا با سختی‌های مضاعف ناشی از تحریم و تنش‌های به‌جامانده از سوء تدبیر سیاسی، اقتصادی و اجتماعی نیز مواجه بودند. صد سال گذشته ایران سرشار از تحولات سیاسی و اجتماعی پر خسارت و البته درخشان بوده است. باید به تحولات سیاسی و اجتماعی ایران نیز توجه ویژه نمود و نگاه کرد که جامعه ایران در دیروز و امروز چگونه است و در فردا چه سمت و سویی خواهد گرفت. شاخص لگاتوم که این شاخص وضعیت رفاه کشورها را با توجه به ۱۲ رکن ایمنی و امنیت، آزادی فردی، حکمرانی، سرمایه اجتماعی، محیط سرمایه گذاری، شرایط کسب و کار، دسترسی و زیرساخت‌های کیفیت اقتصادی شرایط زندگی، بهداشت محیط زیست و آموزش را مورد سنجش قرار می‌دهد در سال ۲۰۲۰ حاکی از آن است که از ۱۶۷ کشورهای دنیا ۱۴۷ کشور نسبت به جایگاه‌های سال قبل خود ارتقا پیدا کرده‌اند. ایران در میان بسته‌ترین اقتصادهای جهان قرار دارد و در کسب و کار نیز در بین ۱۹۰ کشور رتبه ۱۲۷ را دارا می‌باشد. بر اثر کرونا ۵ میلیون شغل در بهار ۹۹ از بین رفت و ۲ میلیون نفر نیز از بازار کار خارج شدند. قربانی شدن رفاه شهروندان
از جمله فساد اداری و اقتصادی، قاچاق کالا وشبکه فسیل شده
توزیع و گسترش دلالی در همه عرصه‌های اقتصاد ایران و همچنین کاهش سطح شایسته‌سالاری و تخصص گرایی هم ثمره شیوه‌های ناکارآمد حکمرانی است، که باعث شکاف بین دولت و شهروندان شده است. نتیجه آن کاهش سطح اعتماد عمومی، بیگانگی شهروندان نسبت به منافع ملی و به مفهوم وطن و کاهش همکاری مردم خواهد بود. بر اساس اطلاعات موجود رتبه جهانی شادکامی ایرانیان در سال ۲۰۲۰ به ۱۱۸ تنزل یافته است که این امر بیانگر ناگوارتر شدن شرایط رفاهی ذهنی ایران در سال ۱۳۹۹ است. همه این موارد بیانگر آن است که باید منافع عمومی جامعه تحقق یابد. کسب و کارهایی که از رونق افتاده‌اند و مشاغلی که حذف شده‌اند، لشکر عظیم بیکارانی را به وجود آورده است که نه چشم‌انداز شغلی‌شان در این اوضاع مطلوب هست نه چشم‌انداز معیشت‌شان. ما با جماعتی فرودست مواجه هستیم که خواسته‌ها و نیازهای مصرفی خود را مداوم به تعویق می‌اندازند. باید امید داشت که این روند در سال ۱۴۰۰ به این شکل ادامه دار نباشد و مردمان با امید و حداقل رفاه نیز به زندگی خود امیدوار باقی بمانند. باید دید کدام نیرو‌ها آینده ایران را می‌سازند؟
آفتاب یزد
نظرشما
آخرین اخبار