پیشگیری از تولد سه هزار کودک ناشنوا

شفاآنلاین>سلامت> در روزهای گذشته بود که سازمان جهانی بهداشت، روزی را با عنوان روز جهانی شنوایی معرفی کرد. این در حالیست که یک روز در تقویم با عنوان روز جهانی ناشنوایان وجود دارد. با این حال روز جهانی سازمان جهانی بهداشت در پیام‌هایی به مناسبت روز جهانی شنوایی بر ایمن‌سازی نوزادان و کودکان در برابر بیماری‌های عفونی، غربالگری شنوایی نوزادان و کودکان و تشخیص و درمان به موقع کم شنوایی، درمان افراد مبتلا به عفونت مزمن گوش، ترویج زایمان طبیعی، پیشگیری از مصرف مواد مخدر سنتتیک و روانگردان که دارای خطر ایجاد کم شنوایی در افراد هستند، کنترل مواجهه با صداهای بلند در محیط‌های شغلی و تفریحی و افزایش آگاهی در مورد شیوه مراقبت از سلامت گوش و شنوایی که از جمله روش‌های کاهش اختلالات شنوایی محسوب می‌شوند، تاکید کرد.

به گزارش شفاآنلاین: معاونت بهداشت وزارت بهداشت در روزهای گذشته پیام‌هایی را به مناسبت روز جهانی شنوایی تهیه و بر ارزیابی و غربالگری به موقع شنوایی در دوره نوزادی و سنین 3 تا 5 سالگی از شنوایی برای مراقبت از کودکان تاکید کرد.وزارت بهداشت همچنین بر زمان طلایی انجام تست غربالگری بهنگام تا یک ماه پس از تولد، تست تشخیصی بهنگام تا 3 ماهگی و انجام مداخله درمانی تا 6 ماهگی تاکید و توصیه کرد چنانچه نوزاد در زمان ترخیص از بیمارستان از نظر کم شنوایی غربالگری نشده باشد برای ارزیابی وضعیت شنوایی وی در شرایط همه‌گیری، حداکثر تا 30 روز پس از تولد به نزدیک‌ترین پایگاه بهداشتی یا مرکز خدمات جامع سلامت مراجعه کنند.

پیشگیری از بروز 3 هزار ناشنوایی در زمان تولد
پیام‌های وزارت بهداشت در حالی داده می‌شود که به گفته فاطمه رضوان مدنی، سرپرست مرکز توسعه پیشگیری سازمان بهزیستی کشور سال گذشته یک میلیون و ۱۰۰ هزار نفر از افراد دارای مشکلات ناشنوایی و کم شنوایی مورد غربالگری شنوایی قرار گرفتند و از بروز ناشنوایی و کم شنوایی آنها در سه هزار مورد تولد جلوگیری شد.
اهمیت غربالگری‌های شنوایی و دیگر غربالگری‌ها در پیشگیری از بروز معلولیت‌ها در حالیست که امسال مدیران مختلف سازمان بهزیستی کشور نسبت به کاهش این غربالگری‌ها به دلیل کرونا احساس نگرانی کردند، رضوان مدنی در این رابطه اظهار کرد: «بسیاری از غربالگری‌ها در مهدهای کودک انجام می‌شد که به دلیل شیوع کرونا و رعایت پروتکل‌های بهداشتی فعالیت آنها محدود شده و به تبع آن تعداد موارد غربالگری نیز کاهش یافته است.»
غربالگری‌های رایگان بهزیستی
این در حالیست که غربالگری‌ها نقش بسیار زیادی در بروز معلولیت‌های شنوایی و دیگر معلولیت‌ها دارند به همین دلیل وزارت بهداشت و سازمان بهزیستی غربالگری‌های رایگان را از سال 76 آغاز کرده‌اند. افروز صفاری فرد، معاون پیشگیری از معلولیت‌های سازمان بهزیستی کشور بیان اینکه سازمان بهزیستی برای پیشگیری از معلولیت‌ها، برنامه غربالگری‌های بینایی، شنوایی و ژنتیک را در دست انجام دارد، گفت: «این برنامه به خانواده‌ها معرفی می‌شود و خانواده به طور آگاهانه آن را انتخاب می‌کند. حتی برای ازدواج‌های فامیلی و یا خانواده‌های دارای معلول نیز اجباری وجود ندارد و فقط غربالگری به آنها توصیه می‌شود که باتوجه به اینکه خانواده دارای فرد معلول است، غربالگری ژنتیک را انجام دهند.»
وی یادآور شد: «برای خانواده‌های دارای سه معلول به بالا کار مشاوره و آزمایشات توسط سازمان بهزیستی انجام شده تا بانک اطلاعاتی از مشکلات ژنتیک داشته باشیم. همچنین اجرای این برنامه برای خانواده‌های دارای دو معلول نیز در دست انجام است و به زودی شروع خواهد شد.»
معاون پیشگیری از معلولیت‌های سازمان بهزیستی کشور ادامه داد: «پیشگیری از معلولیت‌ها به وسیله غربالگری ژنتیک از سال ۱۳۷۶ شروع شده است. در مجموع تعداد مشاوره‌هایی که تاکنون در این زمینه انجام شده یک میلیون و ۹۰۰ هزار نفر است.»
وی تاکید کرد: «بیماری‌های ژنتیکی قابل درمان نیستند، ولی قابل پیشگیری یا کنترل هستند و از آنجا که بزرگترین و مهم‌ترین سرمایه هر کشوری داشتن فرزندانی سالم، باهوش و خلاق برای نسل آینده است، پیشگیری از معلولیت‌های ناشی از اختلالات ژنتیکی از کارهای جدی در جهت سالم‌سازی نسل آینده و فرزندانمان محسوب می‌شود.»
بار ناشنوایی بر سلامت
افشین استوار، مدیرکل بیماری‌های غیر واگیر وزارت بهداشت در روزهای اخیر در یک نشست خبری در مورد آمارهای ناشنوایی و کم شنوایی در جهان و ایران گفت: «به طور کلی از نظر بار بیماری‌ها، کم شنوایی و ناشنوایی نزدیک به 7 درصد بار کل بیماری‌ها را در جهان به خود اختصاص می‌‌دهد و از نظر هزینه هم هزینه بسیار زیادی به نظام‌‌های سلامت و مردم وارد می‌‌کند.
کرونا و ناشنوایان
نخستین قانونی که با همه‌گیری ویروس کرونا در جهان وضع شد، رعایت فاصله اجتماعی بود. این قانون اگرچه می‌تواند مانعی محکم در برابر انتشار بیش از حد ویروس باشد اما پیش از آن سدی در مقابل زندگی اجتماعی و تعاملات انسانی میان ناشنوایان و نابینایان است. میلیون‌ها ناشنوا در سراسر جهان برای برقراری ارتباط با دیگران نیاز به تماس رو در رو و نزدیک دارند. فاصله اجتماعی تنها عامل ایجاد محدودیت برای ناشنوایان نیست. ماسک‌های بهداشتی که حال به یکی از الزامات هر روزه همه افراد در سراسر جهان تبدیل شده است، سدی محکم‌تر در برابر برقراری ارتباط برای ناشنوایان محسوب می‌شود. آنها برای برقراری ارتباط و گفت‌وگو نیاز دارند تا حرکات دهان را به دقت نگاه کنند، در حالی که ماسک‌ها دیگر اجازه این کار را نمی‌دهند. دولت‌ها در برخی از کشورها، ماسک‌هایی را برای ناشنوایان تعبیه کرده‌اند که یک پلاستیک شفاف مقابل لب‌ها قرار می‌گیرد. این ماسک‌ها اگرچه شرایط را برای ناشنوایان کمی آسان‌تر می‌کند اما باز هم مشکلات تمام شده نیستند. از یک سو، استفاده مداوم از این ماسک‌ها تنفس را دچار مشکل می‌کند چرا که بخش زیادی از آن را پلاستیک تشکیل می‌دهد. از سوی دیگر، گفت‌وگوها حتی با ماسک‌های شفاف از فاصله بیش از ۲ متر چندان واضح و قابل دید نیست.
مشکل دیگر، دسترسی محدودتر آنها به اخبار و اطلاعات است. در این شرایط که جامعه به شکل روزانه با حجم زیادی از اخبار مرتبط با همه‌گیری ویروس کرونا مواجه است، ناشنوایان و نابینایان در شرایط سخت‌تری برای دریافت اخبار قرار دارند. اخبار بی‌شمار به شبکه‌های اطلاع‌رسانی تصویری این فرصت را نمی‌دهد که برای اعلام تمام اخبار از مترجمان زبان اشاره استفاده کنند و این امر ناشنوایان را در محدودیت خبری قرار می‌دهد. علاوه بر اینکه، به دلیل ماهیت کاملاً جمعی جامعه ناشنوایان، بسیاری از آنها ترجیح می‌دهند اطلاعات را به صورت گروهی پردازش کنند. پردازش گروهی این فرصت را برای افراد فراهم می‌کند تا سوالات خود را مطرح کنند و در مورد عقاید آنها بحث کنند تا زمانی که به درک کامل موضوع برسند. اگر کسی ویدیویی را در ویروس کرونا تماشا کند، این گزینه برای پردازش به صورت گروهی از بین می رود.
ناشنوایان به دلیل احساس تعلق به جامعه ناشنوایان، به این اجتماع بسیار وابسته هستند. اکنون که مدارس و مجموعه‌های ناشنوایان تعطیل است و بسیاری از رویدادهای ناشنوایان لغو شده است، ناشنوایان با سایر اعضای اقلیت خود فقدان معاشرت را تجربه می‌کنند. با توجه به اینکه بسیاری از کودکان ناشنوا از پدر و مادر شنوا به دنیا آمده‌آند، اکنون تنها با والدینی که نمی‌توانند با آنها به زبان خود ارتباط قوی برقرار کنند در تماس هستند. همه این موانع باعث شده است، ناشنوایان در سراسر جهان و البته در ایران بیش از هر زمان دیگری در انزوای اجتماعی قرار بگیرند.
گیتی موللی دبیر کمیته مطالعات ناشنوایی و کم شنوایی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، در بیان آثار کرونا بر زندگی کودکان کم شنوا و لزوم رفع مشکلات آنان ، گفت: «با شیوع بیماری کرونا در کشورمان، کودکان با کم شنوایی عمیق که نیازمند انجام عمل جراحی کاشت حلزون هستند، با ایجاد محدودیت یا لغو عمل های جراحی روبه رو شده‌اند.در کودکان با کم شنوایی، بخش‌هایی از مغز که نیاز به تحریک شنوایی دارد، بدون تحریک باقی می ماند و هرچه این کودکان سریعتر مورد جراحی کاشت حلزون قرار بگیرند، اکتساب گفتار در آنان سریعتر و بهتر صورت می‌گیرد و هر میزان تاخیر در عمل کاشت حلزون و ارایه خدمات توانبخشی، اثرات سوء درازمدت برجای می گذارد. در شرایط کنونی جامعه، شیوع بیماری کرونا سبب محدودیت یا لغو عمل های جراحی کاشت حلزون و در پی آن، باعث نگرانی خانواده های این کودکان بابت تاخیر بوجود آمده در رشد گفتاری فرزندشان شده است.»
با این حال فدراسیون جهانی ناشنوایان همه دولت ها را موظف کرده است تا با توجه به اهمیت همه گیری ویروس کرونا، تمامی پیام‌های بهداشتی را همزمان با انتشار آنها از رسانه‌های شنیداری ( مانند تلویزیون ) و یا در شبکه‌های اجتماعی کشورهای خود، به زبان اشاره نیز منتشر کنند تا هیچ ناشنوا یا کم شنوایی به دلیل عدم دسترسی یا ناآگاهی نسبت به اطلاعات لازم و انجام رفتارهای پرخطر بهداشتی، دچار بیماری نشود.
براساس بیانیه فدراسیون جهانی ناشنوایان، مراکز درمانی در تمامی کشورها نیز از وجود رابطان (افراد آشنا به زبان اشاره و مجهز به ابزار حفاظتی) استفاده کنند و یا ماسک‌های طلقی در اختیار اعضای کادر درمانی قرار بدهند تا بیماران ناشنوا و کم شنوا بتوانند با لب خوانی، ارتباط لازم را با پزشکان و پرستاران برقرار کنند. روزنامه سپید