آنچه باید درباره آرتروز زانو بدانیم؟

به گزارش شفا آنلاین،دکتر فرید ستارزاده  درباره علل آرتروز زانو اظهار کرد: تخریب عروق مفصلی شایع‌ترین مشکل همراه با آرتروز زانو است. این حالت می‌تواند به دلایل مختلفی از قبیل جراحی قبلی زانو، فشار متوالی بر زانو، شکستگی‌ها، پارگی لیگامانها (رباط‌ها) و پارگی مینیسک باشد که باعث اختلال در هم راستایی و افزایش خوردگی غضروف مفصلی می‌شوند. همچنین علل ژنتیکی بعضی از افراد را مستعد آرتروز زانو کرده و یا بر اثر چاقی ایجاد می‌شود.

وی درباره تشخیص آرتروز زانو گفت: با شرح حال پزشکی، معاینه بالینی و رادیوگرافی ساده می‌توان به تشخیص آرتروز زانو رسید. رادیوگرافی بسیار ارزشمند است و پزشک می‌تواند کاهش فضای مفصلی را مشاهده و سایر علل را رد کند. اگر تصویربرداری بیشتری مورد نیاز باشد می‌تواند از MRI استفاده کند.

ستارزاده افزود: مشاهده داخل زانو توسط جراحی آرتروسکوپی راه دیگری برای تخمین وضعیت غضروف مفصلی است.

وی همچنین درباره علائم آرتروز زانو اظهار کرد: آرتروز زانو معمولاً بتدریج و طی زمان طولانی (سالها) ایجاد می‌شود.

علائم اولیه آرتروز عبارتند از درد خفیف، متوسط یا شدید، خشکی مفصل، محدودیت دامنه حرکتی، تورم موضعی است.

وی افزود: درد ناشی از آرتروز زانو معمولاً بعد از فعالیت و بخصوص بعد از استفاده بیش از حد از آن مفصل تشدید می‌شود و خشکی مفصل هم بعد از نشستن طولانی بیشتر می‌شود. با پیشرفت آرتروز زانو علائم بدتر می‌شوند و ممکن است درد دائم شود.

این متخصص ارتوپدی با بیان این که آرتروز زانو درمانی ندارد ولی راه‌هایی وجود دارند که علائم آن را کنترل می‌کنند، افزود:

این درمان‌ها شامل چندین روش هستند از قبیل درمان دارویی که با استامینوفن شروع می‌شود. درد بعضی بیماران با داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی بیشتر تخفیف می‌یابد(مانند دیکلوفناک و ...) برای تسکین درد بعضی بیماران ناچاریم از مسکن‌های گروه مخدر استفاده کنیم.

وی در ادامه افزود: سایر روش‌های درمانی شامل تزریق داخل مفصل کورتون یا داروهای غلیظ کننده مایع مفصلی یا PRP،

ورزش و فیزیوتراپی، کاهش وزن، کرم‌های موضعی، زانوبندهای مختلف، تکنیک‌های حفاظت از مفصل، گرما و سرما، گلوکزامین و کندرویتین سولفات است. همچنین جراحی بعنوان روش آخر(شامل استئوتومی و تعویض مفصل) بکار می‌رود.

وی در پایان تاکید کرد: تشخیص و درمان آتروز در مراحل اولیه نتایج درمانی بهتری دارد و در صورت شروع درمان زودرس علائم بسیاری از بیماران را می توان کنترل کرد.