سياهكل

شفاآنلاین>سلامت> روز ١٩ بهمن سالروز واقعه سياهكل بود .روزي كه گروهي از چريك هاي فدائي خلق پاسگاه جنگي سياهكل را تصرف كردند دستگير كشته يا إعدام شدند . تا سال ٥٧ اين واقعه اصلا به ياد اورده نميشد انگار وجود نداشته .

چند سالي بعد از انقلاب جشن گرفته ميشد ، ان هم باشكوه.از ان پس چند پاراگراف رو به كاهش در روزنامه هاي اصلي اين واقعه را ياد ميكنند نه بيش ! واقعه سياهكل رويداد مهمي است كه تاثيرات مهمي بر وقايع  بعد از خود گذاشت .اينكه مشي چريكي در ان شرايط اقدام مناسبي از سمت اين جوانان نبود و معلوم بود  كه  انها را به كشتن خواهد داد حرف تازه اي نيست وتكرار نخواهم كرد .تناقص اين شيوه با ماركسيسم ولو نوع لنينيستي ان -كه خو د بيش از هر خوانش ديگري از ماركسيسم اراده گرايانه است -هم اشكار است .

يكي از موجبات اعتلاي لنين مقابله اش با مشي چريكي نارودنيك ها بود كه ترجمه نام سازمانشان هم دقيقا همين فداييان  خلق است . تفاوت هاي اين جوانان با" فيدل" و "چه "  و تفاوت هاي ايران با امريكاي لاتين  از حيث سياسي و حتي از حيث جغرافيايي  و اين واقعيت كه  شناخت چنداني از اوضاع اقتصادي اجتماعي كشور خود نداشتند را هم بارها اشاره كرده اند . در اين يادداشت ميخواهم از منظري ديگر به اين موضوع اشاره كنم .

    اما نكته ديگر در مورد سياهكل اينكه رژيم سلطنتي با ان همه دستگاه هاي عريض و طويل اطلاعاتي و امنيتي خود با ان همه گوش ها و چشم هايي كه در ميان مردم كاشته بود يا اين طور مينماياند كه كاشته است قادر نشد پيام بسيار روشن اين واقعه را ببيند و درك كند . پيامي كه در صورت دريافت ميتوانست رژيم را از سرنگوني اي كه در كمتر از ده سال بعد انتظارش را ميكشيد نجات داده كشور را از مشكلات و عواقب ديرپايي كه ملازم هر انقلابي است برهاند .رژيم نتوانست دريابد كه وقتي چنين واكنش هاي خصمانه اي از طرف طبقات مدرن و تحصيلكرده بروز ميكند كه واكنش طبيعي اين طبقه به شمار نميرود يعني اينكه ارزوها و تمايلات و عدالت طلبي اين طبقات هيچ گونه امكان بروزي نيافته است .و حالا به جايي رسيده كه در حال انفجار است يك نشانه ديگر اينكه  در حالي كه اين طبقات نيازمند گفتگو وحل تناقضات خود بابخش هاي سنتي جامعه بودند در عوض  داشتند تمام جان وتوان خود را مصروف مبارزه مسلحانه با دولت مستقر ميكردند  . مبارزه مسلحانه راه حلي ناپخته بود كه همزمان گروه هاي متعددي بدون اطلاع از يكديگر در پيش گرفتند  ،فرزند يك تيمسار برجسته به همراه برادرزاده شاه در كوه هاي قزوين دست به مبارزه مسلحانه زدند . دكتر هوشنگ أعظمي جراح به كوه هاي لرستان زِد و.....اين همزماني معاني بسياري در برداشت اما باز هم هيچ اقدامي براي تخليه احساساتي كه در شهرها در دانشگاه ها و حتي دبيرستان ها موج ميزد صورت نگرفت . نه حزب و تشكيلاتي روا ديده شد و نه بعد از سركوب سنگين ، عفو يا نوعي اشتي ملي  اعلام شد .در حالي كه تقريبا اكثريت جوانان تحصيلكرده ،بهترين هاو مسيول ترين هايشان ، هرروز به هواداري اين سازمان ها كشيده ميشدند پاسخ تنها داغ و درفش بود و بيگانه خواندن اين جوانان . انتقام گرفتن از زندانيان .

  سياهكل نامه و پيامي بود از جانب مهندسان و معلمان و روشنفكران كه دانسته و  با خون خود نوشتند ، اما متاسفانه گيرنده حتي پاكت نامه را هم باز نكرد ! یادداشت‌هایِ دکتر بابک زمانی