چه درد‌هایی با بلاک عصب قابل درمان هستند؟

شفاآنلاین>سلامت> درد حسی ناخوشایند و تجربه‌ای احساسی همراه با آسیب بافتی واقعی یا آسیبی به نوعی دیگر از بافت می‌باشد. درد احساسی رایج مانند نیشگون گرفتن انگشت، سوزش انگشت، قرار دادن نمک در زخم و ضربه زدن استخوان آرنج و دیگر حالت‌های ممکن می‌تواند ‌باشد که کیفیت زندگی افراد را بسیار کاهش می‌دهد.

به گزارش شفاآنلاین: یکی از انواع روش‌های کاهش درد در نواحی مختلف بدن بلوک عصبی است. این روش درمانی جزو انواع روش‌های درمانی است که افراد بسیاری را از انجام جراحی و رویارویی با پیامد‌های جراحی بی‌نیاز کرده است

موارد کاربرد روش درمانی بلوک عصبی بسیار است و می‌توان در کاهش انواع درد‌ها از این روش درمانی کمک گرفت لذا با توجه به اهمیت موضوع در اینباره با دکتر حسن محمدی، فوق تخصص کنترل و درمان درد گفتگو کرده ایم.

وی در اینباره می‌گوید: بلاک عصبی یا مسدود کردن راه امواج عصبی روشی است که از یکصد سال پیش تا امروز برای ارزیابی و درمان هر دو درد حاد و مزمن به کار رفته است.

دکتر محمدی خاطرنشان کرد:روش بلاک عصبی بدین صورت است که یک داروی شیمیایی را نزدیک یک عصب خاص تزریق می‌کنند تا جلوی عصبی مربوط به انتقال حس را در مسیر‌های نُسی سپتیو بگیرد (مسیرهای نُسی سپتیو مسیرهایی عصبی هستند که سیگنال‌های درد ناشی از عوامل فیزیکی یا شیمیایی را از بافت‌های بدن به مراکز احساس درد می‌رسانند) و بدین صورت با مسدود کردن این مسیرهای عصبی آن ناحیه از بدن بی‌حس می‌شود. این فوق تخصص کنترل و درمان درد ابراز داشت: تکنیک‌های بلوک عصب بخش با ارزشی از برنامه کنترل درد را تشکیل می‌دهند و به کمک آنها کارهای درمانی دیگر هم امکان پذیر می‌شود. وی بیان کرد: به طور کلی بلاک عصب به دو دسته وسیع تقسیم می‌شود که عبارتند از بلاک‌های عصبی تخریبی یا عصب کُشی و بلاک‌های عصبی غیر تخریبی.دکتر محمدی می‌گوید: بلاک‌های عصبی تخریبی یا عصب کُشی که عبارتند از تزریق موادی مثل فِنُل یا الکل به روی عصب است که این مواد مسیرها عصبی انتقال درد را خراب می‌کنند.

این کار باعث تسکین دائمی درد نمی‌شود و ممکن است تکرار تزریق لازم آید.این فوق تخصص کنترل و درمان درد افزود: انجام روش بلاک عصبی تخریبی برای افراد آثار جانبی هم به همراه دارد و ممکن است به اعصاب کناری آن ناحیه صدمه بزند و عضله از کار بیفتد، بنابراین بلاک‌های تخریب‌کننده عصب را برای بیماری‌های دردناک شدید و بیمارانی که دیگر امیدی به زنده ماندنشان نیست در نظر می‌گیرند.وی توضیح داد: بلاک‌های عصبی غیر تخریبی که در آن مواد غیر تخریبی مانند بی‌حس کننده‌های موضعی مثلاً لیدوکائین یا بوپیواکایین را به کار می‌برند. گاهی ماده تزریقی ترکیبی از یک بی‌حس‌کننده موضعی و داروهای دیگری مورد استفاده قرار می‌گیرد. بلوکه کننده‌های غیرتخریبی راه انتقال درد را سد می‌کنند بدون آنکه مسیرهای "نُسی سپتیو" ار خراب کرده باشند. بنابراین مصرف درمانی زیادی برای افراد مبتلا به درد دارند.