استرس باعث کاهش توجه، تمرکز، مهارت‌های تصمیم‌گیری و قضاوت در افراد می‌شود و استرس شغلی به‌طور منفی با کیفیت مراقبت‌ها در پرستاران ارتباط دارد
شفاآنلاین>سلامت>یافته‌های یک مطالعه پژوهشی با محوریت استرس در نیروهای درمانی، نشان از آن دارد که بین استرس شغلی با احساس گناه در پرستاران شاغل در بیمارستان‌های کودکان رابطه مثبتی وجود دارد.
به گزارش شفاآنلاین:استرس شغلی در تمام مشاغل وجود دارد، ولی در مورد مشاغلی که به‌طور مستقیم با انسان‌ها سر و کار دارند، این موضوع اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. شواهد و مطالعات انجام شده نشان‌دهنده این است که شغل پرستاری یکی از پرتنش‌ترین مشاغل محسوب می‌شود، به‌طوری‌که این شغل به خاطر ماهیت آن به‌عنوان حرفه‌ای با درجه استرس شغلی بالا به شمار می‌آید و به‌طورکلی ماهیت این شغل مراقبتی، از منابع متعدد استرس ساخته‌شده است. استرس شغلی و رویدادهای تنش‌زای زندگی با سلامت روان رابطه مستقیمی دارند و می‌توانند روح و روان را با مشکلات متعددی روبرو کنند.
به گفته متخصصان، استرس باعث کاهش توجه، تمرکز، مهارت‌های تصمیم‌گیری و قضاوت در افراد می‌شود و استرس شغلی به‌طور منفی با کیفیت مراقبت‌ها در پرستاران ارتباط دارد و منجر به افزایش بروز حوادث اشتباه و خطا می‌شود. از طرفی با توجه به ماهیت کار پرستاران، تمایل به تجربه احساس گناه مرضی، ممکن است به سلامت آنان آسیب برساند. در برخی مشاغل مانند پرستاری که در آن مسئولیت زندگی و رفاه دیگران به عهده پرستار است، احساس گناه می‌تواند به‌ویژه هنگامی‌که همه‌چیز به اشتباه رخ می‌دهد، حاد و پراهمیت باشد. بااین‌حال، تاکنون مطالعات اندکی درباره بررسی تأثیر احساسات گناه در رفاه پرستاران انجام شده است.
به همین دلیل، تیمی چهار نفره از پژوهشگران کشور از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال و دانشگاه علوم پزشکی ایران مطالعه‌ای را با هدف بررسی ارتباط بین استرس شغلی با احساس گناه در پرستاران بیمارستان کودکان انجام داده‌اند.
این مطالعه با مشارکت 141 پرستار انجام شده و داده‌های مورد نیاز از طریق پرسشنامه‌های خاص علمی از آن‌ها جمع آوری شده است. این داده‌ها سپس با استفاده از روش‌های آماری و به‌کارگیری کامپیوتر، تجزیه‌وتحلیل شده‌اند.
نتایج این بررسی‌ها نشان داد که رابطه معنی‌دار و قابل توجهی بین استرس شغلی و احساس گناه وجود دارد و به همین دلیل به‌کارگیری تکنیک‌های کاهش استرس شغلی در بین پرستاران بیمارستان‌های کودکان اهمیت بسزایی دارد.
بر این اساس لازم است سیاست‌گذاران سیستم بهداشتی درمانی، در راستای کاهش استرس شغلی پرستاران با استفاده از عواملی همانند کم کردن ساعات کاری، حذف نوبت‌های کاری‌های متوالی، افزودن خدمات رفاهی، بهبود شرایط محیط فیزیکی کار و غیره اقدام کنند.
در این رابطه، علی ماهر، محقق گروه سیاست‌گذاری سلامت دانشکده مدیریت و آموزش پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و همکارانش اظهار داشته‌اند: «نتایج پژوهش ما نشان داد پرستاران از استرس بالایی در کار برخوردار هستند. استرس شغلی بدون شک یکی از علت‌های اصلی نگرانی‌های بهداشت روانی در سطح جهان است که سطح بالای آن منجر به ایجاد اخلال در عملکرد کارکنان و نیز تأثیر منفی بر نگرش و رفتارشان می‌شود. استرس شغلی هزینه‌های زیادی را بر کارکنان و کل سیستم بهداشت و درمان تحمیل می‌کند».
به گفته این محققان، «پرستاران در بیمارستان کودکان و به‌ویژه بخش‌های مراقبت ویژه آن، اغلب با کودکانی مواجه هستند که به دلیل نارس بودن در معرض خطر مرگ‌ومیر زیادی هستند و بنابراین استرس‌های عاطفی و روحی برای پرستاران در پی دارند که بر کیفیت زندگی کاری آنان تأثیرگذار است».
از همین رو به عقیده آن‌ها، در راستای کاهش این استرس و افزایش انگیزش پرستاران می‌توان اقداماتی را در راستای کاهش شیفت‌های سنگین کاری، چرخش کار در بین پرستاران بیمارستان، حذف یا کاهش نوبت‌های کاری متوالی، افزایش حمایت‌های سازمانی و اجتماعی از این پرستاران و مواردی از این قبیل را به کار برد.
این یافته‌های علمی پژوهشی که بیانگر اهمیت رسیدگی بیشتر به وضعیت پرستاران شاغل در بخش‌های پراسترس بیمارستانی هستند، در دوماهنامه «پرستاری ایران» متعلق به مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری دانشگاه علوم پزشکی ایران منتشر شده‌اند.
نظرشما
آخرین اخبار