به گزارش شفاآنلاین:تحقیقات و مطالعات منتشر شده در «ژورنال پزشکی لنست» حاکی از تاثیر قابل توجه فاصله گیری فیزیکی، استفاده از ماسک و عینک محافظ بر روند انتقال ویروس کرونای جدید است، تا جایی که برخی از پژوهشگران تاکید دارند استفاده از ماسک های ان-۹۵ می تواند تا ۹۰ درصد مانع از ورود ویروس جدید به سیستم تنفسی افراد شود.
از طرفی سازمان جهانی بهداشت نیز توصیه کرده است، در شرایطی که امکان رعایت فاصله گذاری فیزیکی (حدود دو متر فاصله با دیگران) به خصوص در فضاهای بسته و مکان های شلوغ و پرتردد وجود ندارد، از ماسک استفاده کنند. این سازمان، به سالمندان و افراد دارای بیماری زمینه ای مانند بیماری های قلبی، ریوی و دیابت، پیشنهاد می کند حتی در صورت رعایت فاصله گذاری فیزیکی بهتر است از ماسک استفاده کنند و در عین حال افراد مبتلا به کووید- ۱۹ باید در تمام حالات، اعم از فضاهای باز و بسته از ماسک استفاده کنند.
فاصله گذاری اجتماعی و اهمیت آن
از دیگر اقدامات کشورها که هم اکنون نیز در کشور ما رعایت می شود، طرح فاصلهگذاری اجتماعی است. «فاصله گیری اجتماعی» یا «فاصله گذاری اجتماعی» اصطلاحی است که برای برخی از اقدامات غیر دارویی کنترل عفونت استفاده می شود که توسط مقامات بهداشت عمومی برای متوقف کردن یا کاهش سرعت شیوع بیماری های بسیار مسری انجام می گردد. هدف از فاصله گیری اجتماعی کاهش احتمال تماس بین افراد دارای عفونت و افراد سالم است تا انتقال بیماری، عوارض و در نهایت مرگ و میر به حداقل برسد. فاصله گیری اجتماعی زمانی موثر است که عفونت از طریق آب یا مواد غذایی آلوده یا توسط ناقل هایی مانند پشه یا حشرات دیگر منتقل شود.
گزارش جدیدی که در هفته نامه پزشکی «لنست» منتشر شده است نشان می دهد در صورتی که افراد در مراکز شلوغ حداقل ۲ متر فاصله اجتماعی را از یکدیگر رعایت کنند خطر ابتلای آنها به بیماری کرونا به طرز چشمگیری کاهش خواهد یافت. همچنین این تحقیقات نشان می دهد در صورتی که افراد یک متر از یکدیگر فاصله داشته باشند خطر ابتلا به کرونا تنها ۲.۶ درصد کاهش خواهد یافت اما رعایت فاصله ۲ متری می تواند باعث کاهش حداقل ۵۰ درصدی خطر ابتلا به این بیماری شود. در برخی کشورها رعایت فاصله یک متر تا یک و نیم متر توصیه شده است اما شواهد از تاثیر معنادار حفظ حداقل ۲ متر فاصله حکایت دارد. در ایران نیز طرح فاصله گذاری اجتماعی از اوایل فروردین ماه اجرا شد و بر اساس اطلاعیه شماره یک تاکید شد که صرفا افراد بومی ساکن هر شهر مجاز به ورود به آن شهر هستند. از آن زمان به بعد طرح فاصله گذاری اجتماعی با عنوان فاصله گذاری هوشمند مبنی بر رعایت فاصله یک و نیم متری در اماکن عمومی مورد توجه قرار گرفت و از شهروندان خواسته شد در همه مکان ها به این امر توجه کنند.