به گزارش شفا آنلاین،دکتر رسول دیناروند در مورد اینکه چه اتفاق افتاد برای داروها که وزیر بهداشت آن نامه را نوشتند، گفت: یک سیاست دائمی در سازمانهای بیمه گر کشور وجود داشته و آن این است که دارویی که مشابه ارزانتر دارد، مبنای حمایت بیمه ها قرار می گیرد و بیمار باید برای تهیه داروی گرانتر، مابه التفاوت قیمت دارو را خودش بپردازد. این یک سیاست دائمی نزد بیمه هاست و تقریبا هم، سیاست قبول شده ای در دنیاست. یعنی اینطوری نیست که ما ادعا کنیم این کار اشتباه است.
وی افزود: در واقع سازمانهای بیمه گر می بایست مبنای حمایت خودشان از داروهای ارزان تر قرار دهند. البته استثنا هم دارد، مثلا ما اعتقاد داریم داروی ارزان تر زمانی باید مبنای بیمه باشد که اکثریت مردم به آن دسترسی داشته باشند. چون گاهی اوقات دسترسی مردم به یک داروی ارزانتر وجود ندارد. ما اعتقاد داریم هر جایی که داروی ارزانتر هست، می تواند مبنای حمایت بیمه باشد مگر اینکه آن داروی ارزان پاسخگوی نیاز کشور نباشد و اینجا باید بیمه ها مبنای حمایت شان، داروی گرانتر هم باشد.
دیناروند در ادامه به نامه وزیر بهداشت اشاره کرد و گفت: اتفاقی که افتاد در تفاهمنامه بین سازمانهای بیمه گر و وزارت بهداشت این بود که بیمه ها مدعی بودند که داروهایی که مشابه ارزانتر دارد (حالا این ارزانتر یا تولید داخل است یا وارداتی)، درست نیست که داروهای گرانتر را در تفاهمنامه با وزارت بهداشت، درج شود. ولی ما به عنوان وزارت بهداشت اعتقاد داشتیم که قانون یک اعتباری را در اختیار گذاشته برای اینکه هزینه های دارویی مردم که ناشی از تغییر نرخ ارز در سال 92 اتفاق افتاده بود، دولت بتواند این هزینه ها را جبران کند. بنابراین، این اعتبار برای همه داروها وجود دارد و ما اعتقاد داشتیم که این اعتبار را باید متمرکز کنیم برای بیماران صعب العلاج و بیمارانی که هزینه بالا پرداخت می کنند. و داروهایی که دارای مشابه ارزانتری هستند را بتوانیم مقداری حمایت کنیم البته نه به اندازه ای که سبب تغییر ذائقه پزشک و بیمار شود که همه متمرکز بشوند روی استفاده از داروی گرانتر.
معاون وزیر بهداشت افزود: ما اعتقاد داشتیم که این حمایت باید پله ای باشد. از همین رو، برای اولین بار در تاریخ بیمه ها، فرانشیز پرداختی بیماران از یک عدد ثابت که معمولا 30 درصد و 10 درصد است، تبدیل شد به عددهای متغییر. یعنی در یک دارویی این فرانشیز 10 درصد است و در داروی دیگر 20 درصد و...
رئیس سازمان غذا و دارو اظهارداشت: این متناسب بودن فرانشیز با توان پرداختی مردم و همینطور مشابه داشتن صورت گرفت.
وی ادامه داد: نتیجه این کار این بود که برخی داروهایی که ممکن بود تا پارسال حمایت بیمه ای از آنها 90 درصدی بوده در سال 93 به جهت اینکه داروی ارزانتر وارد بازار شده (حالا این دارو یا تولید داخل بوده و یا وارداتی)، آن حمایت 90 درصدی از دارو تبدیل به حمایت 80 یا 75 درصدی شد و این برای بیماران یعنی افزایش قیمت. در حالی که ما حمایت خودمان را از بیماران در جای دیگری جبران کرده بودیم.
دیناروند توضیح داد: برای همان بیماران حمایت خودمان را در مورد داروهای ارزانتر بسیار بیشتر شده بود. یعنی حمایت ما از آن داروهای ارزانتر به 95 درصد رسیده بود و پرداختی بیماران در مورد آن داروها حتی کمتر شده بود. بنابراین، برای گروهی از داروها که دارای مشابه تولید داخل بودند افزایش پرداختی برای بیماران ایجاد شد و گروهی از داروها هم کاهش پرداختی ایجاد کرد. به صورت میانگین پرداختی بیماران در آن فهرستی که تفاهم شد، 17 درصد بود و پرداختی بیمه ها حدود 46 درصد بود و پرداختی وزارت بهداشت هم نزدیک به 38 درصد. یعنی ما آمده بودیم که حمایت کنیم از بیماران با رقم که در آن تفاهمنامه آورده شد که نزدیک به 1100 میلیارد تومان بود. لذا، ما پرداختی بیماران را در مجموع بسیار کاهش داده بودیم اما این کاهش در مورد برخی از داروها به اندازه ای نبود که بیماران راضی بشوند چون آن داروها مشابه ارزانتر داشت. این سبب شد که برخی از بیماران خاص اعتراض کنند.
رئیس سازمان غذا و دارو تاکید کرد: گرچه برخی بیماران در مجموع نسبت به اصل قیمت دارو خیلی کم است ولی باز هم این اضافه قیمت را تحمل نکردند و از همین رو، آقای وزیر نظرشان این بود که آن سیاست درست ما که در چارچوب حمایت از تولید داخل و اقتصاد مقاومتی است، با تاخیر اجرا کنیم. یعنی با توجه به اینکه ابتدای سال است و برنامه های کاهش هزینه های بیماران در حال اجراست، حتی در مورد داروهای وارداتی که مشابه ارزانتر هم دارد بتوانیم حمایت مان را بیشتر کنیم. بنابراین، ما یک پله حمایت را افزایش دادیم برای اینکه پرداختی بیماران کم بشود و این بر اساس نظر وزیر بهداشت انجام شد.
وی گفت: در حال حاضر و بعد از نامه وزیر بهداشت به بنده، پرداخت بیماران خاص در مورد داروهای وارداتی حتی برای آنهایی که مشابه تولید داخل دارد، برگشت به قبل از اینکه رقیب ایرانی داشته است. سیاست ما و بیمه ها این است که هر موقع داروی تولید داخل شد، همان حمایت از داروی وارداتی منتقل می شود به حمایت از داروی داخلی. بنابراین، قرار شد که سیاست قبلی مبنی بر حمایت از داروهای وارداتی که مشابه داخلی دارند، ادامه پیدا کند و در فاصله چند ماهه ای، با بیماران، انجمن های حمایت از بیماران، انجمن های پزشکی و جامعه ای که در این حوزه تاثیر گذار هستند، مسیری را طراحی کنیم که هم سیاستهای کلان نظام در حوزه حمایت از داروهای تولید داخل اجرا شود و هم سیاستهای حمایتی نظام از بیماران خدشه دار نشود.
دیناروند ادامه داد: واقعیت این است که بین این دو سیاست که هر دو لازم هستند، استراتژی وزارت بهداشت باید کاهش هزینه های درمان و دارو ناشی از داروهای گران قیمت وارداتی باشد. یعنی اگر دارویی تولید داخلی دارد، اولویت پزشکان برای تجویز و بیماران برای مصرف، داروهای ارزانتر باشد.
