شفاآنلاین-خانواده بهعنوان کوچکترین و اولین نهاد اجتماعی در جامعه از اهمیت ویژهای برخوردار است بهطوری که میتوان گفت سلامت یک جامعه در گرو سلامت خانواده است.
به گزارش شفا آنلاین،با این وجود،
آمارها حاکی از افزایش طلاق و کاهش ازدواج در سالهای 1391 و 1392 در
جامعه ایران است که این امر به نوبه خود موجب کاهش نرخ رشد جمعیت شده و زنگ
خطری نسبت به پیری جمعیت است. بر این اساس ازدواج جوانان و فرزندآوری در
راستای افزایش نرخ رشد جمعیت و پیشگیری از پیری جمعیت بهعنوان یک مساله
اجتماعی مورد توجه مسئولان جامعه است اما، جامعه در حال گذار ایران دستخوش
تغییرات پر شتابی است که زمینه را برای ایجاد آسیبهای اجتماعی متعدد فراهم
میسازد و با توجه به اینکه خانواده
آسیب پذیرترین گروه اجتماعی در برابر آسیبهای اجتماعی است، به نظر میرسد
بدون توجه به تاثیر آسیبهای اجتماعی بر نهاد خانواده نتوانیم پایههای
خانواده را محکم و استوار بنا کنیم. بر اساس آمارها 6 میلیون خانوار ایرانی
بهطور مستقیم درگیر موادمخدر هستند و 3/9درصد ازجمعیت معتادان را زنان
تشکیل میدهند.همچنین آخرین پایش سلامت روان در سال 1390 حاکی از افزایش
شیوع اختلالات روانی نسبت به سالهای گذشته است. با توجه به اینکه سلامت
خانواده در گرو سلامت افراد آن است. به نظر میرسد به موازات مشکلات معیشتی
و اقتصادی، بیکاری و... اعتیاد و اختلالات روانی مهم ترین آسیبهای
اجتماعی تهدید کننده سلامت خانواده هستند.بنابراین ضروری است با توجه به
پیچیدگی و درهم تنیدگی پدیدههای اجتماعی شناخت ریشهای مسائل اجتماعی مورد
توجه کارشناسان علمی و مسئولان اجرایی قرار گیرد چراکه در صورت بیتوجهی
به علل و ریشهها، بیتوجهی به چندبعدی بودن پدیدهها و همچنین نحوه نادرست
برخورد با آسیبهای اجتماعی باید منتظر افزایش روزافزون آسیبها و
بازتولید آسیبهای نو پدید باشیم. بر این اساس به نظر میرسد با توجه به
اهمیت ازدواج سالم و نقش خانواده سالم در رشد و تربیت فرزندان تقویت
سازمانهای غیردولتی در راستای نیل به این مهم و دستیابی به اهداف مد
نظر(ازدواج جوانان و افزایش نرخ باروی در راستای افزایش نرخ رشد جمعیت و
پیشگیری از پیری جمعیت) به شکل مطلوب امری ضروری است.البته در ایجاد و
تقویت چنین سازمانهایی دانش و آگاهی مسئولان و گردانندگان این سازمانها
نیز از اهمیت بسزایی برخوردار است چراکه، گاه ضعف یا فقدان دانش و آگاهی
لازم در مواجهه با آسیبهای اجتماعی نهتنها به حل این آسیبها و رسیدن به
شرایط مطلوب نمیانجامد بلکه میتواند موجب بروز آسیبهای نو پدید و نیز
بیاعتمادی شود.