به گفته وی تجویز خوراکی عصاره این گیاه (100-1000 mg/kg) به حیوانات مورد بررسی باعث کاهش معنی دار قندخون در آنها شد. مطالعه دیگری بر روی یک فرمولاسیون گیاهی شامل شیرین بیان، زنجبیل، گل محمدی و چندگیاه دیگر در موش انجام شد.
عضو انجمن تحقیقات طب سنتی ایران افزود: مقدار 300 میلی گرم بر کیلوگرم از این فرمولاسیون گیاهی در روز به مدت 4 هفته باعث کاهش معنی دار قند خون و کلسترول و همچنین، افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی در موش‌های دیابتی شد.
حفیظی اضافه کرد: انار(Punica granatum) میوه‌ای درخچه‌ای خودرو از خانواده Punicaceae است. طبیعت سرد و خشک دارد و استفاده از آب میوه انار در رژیم‌های مناسب برای دیابت و همچنین استفاده از گلنار در ترکیب با دیگر گیاهان دارویی توصیه می‌شود.
وی گفت: در مطالعه‌ای اثر عصاره هیدروالکلی گل‌های punica grantum به میزان 400 میلی گرم بر کیلو گرم در مدل موش دیابتی شده با آلوکسان باعث کاهش قابل ملاحظه قند خون شد.
عضو انجمن تحقیقات طب سنتی ایران افزود: این اثرات کاهنده قند خون در مطالعه دیگری مورد تایید قرار گرفت. همچنین، در این مطالعه مهار آنزیم گلوکوزید از روده‌ای به عنوان مکانیسم اثر احتمالی عصاره گلنار معرفی شده است.
حفیظی بیان داشت: در مطالعه دیگر عصاره پوست انار با دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم در موش نر دیابتی شده با آلوکسان باعث تصحیح قندخون شد. تجویز خوراکی عصاره متانولی دانه انار با دوز 300 و 600 mg/kg باعث کاهش قند خون در موش‌های دیابتی شده با استرپتوزوسین شد.
وی یادآور شد: سماق ( Rhus coriaria) سماق یا sumac گیاهی از خانواده Anacardiaceae است که یک گیاه درخچه‌ای خودرو است. اثر کاهنده قندخون عصاره میوه سماق در حیوانات آزمایشگاهی در بررسی شده است.
عضو انجمن تحقیقات طب سنتی ایران بیان کرد: درمطالعه‌ای عصاره اتانولی سماق سبب کاهش 26 درصدی گلوکز بعداز غذا در موش شده و در مقایسه با گروه کنترل معنادار گزارش شده است. مطالعه دیگری اثر مهارکنندگی آلفاآمیلاز را درin vitor در عصاره همین گونه از سماق گزارش و آن را برای پیشگیری و درمان دیابت پیشنهاد کرده است.
