ویروس قیامت به‌نوعی ویروس روز حساب است. گویی طبیعت یک‌بار دیگر خروش برآورده تا از منكران حقیقت، ناباروران به دانش، مبتلایان به كاهلی روح و اخلاق انتقامی سخت بگیرد
شفاآنلاین>سلامت>آخرین یادداشت برای آخرین دوشنبه سال را در حالی می‌نویسم كه كشور در شش‌ماهه اخیر بحران‌هایی متعدد را پشت سر گذاشت و آخرین این بحران‌ها كه گویا هنوز به بالاترین حد خود نرسیده جدال بی‌رحمانه‌ایست كه طبیعت بار دگر با تمام ساكنان زمین شروع كرده است.
هنوز تاریخ بِه پایان نرسیده و نخواهد رسید اما می‌توان این ویروس را بامعنایی اساطیری ویروس قیامت هم خواند. مصیبتی كه با تمام ناشناخته‌هایش و با تمام نمادهایش چهره‌ای تماماً اساطیری به خود گرفته و گویی تمام این چند هزار سال بین این‌گونه حوادث لحظاتی بیش نبوده است. انسان با تمام پیشرفت‌ها، فنّاوری و دانشش انگار زورقی است و هم‌چون ده‌ها هزار سال پیش دستخوش اقیانوس طبیعت.
ویروس قیامت به‌نوعی ویروس روز حساب است. گویی طبیعت یک‌بار دیگر خروش برآورده تا از منكران حقیقت، ناباروران به دانش، مبتلایان به كاهلی روح و اخلاق انتقامی سخت بگیرد.
کاهلی‌ای كه مانع پوسته‌ریزی و نو شدن معیارهای اخلاقی‌مان می‌شود. روش بسیار ساده است؛ تمام آنچه نگاه ساده ما به واقعیات و احساس پوست و گوشت را در پیله‌هایی خیالی پیچیده و پیچیده‌تر می‌کند باید بریزد.
پیله‌هایی چندین هزارساله، هر چه قدیم‌تر پیچیده‌تر و چسبناک‌تر و هر چه جدیدتر ساده‌تر و لغزان‌تر. پایبندی تام به واقعیات، به احساس پوست و گوشت هر گز آسان نبوده است؛ وقتی همواره از طریقی آن را درك می‌کردیم و خود طریق نیازمند تعبیری بود و آن تعبیر خود پیله‌ای هرچند ملایم‌تر و لغزان‌تر.
از مصداق‌ها می‌گذرم؛ دشوار نیست یافتنشان. ویروس قیامت گویی پل صراط یا به بیان امروز دروازه امنیتی‌ای است كه با دقت و بی‌رحمانه ناسره را از سره جدا و به‌شدت تنبیه می‌کند.
نه به اقویا احترام می‌گذارد نه پاس اغنیا دارد و نه به درماندگان رحم می‌کند. دروغ را فاش می‌کند، خرافه را در دمی می‌سوزاند. تلاش را هم اگر ذره‌ای عقل‌گرایانه نباشد پاس نمی‌دارد. گام برداشتن با گام‌های تند او دشوار است. فرصتِ بیراهه نیست.
ویروس قیامت گویا فرصتی است برای سر زدن به باغ درون، باغ بی‌برگی كه سال‌هاست تیغ هرس نخورده، سیاحت بیرون موكول شد به پیرایشی اساسی، بعد از آتشی كه ویروس انداخته! وقتی همه‌چیز سوخت و از سوخته‌ها باغی دیگر رویید.
آیا تقارن ویروس با پوست‌اندازی طبیعت و آغاز بهار به معنای برخاستنی ققنوس‌وار از خاكستر تمام انواع توهمات و خرافات ' همین اشباح چند هزارساله نیست؟
یافتن این تقارن‌ها و استفاده از آن‌ها در چرخش قلم و توضیح ایده‌ها بی‌فایده نیست اما مشكل از جایی آغاز می‌شود كه زیبایی كلام چون هاله‌ای كه پیش‌تر گفتم رفته‌رفته حجاب واقعیت می‌شود و رنگی آیینی به خود می‌گیرد.
در مقابله با ویروس قیامت و كارهای ضروری و اجتناب‌ناپذیری كه آفریده تنها منادیان دانش و حقیقت حرفی برای گفتن و راهی برای پیشنهاد كردن دارند. حالا همه ساعت‌ها منتظر می‌مانند تا جدولی تهیه‌شده توسط یك اپیدمیولوژیست را ببینند.
تحلیلی از یك جامعه‌شناس بخوانند یا ویدئویی از یك متخصص عفونی را به تماشا بنشینند. آیا در سال جدید در روزهای بعد از كرونا هم همین روش در تمام ابعاد زندگی اجتماعی ما ادامه خواهد یافت. انشالله.شرق
دکتر بابک زمانی
متخصص مغز و اعصاب
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار