دکتر سیدجواد امیری زاد در گفتگوی اختصاصی با شفا آنلاین ضمن اعلام این مطلب اظهار داشت: برای ترمیم لب مانند موارد مذکور می توان از بافت های بدن فرد مانند چربی یا از بافت های مصنوعی نیز استفاده کرد.
بافت های مصنوعی
دبیر انجمن جراحان پلاستیک و زیبایی ایران ادامه داد: بافت های مصنوعی شامل ژل هایی نظیر ژل کلاژن یا سیلیکون که در گذشته قابل استفاده بود و امروزه اما از دو نوع ژل مورد تأیید سازمان غذا و داروی کشور امریکا استفاده می شود، یکی با 6 ماه ماندگاری و نیازمند تجدید و تا حدودی بدون عارضه و دیگری دائمی با عوارض جدی و خطرناک.
فوق تخصص جراحی پلاستیک، زیبایی و ترمیمی در مورد ژل های دائمی و غیر قابل جذب هشدار داد: استفاده از این نوع ژل ها منجر به عارضه های بدی مانند تخریب بافتی وعفونت ها می شود به شکلی که عواقب غیر قابل جبرانی بر جا خواهند گذاشت.
وی افزود: متأسفانه به رغم این که نباید از ژل های دائمی استفاده شود اما با این حال هنوز هم برخی از پزشکان آنها را مورد استفاده قرار می دهند.
پروتزهای لب
امیری زاد با اشاره به این که پروتزهای لب تاکنون به رغم پس زدگی کم ،خیلی موفقیت آمیز نبوده اند در عین حال بیان کرد: علت آن ناشی از حالت فیبروزی است که با ایجاد گیری در لب معمولأ متقاضیان را راضی نمی کند.
وی به خبرنگار شفا آنلاین گفت: همچنین پروتز لب امکان دارد منجر به تحلیل بافتی و بیرون زدگی شود و به طور کلی به دلیل عوارض بسیارش برانجام آن توصیه نمی شود.
بافت های بدن
دبیر انجمن جراحان پلاستیک و زیبایی ایران اظهار داشت: استفاده از بافت های بدن برای بزرگ کردن لب شامل بافت چربی است که جذبشان بالا، ماندگاری شان کم و در مقابل عوارض بسیار کمی دارند.
وی توصیه کرد: افراد دارای لب های طبیعی تا حد امکان سراغ روش های بزرگ کردن لب نروند این در حالیست که برخی تمایل عجیبی به شبیه شدن به هنرپیشه های گوناگونی دارند و گرایش به این موضوع نه تنها همیشه به نفعشان نبوده بلکه گاهی هم منجر به عوارض بسیار بد و جبران ناپذیرشده و می شود.
