مبارزه او با بیماری سرطان از ۶ سالگی شروع شده بود، این مبارزه یکی از پاهای او و قسمتی از ریه‌اش را در سنین نوجوانی از او گرفت. ولی امیدش به سلامتی را نتوانست بگیرد. تا امروز که در سن ۲۶ سالگی است و چند سالی از بهبودی او می‌گذرد، آرزوی ثبت رکورد در آب‌های آزاد همچنان در وجودش نفس می‌کشد
شفاآنلاین>سلامت>صنعان امینی، یکی از کودکان بهبود یافته موسسه محک است که حالا در سن ۲۶ سالگی، آرزو دارد رکورد شنا در آب های آزاد را بشکند.
به گزارش شفاآنلاین ، زمانی که مجبور شد برای شیمی درمانی به تهران بیاید، تصور شنیدن دوباره صدای گذر آب از رود، سپری شدن روزهای درمان را برای او آسان‌تر می‌کرد.
مبارزه او با بیماری سرطان<Cancer> از ۶ سالگی شروع شده بود، این مبارزه یکی از پاهای او و قسمتی از ریه‌اش را در سنین نوجوانی از او گرفت. ولی امیدش به سلامتی را نتوانست بگیرد. تا امروز که در سن ۲۶ سالگی است و چند سالی از بهبودی او می‌گذرد، آرزوی ثبت رکورد در آب‌های آزاد همچنان در وجودش نفس می‌کشد.
صنعان امینی که یکی از کودکان بهبود یافته محک است، با عنوان این مطلب که ۱۲ سال است که قطع درمان شده‌ام و فقط برای انجام معاینات دوره‌ای به محک می‌آیم، گفت:
شنا یک قانون خیلی ساده و ابتدایی دارد که برای ماندن روی آب باید دست و پا نزنید و فقط با تمرکز سعی کنید با بی وزن کردن بدن روی سطح آب شناور بمانید تا امکان اجرای حرکت‌ها را داشته باشید.
این قانون در زندگی و در مسیر مبارزه با بیماری بسیار به من کمک کرد. هر زمان که دلم می‌گرفت و می‌گفتم چرا باید این شرایط را تحمل کنم با خود می‌گفتم به جای دست و پا زدن باید برای حرکت های بعدی آماده شوم . دست و پا زدن و ناامیدی نمی‌تواند من را به جایی برساند.
وی با عنوان این مطلب که شنا کردن در آب‌های آزاد را خیلی دوست دارم و می خواهم روزی رکورد شنا در این آب‌ها را بشکنم و این رکورد به نام من ثبت شود، افزود: من خودم را با دیگران مقایسه نمی‌کنم، هر فردی سرنوشت و شرایط زندگی مختص به خود را دارد که فقط با تلاش می‌تواند آن را تغییر دهد و به هر آن چیزی که آرزوی آن را دارد، برسد.
من فکر می‌کنم برای موفقیت احتیاج ندارم از کسی پیروی کنم من آرزوها و خواسته‌های خودم را دارم که فقط با روش خودم می‌توانم به آنها برسم. هیچگاه در زندگی به این فکر نکردم برای اینکه بیمار هستم باید از زندگی فاصله بگیرم و یا شرایط زندگی من باید فرق کند.
امینی ادامه داد: شاید برای اینکه در مسیر مبارزه با سرطان کمتر نا امید بودم چون می‌دانستم فقط باید به سلامتی فکر کنم و نگرانی دیگری نداشتم. محک هزینه‌های دارو و درمان، عمل‌های جراحی و...، را تأمین می‌کرد و همین باعث می‌شد تا نگرانی‌های کمتری داشته باشم. محک حتی پس از بهبودی هم با تأمین بخشی از هزینه‌های آموزش شنا و امور جانبی مربوط به آن، باعث شد تا بتوانم با امید بیشتری به آینده فکر کنم و در این مسیر استوارتر باشم.مهر
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار