بلعیدن یک شهر به بهانه طرح توسعه دانشگاه

دانشگاه تهران از نظر استقرار و مکان در یکی اصلی و مهم‌ترین خیابان های تهران قرار دارد که شاید یکی از مهم‌ترین ویژگی های این دانشگاه همین نوع استقرار و امکان دسترسی آن به بدنه اجتماع مردمی بیرون از دیوار و نرده های این دانشگاه باشد که همواره پیوند ناگسستنی بین دانشگاه و عموم مردم را فراهم کرده است.

اما با مطرح شدن طرح «شهردانش، دانشگاه، سبز و هوشمند»و در پی آن اعتراض و انتقاد ساکنان قدیمی بافت پیرامونی دانشگاه تهران بیم آن است که دانشگاهی که همواره مردم آن را بخشی از هویت وجود خود و گذشتگان‌شان در این شهر دانسته و یک شهر به آن تعلق خاطر دارد به ناگهان تبدیل به ضد مردم و جامعه تبدیل شود.

در واقع دو سر طرح توسعه دانشگاه تهران مردم و مدیران دانشگاه قرار گرفته اند که با پافشاری تلاش به اجراي این طرح دارند و ريیس دانشگاه تهران در گفت و گویی با خبرگزاری ایسنا اعلام می کند:«اگر برخی از مالکان معترض اجرای این طرح هستند، به این دلیل است که بودجه لازم برای تملک مابقی اراضی تامین نشده است. در غیر این‌صورت طرح به خودی خود مشکلی ندارد و اجرای آن فراتر از دانشگاه تهران در واقع برای شهر تهران مناسب است. ضمن اینکه ما منکر ایجاد مشکل برای ساکنان طرح نیستیم، ولی سعی کردیم زمین‌های تمامی کسانی که مشکل دارند را خریداری کنیم که تا حدودی این امر انجام شده است».اما اگر پای درد دل مردم ساکن در بافت پیرامونی دانشگاه تهران بنشینیم انتقاد آن ها بیش از آن است که چرا دانشگاه هنوز ملک‌شان را نخریده است؟ یا چرا در بلاتکلیفی به سر می برند؟ در واقع آن را تجاوز به حریم و زندگی ساکنان قدیمی بافت پیرامونی دانشگاه می دانند که در این طرح خواست ساکنان و تعلق خاطرشان به محله دیده نشده یا اصلا مشاور طرح به آن توجه نکرده است و از آن به عنوان زیاده خواهی دانشگاه تهران یاد می کنند و از سوی دیگر گلایه از اینکه قیمت حقیقی املاک‌شان برای خریداری از سوی کارشناسان دانشگاه تهران پیشنهاد نمی شود و از طرفي خود طرح را نه تنها به سود دانشگاه و دانشگاهیان نمی دانند، بلکه آن به را عنوان طرحی بر ضد اهداف دانشگاه تهران دانسته که حاصلی جز رانت و سوداگری زمین و ساخت چند برج نخواهد داشت.

از طرفی طرح توسعه دانشگاه تهران مخالفان جدی از طرف دولت و بدنه حکومت نیز دارد که به روایت خبرگزاری تسنیم در نشستی نماینده وزارت کشور به این طرح انتقاد و با اجراي آن مخالفت کرده و اظهار داشت:«نگاه اقتدارگرایانه در این طرح یکی از مواردی است که باید در مورد آن بازنگری صورت بگیرد. طرح توسعه دانشگاه تهران آنقدر بزرگ دیده شده است که در صورت اجرا، پارک لاله برایش حکم حیاط خلوت را پیدا می کند».