چگونگی ترشح هورمون تستوسترون در پسران

شاید برایتان شگفت انگیز باشد که بدانید همۀ موجودات در ابتدای زندگی شان مؤنث هستند. کروموزوم Y که باعث می شود نوزادی پسر شود، یک کروموزوم اضافی <Additional chromosomes>است که عملکرد خود را در رحم آغاز می کند تا ذراتی را که برای رشد یک پسر لازم است به او بدهد و جلوی رشد دیگر ذرات را بگیرد.
 
چرخۀ تستوسترون
هنگامی که بیضه ها شکل گرفتند (در هفتۀ پانزدهم آنها کاملاً رشد کرده اند) شروع به تولید تستوسترون بیشتری می کنند، به طوری که او هرچه بیشتر به شکل یک انسان مذکر درمی آید.
اگر جِنی استرس زیادی داشته باشد، ممکن است بدنش میزان تستوسترون را در بدن جنین کم کند و الت و بیضه هایش به طور کامل رشد نکنند و در هنگام تولد رشدشان ناقص باشد، اما در سال اول زندگی به رشد طبیعی می رسد.
در خون جِمی کوچولو، پس از تولد به اندازۀ یک پسر دوازده ساله، تستوسترون وجود دارد. او به این میزان تستوسترون نیاز دارد تا هنگام تولد، بدنش ویژگی های مذکر بودن را ایجاد کند. این بقایای تستوسترون باعث می شود گاهگاهی به عنوان یک نوزاد کمی نعوظ داشته باشند.
چند ماه پس از تولد، میزان تستوسترون به یک پنجم زمان تولد کاهش می یابد و طی دوران نوپایی این میزان در سطح کمی باقی می ماند. (دخترها و پسرهای نوپا رفتارهایی شبیه هم دارند)
در چهار سالگی، به دلایلی که هیچ کس به درستی نمی داند، موجی از تستوسترون در بدن پسران ایجاد می شود و میزان خون بدنشان را دو برابر می کند.
در این سطح، جمی کوچولو به جنب و جوش، رفتارهای قهرمانانه، ماجراجویی و بازی های پر انرژی بیشتری علاقه مند می شود. پدر حس می کند این دوره زمان خوبی است زیرا جِمی می تواند با توپ بازی کند. آنها با هم می توانند باغبانی کنند و به روش های جدیدی هم کنشی داشته باشند.
در پنج سالگی، میزان تستوسترون نصف می شود و جِمی کوچولو دوباره آرام می شود، هنوز هم تستوسترون به اندازه ای در بدن او وجود دارد که به فعالیت، ماجراجویی و اکتشافات علاقه نشان دهد، اما این حالت در دختران چندان دیده نمی شود.
بین یازده و سیزده سالگی، این میزان مجدداً به شدت افزایش پیدا می کند. در واقع میزان تستوسترون در این زمان، هشت برابر میزان دورۀ نوپایی است.
در نتیجه دست و پاهایش یکباره رشد می کنند و بلندتر می شوند، به طوری که سیستم عصبی او باید مجدداً قسمت هایی را ایجاد کند. در پسران میزان تستوسترون آنقدر بالا است که ممکن است تغییراتی در استروژن و سینه (متورم و حساس شدن سینه) رخ دهد، اما این تغییرات نگران کننده نیست.
عقل از سرشان می پرد
ساختار جدید مغز جِمی، که در نتیجۀ رشد سریع پدید آمد، باعث می شود که او ماه ها گیج و بی برنامه باشد. مادر و پدر باید مدتی در حکم عقل او باشند.
اگر والدین از بروز چنین تغییرات طبیعی در بدن فرزندشان آگاهی نداشته باشند، ممکن است فکر کنند که در تربیت فرزندشان دچار اشتباهی شده اند. اگر والدین جمی بدانند که این تغییرات بخشی از بلوغ اوست و آرامش خود را حفظ کنند و هوشیار باشند، مشکلی پیش نمی آید.
سطح تستوسترون بدن جِمی در اوایل دهۀ چهل زندگی اش، با کندی بسیار کاهش می یابد. گاهی، روزها به ارتباط جنسی فکر نمی کند و در این ارتباطات کیفیت برایش مهم تر از کمیت آن می شود.
حالا جِمی به دنبال آن نیست که چیزی را به دیگران ثابت کند و رفتارش ملایم تر و عاقلانه تر است. او به رهبری گروه و موقعیت های شغلی فکر می کند. او برای دوستی ها ارزش قائل می شود و نقش مهمی در دنیا برعهده می گیرد.
شناخت هورمون های پسران و تاثیرات آنها به معنای آن است که می توانیم درک کنیم چه اتفاقی روی می دهد، با آنها احساس همدردی کنیم و به آنها کمک نماییم. هارپی نیوز