موش‌ها شباهت زیادی به ما دارند، آنقدر شباهت دارند که انواع و اقسام آزمایش‌ها را روی آنها انجام می‌دهند. اگر موش‌ها نبودند چطور می‌شد این همه واکسن و داروهای ضد سرطان و فلج اطفال و مالاریا و... کشف شود
شفاآنلاین>سلامت> موش‌ها حیوانات نجیبی هستند و به رعایت حقوق همدیگر پایبند، رفتارشان را مثل انسانها به‌روز می‌کنند، فقط گاهی بهداشت را رعایت نمی‌کنند؛ مثلاً به جای پیاده‌روی و گشت و گذار روی خشکی تن به فاضلاب می‌زنند!
به گزارش شفاآنلاین، موش‌ها شباهت زیادی به ما دارند، آنقدر شباهت دارند که انواع و اقسام آزمایش‌ها را روی آنها انجام می‌دهند. اگر موش‌ها نبودند چطور می‌شد این همه واکسن و داروهای (Medications)ضد سرطان و فلج اطفال و مالاریا و... کشف شود؟ وقتی می‌گویم موش‌ها نقش تأثیرگذاری در زندگی ما آدم‌ها دارند، سندش این همه پیشرفت پزشکی
است.
به گزارش شفاآنلاین، موش‌ها شباهت زیادی به ما دارند، آنقدر شباهت دارند که انواع و اقسام آزمایش‌ها را روی آنها انجام می‌دهند. اگر موش‌ها نبودند چطور می‌شد این همه واکسن و داروهای (Medications)ضد سرطان و فلج اطفال و مالاریا و... کشف شود؟ وقتی می‌گویم موش‌ها نقش تأثیرگذاری در زندگی ما آدم‌ها دارند، سندش این همه پیشرفت پزشکی
است.
اما سؤال اینجاست آیا ما انسانها دین‌مان را به موش‌ها پرداخته‌ایم؟ نظر شما در این باره چیست؟ به نظر من که گه‌گداری آنها را در کوچه و خیابان و رستوران و جگرکی و مترو و پارک‌ها می‌بینم، ما ناخواسته به آنها خدمت می‌کنیم ولی نه از روی دلسوزی!
چند شب پیش که گذرم به میدان بهمن تهران افتاد دسته‌ای موش ورزشکار دیدم که در پیاده‌روی جگرکی‌ها مشغول بازی بودند، فکر کنم گرگم به هوا بازی می‌کردند. دسته دیگری هم کمی پایین‌تر «زو» بازی می‌کردند، صدایشان آنقدر زیاد بود که حتی با بالا بودن شیشه صدایشان توی ماشین می‌پیچید. آنهایی که زبل‌تر بودند از کرکره جگرکی بالا می‌رفتند و از آن بالا سرکی به مغازه‌ها می‌کشیدند. حتماً می‌خواستند ببینند
چه خبر است!
یکسری از موشهای تهران بنابر شغل‌شان مسافرند یعنی از این ایستگاه به آن ایستگاه سفر می‌کنند برای یک لقمه نان. گاهی در ساندویچی مشغول به کار می‌شوند مثل همان فیلمی که 8 -7 موش از داخل فر تهیه غذا خودشان را پرت می‌کردند به داخل سطل آشغال بزرگ؛ فکر کنم خیلی‌ها این فیلم را که ارزش برنده شدن در جشنواره‌های مختلف سینمایی دارد، دیده‌اند.
بعضی موش‌ها هم که فقیرند، مجبورند سرک بکشند به سطل‌های بزرگ زباله شهرداری یا زباله‌های رستوران‌‌ها و ساندویچی‌ها. پاتوق‌شان همه جا هست. موشهای مظلوم و بی‌آزاری هم هستند که در کار امحای زباله فعالیت بالایی دارند. خانوادگی می‌آیند مثل موش باشخصیت غذایشان را می‌خورند و می‌روند با کسی هم کار ندارند، حتی با صاحب اغذیه فروشی.
اما موش‌هایی هم داریم که صاحبخانه هستند. محل ترددشان لوله‌های فاضلاب است. آنها مالک بیشتر خانه‌های تهران و کلانشهرهای دیگر هستند. از لوله‌ها بالا می‌آیند و سرک می‌کشند به آشپزخانه‌ها(Kitchens) تا ببینند زن خانه به شوهر و فرزندانش رسیدگی می‌کند یا نه. نگاهی به خانه می‌اندازند تا ببینند مستأجرها خانه را تر و تمیز نگه داشته‌اند یا نه؟
می‌گویند جمعیت موشهای تهران با جمعیت انسانها برابر است؛ موش‌هایی که زندگی‌شان بی‌شباهت به ما نیست. در این وضعیت تحریم و بالا رفتن دلار مجبورند برای یک لقمه نان از زیرزمین به روی زمین بیایند و دوشادوش ما انسانها به‌دنبال لقمه‌ای نان بگردند. چند سال پیش قرار بود موش‌ها را وازکتومی کنند تا جمعیت‌شان زیاد نشود. البته نباید از همزیستی مسالمت‌آمیز انسانها و موش‌ها به این راحتی بگذریم. غذای موش‌ها را ما به آنها می‌دهیم!ایران
نظرشما
آخرین اخبار