محققان دانشگاه کاردیف، به موشهای باردار این داروی جدید – که معمولا برای بیماران مبتلا به سرطان و توقف پیشرفت این بیماری در آنها استفاده میشود- را دادند و نه تنها علایم بیشفعالی در این موشها بسیار کم شد، بلکه احتمال ابتلای نوزادانشان به این اختلال کاملا از بین رفت.
شفا آنلاین>اجتماعی>سلامت>بنابه گفته محققان دانشگاه کاردیف در انگلستان، برخی از داروهایی که جلوی پیشرفت سرطان را میگیرند، میتوانند از شروع یا پیشرفت علایم اوتیسم نیز پیشگیری کنند. داروی جدیدی که هنوز برای آن نامی انتخاب نشده است، میتواند فعالیت پروتئین ERK2 را متوقف کرده و از رسیدن آن به مغز جلوگیری کند. از کار انداختن این پروتئین در موشهای آزمایشگاهی توانست علایم بیماری اوتیسم را از بین ببرد.
به گزارش شفا آنلاین: محققان دانشگاه کاردیف، به موشهای باردار این داروی جدید – که معمولا برای بیماران مبتلا به سرطان و توقف پیشرفت این بیماری در آنها استفاده میشود- را دادند و نه تنها علایم بیشفعالی در این موشها بسیار کم شد، بلکه احتمال ابتلای نوزادانشان به این اختلال کاملا از بین رفت. این محققان معتقدند که با این دارو میتوان این اختلال را کاملا برطرف کرد. از آنجایی که علایم بیشفعالی و اوتیسم شبیه هم هستند، میتوان با استفاده از این دارو به کمک بیماران مبتلا به اوتیسم نیز رفت. بیش از ۶۹۳هزار نفر در بریتانیا در طیف اوتیسم قرار دارند. این اختلال در آمریکا از هر ۵۹ کودک، یک کودک را به خود گرفتار کرده است. محققان در آزمایشگاه متوجه شدند که مقدار زیادی از پروتئین ERK2 در بدن موشهای مبتلا به اوتیسم دیده میشود. سپس با متوقف کردن فعالیت این پروتئین توانستند علایم این بیماری را درمان کنند. این بررسی پس از تحقیق ماه آوریل دانشمندان صورت گرفته است. در آن بررسی دانشمندان گفته بودند، زنان بارداری که مسکن پاراستامول (استامینوفن) مصرف میکنند، ۳۰ درصد بیش از زنان باردار دیگر احتمال دارد، فرزندشان به اختلال کمتوجهی-بیشفعالی و ۲۰ درصد بیشتر به اوتیسم مبتلا شود. استامینوفن باعث میشود که نوزاد متولد شده به مشکلات ارتباطی و ضریب هوشی پایینی مبتلا شود.
کودکان مبتلا به اوتیسم توانایی یادگیری مهارتهای اجتماعی و احساسی را ندارند. از علایم خاص این بیماری، که آنها را از کودکان مبتلا به بیشفعالی قابل تشخیص میکند، میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
* واکنش شدید به بو، مزه، نگاه و صداهایی که غیرمعمولاند.
* اشکال در سازگاری با تغییرات
* نبود توانایی در تکرار چیزی که به آنها گفته میشود.
* اشکال در بیان خواستهها
* نبود توانایی در بیان احساسات خود و یا دیگران
* اشکال در انجام رفتارهای احساسی مانند در آغوش گرفتن
* نداشتن تماس چشمی با دیگران
دیلیمیل،