محمودرضا فقیهی دستیار ارشد تخصصی طب ایرانی درباره پیامدهای منفی پیروی از دستورات پدران ساختگی طب اسلامی یادداشتی به شرح زیر نوشت
شفا آنلاین>سلامت>یک دستیار ارشد تخصصی طب ایرانی در یادداشتی عواقب ناگوار پیروی از دستورات پدران ساختگی طب اسلامی را تشریح کرد.
محمودرضا فقیهی دستیار ارشد تخصصی طب ایرانی درباره پیامدهای منفی پیروی از دستورات پدران ساختگی طب اسلامی یادداشتی به شرح زیر نوشت:
این روز‌ها شاهد ظهور گروه‌ها و افرادی در لباس روحانیت هستیم که در فضا‌های مجازی و حقیقی خود را پدر و مبتکر طب اسلامی معرفی می‌نمایند و سعی بر ناکارآمد نشان دادن نظام سلامت کشور دارند غافل از آنکه برخی تجویزات و دستورات آنان همچون بخور منسوب به حضرت مریم تداعی اعمال کاهنان و جن گیری عصرفراعنه مصر را می‌نماید مسیر درمان بسیاری از بیماران را منحرف و آنان را با چالش‌های خطرناکی همچون از دست رفتن فرصت طلایی درمان بروز عوارض جبران ناپذیر و مرگ روبرو کرده اند.
بر اساس شواهد، سلامت جسم و روح انسان همواره مورد توجه ادیان و پیامبران برگزیده الهی بوده است و از آدم تا خاتم (ص) دستوراتی که عمدتا در حوزه سلامت و بهداشت بوده است ارائه کرده اند، اما رسالت هیچ یک ایجاد مکتب طبی و تربیت طبیب و ایجاد مراکز درمانی نبوده است.
نبی مکرم اسلام و ائمه معصومین صلوات الله و سلامه علیهم اجمعین که خود چشمه‌های جاری دانش و حکمت بوده اند (و احادیث معتبر و مستند به ایشان در عرصه بهداشت و درمان براساس نظر علمای علم حدیث و رجال اندک است) با مراجعه به طبیب در زمان نیاز که گاهی یهودی یا مسیحی نیز بوده اند و همچنین در سایر تعالیم و سلوکشان به مردم و پیروانشان نشان داده اند که نه تنها می‌توان از دانش تجربی سایر ملل استفاده کرد و با جستجوی دانش دراقصی نقاط جهان آن را تکمیل نمود، خود به دنبال پایه گذاری مکتب طبی بنام اسلام نبوده اند که اگر چنین بود نیاز به پدران ساختگی برای طب اسلامی نبود و خود اولی بر این امر بودند.
مدعیانی که دانش تشریح و آناتومی و اشراف بر امور طبیعیه و علوم پایه و فیزیولوژی، اسباب و علل و فیزیوپاتولوژی بیماری‌های انسان را ندارند و از دانش شناخت دارو‌ها و مکانیسم اثر آن‌ها در بدن و فعل و انفعال آن‌ها بی بهره یا کم بهره اند چگونه به خود اجازه می‌دهند که به نام دین در سلامت یک بیمار یا جامعه مداخله کنند و حتی در مواردی که مراجعه کننده به ایشان پاسخ مناسبی از داروی تجویزی نگیرد علامت سوال بر اعتقادات قلبی او بگذارند.
آیا هدف از تربیت طلاب و هزینه شهریه مراجع عظام تقلید در این وانفسای هجوم شبهات به ارکان اعتقادی مردم و جوانان غیر از تحکیم مبانی اعتقادی و حفظ فقه شیعه و مبانی اخلاقی و معنوی جامعه است. بی شک مداخله هر گروهی در امر درمان خلاف قوانین شرعی و حاکم بر جامعه که تحت نظارت، ولی فقیه در امور کشور جاری شده است تقابل با سیاست‌های سلامت ابلاغی معظم له خواهد بود عدم نظارت توسط مراجع قانونی وزارت بهداشت و حوزه‌های علمیه و دلسوزان جامعه اسلامی و ادامه این روند آسیب‌های جبران ناپذیری به سلامت افراد از یک سو ومبانی اعتقادی آن‌ها از سوی دیگر واردخواهد کرد.
وقتی مراجع تقلید علیه مدعیان دروغین به پا می‌خیزند
جای خرسندی است که فضلا و دانشمندان حوزه علمیه و مراجع عظام و گرانقدر تقلید این خطر را لمس کرده و نسبت به سوء استفاده‌ها از عنوان طب اسلامی هشدار لازم داده اند بدیهی است روایات و دستورات بهداشتی مستند و معتبر معصومین که بسیاری از آن‌ها در عصر شکوفایی طب در عصر اسلامی وارد منابع طب ایرانی معتبر گردیده اند مایه اطمینان قلب جامعه و مورد قبول است همانگونه که گروه‌های علمی دانشگاهی در این حوزه با مشارکت فضلای حوزه در حال بررسی و پژوهش‌های لازم هستند.
محمودرضا فقیهی دستیار ارشد تخصصی طب ایرانی درباره پیامدهای منفی پیروی از دستورات پدران ساختگی طب اسلامی یادداشتی به شرح زیر نوشت:
این روز‌ها شاهد ظهور گروه‌ها و افرادی در لباس روحانیت هستیم که در فضا‌های مجازی و حقیقی خود را پدر و مبتکر طب اسلامی معرفی می‌نمایند و سعی بر ناکارآمد نشان دادن نظام سلامت کشور دارند غافل از آنکه برخی تجویزات و دستورات آنان همچون بخور منسوب به حضرت مریم تداعی اعمال کاهنان و جن گیری عصرفراعنه مصر را می‌نماید مسیر درمان بسیاری از بیماران را منحرف و آنان را با چالش‌های خطرناکی همچون از دست رفتن فرصت طلایی درمان بروز عوارض جبران ناپذیر و مرگ روبرو کرده اند.
بر اساس شواهد، سلامت جسم و روح انسان همواره مورد توجه ادیان و پیامبران برگزیده الهی بوده است و از آدم تا خاتم (ص) دستوراتی که عمدتا در حوزه سلامت و بهداشت بوده است ارائه کرده اند، اما رسالت هیچ یک ایجاد مکتب طبی و تربیت طبیب و ایجاد مراکز درمانی نبوده است.
نبی مکرم اسلام و ائمه معصومین صلوات الله و سلامه علیهم اجمعین که خود چشمه‌های جاری دانش و حکمت بوده اند (و احادیث معتبر و مستند به ایشان در عرصه بهداشت و درمان براساس نظر علمای علم حدیث و رجال اندک است) با مراجعه به طبیب در زمان نیاز که گاهی یهودی یا مسیحی نیز بوده اند و همچنین در سایر تعالیم و سلوکشان به مردم و پیروانشان نشان داده اند که نه تنها می‌توان از دانش تجربی سایر ملل استفاده کرد و با جستجوی دانش دراقصی نقاط جهان آن را تکمیل نمود، خود به دنبال پایه گذاری مکتب طبی بنام اسلام نبوده اند که اگر چنین بود نیاز به پدران ساختگی برای طب اسلامی نبود و خود اولی بر این امر بودند.
مدعیانی که دانش تشریح و آناتومی و اشراف بر امور طبیعیه و علوم پایه و فیزیولوژی، اسباب و علل و فیزیوپاتولوژی بیماری‌های انسان را ندارند و از دانش شناخت دارو‌ها و مکانیسم اثر آن‌ها در بدن و فعل و انفعال آن‌ها بی بهره یا کم بهره اند چگونه به خود اجازه می‌دهند که به نام دین در سلامت یک بیمار یا جامعه مداخله کنند و حتی در مواردی که مراجعه کننده به ایشان پاسخ مناسبی از داروی تجویزی نگیرد علامت سوال بر اعتقادات قلبی او بگذارند.
آیا هدف از تربیت طلاب و هزینه شهریه مراجع عظام تقلید در این وانفسای هجوم شبهات به ارکان اعتقادی مردم و جوانان غیر از تحکیم مبانی اعتقادی و حفظ فقه شیعه و مبانی اخلاقی و معنوی جامعه است. بی شک مداخله هر گروهی در امر درمان خلاف قوانین شرعی و حاکم بر جامعه که تحت نظارت، ولی فقیه در امور کشور جاری شده است تقابل با سیاست‌های سلامت ابلاغی معظم له خواهد بود عدم نظارت توسط مراجع قانونی وزارت بهداشت و حوزه‌های علمیه و دلسوزان جامعه اسلامی و ادامه این روند آسیب‌های جبران ناپذیری به سلامت افراد از یک سو ومبانی اعتقادی آن‌ها از سوی دیگر واردخواهد کرد.
وقتی مراجع تقلید علیه مدعیان دروغین به پا می‌خیزند
جای خرسندی است که فضلا و دانشمندان حوزه علمیه و مراجع عظام و گرانقدر تقلید این خطر را لمس کرده و نسبت به سوء استفاده‌ها از عنوان طب اسلامی هشدار لازم داده اند بدیهی است روایات و دستورات بهداشتی مستند و معتبر معصومین که بسیاری از آن‌ها در عصر شکوفایی طب در عصر اسلامی وارد منابع طب ایرانی معتبر گردیده اند مایه اطمینان قلب جامعه و مورد قبول است همانگونه که گروه‌های علمی دانشگاهی در این حوزه با مشارکت فضلای حوزه در حال بررسی و پژوهش‌های لازم هستند.
نظرشما
آخرین اخبار