عوامل ژنتیکی و تجربیات کودکی زمینه‌ساز ابتلا به این بیماری روانی

شفا آنلاین>اجتماعی>چندی پیش بود که ترانه علیدوستی یکی از بازیگران مطرح کشورمان از ابتلا خود به بیماری کلاستروفوبیا یا تنگناهراسی خبر داد، این موضوع باعث شد برای شناخت بیشتر این بیماری با یک روانشناس بالینی به گفت‌و گو بپردازیم.

به گزارش شفا آنلاین:آذردخت داوری ، درباره بیماری کلاستروفوبیا <Clastophobia disease>گفت: میان ترس و فوبیا تفاوت‌هایی وجود دارد به این معنا که ترس عکس‌العمل بدن در مقابل خطرات است که بسیار مفید بوده و به سلامت روان و جسم وی کمک می‌کند.

وی با اشاره به ترس شدید یا فوبیا،‌ادامه داد: در واقع فوبیا ترس شدید بیمارگونه است که انواع مختلفی دارد این ترس‌ها شاملاین موارد است؛ ترس از ورود در اجتماعات (سوشیال‌فوبیا)، ترس از مکان‌های باز و شلوغ (اگروفوبیا)،‌ و ترس از مکان‌های تنگ (کلاستروفوبیا) که به آن تنگناهراسی هم گفته می‌شود، افراد مبتلا به کلاستروفوبیا از ورود به مکان‌های تنگ و بسته مثل تونل، مترو، آسانسور و حتی دستگاه‌های ام‌آرای وحشت داشته و دچار ترس‌شدید می‌شوند.

این روانشناس بالینی با بیان اینکه افراد مبتلا به تنگناهرسی تلاش می‌کنند که در چنین اماکنی  قرار نگیرند و از استفاده از آسانسور و مترو پرهیز می‌کنند، اظهار کرد: از نشانه‌های این بیماری ترس از خفه شدن در امکان بسته وایجاد حالت اضطراب ، تنگی نفس، نفس‌نفس زدن، تپش قلب، تعریق و ضعف در زمان حضور در این اماکن است.

وی با تاکید براینکه کلاستروفوبیا جزو اختلالات اضطرابی است، عنوان کرد:  این بیماری هم ریشه‌های ژنتیک دارد و هم به شیوه‌های تربیتی خانواده بازمی‌گردد،‌ به این معنا که اگر اطرافیان فرد به این بیماری مبتلا بوده و او رفتارهای آنها راببیند در ایجاد بیماری در وی تاثیرگذار است.

داوری با بیان اینکه تجربیات دوران کودکی نیز در ابتلا به این بیماری بسیار مهم هستند، بیان کرد: هرگز نباید کودک را برای تنبیه در اتاق بسته و انباری حبس کرد زیرا ترس ایجاد شده در اثر این تنبیه ممکن است در وجود وی باقی مانده و تبدیل به بیماری کلاستروفوبیا شود همچنین ممکن است کودک تا آخر عمر خود مبتلا به اضطراب دائمی و تنش شود .

وی با تاکید براینکه در سنین زیر ۵ سال آسیب‌های وارده به کودک جدی‌تر و عمیق‌تربوده و درمان‌شان نیزمشکل‌تر است، گفت: کودک و نوجوان هرگز نباید با حبس شدن در جاهای دربسته تنبیه شوند، زیرا اگر این افراد زمینه ژنتیکی فوبیا را نیز داشته باشند مشکل‌شان در بزرگسالی حادتر و بیشتر خواهد شد.

این روانشناس بالینی با بیان اینکه یکی از روش‌های درمانی بیماری کلاستروفوبیا دارودرمانی است، و به این افراد داروهای ضد اضطرابی داده می‌شود، اضافه کرد: همچنین علاوه بر دارودرمانی از روش روان‌درمانی نیز برای این افراد استفاده می‌شود.

وی ادامه داد: بهترین شیوه درمانی این بیماری، رفتاردرمانی شناختی است که طی آن از شیوه مواجهه‌سازی استفاده می‌شود، همچنین تکینک‌های مختلفی مانند حساسیت‌زدایی منظم، غرقه سازی، خانواده درمانی و … نیز برای درمان تنگناهراسی مورد استفاده قرارمی‌گیرد.

داوری خاطرنشان کرد: درمان‌های نوروفیدبک و بیوفیدبک نیز از روش‌های درمانی مکمل هستند که برای درمان این اختلال‌ها استفاده می‌شوند.طبنا