کد خبر: ۱۸۲۷۹۹
تاریخ انتشار: ۰۹:۰۰ - ۰۶ بهمن ۱۳۹۶ - 2018January 26
"فاسیولازیس" به عفونت ناشی از ابتلای انسان ها و دام ها به انگل های جنس فاسیولا (فاسیولاهپاتیکا و فاسیولا ژیگانتیکا) گفته می شود
شفا آنلاین>سلامت>کارشناس بیماری های واگیر معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی شیراز با بیان این مطلب، گفت: انگل های "فاسیولا"، کرم های برگی شکل و انگل طبیعی گوسفند، بز، گاو، گاومیش و دیگر حیوانات نشخوار کننده هستند.

به گزارش شفا آنلاین، "فاسیولازیس" به عفونت ناشی از ابتلای انسان ها و دام ها به انگل های جنس فاسیولا (فاسیولاهپاتیکا و فاسیولا ژیگانتیکا) گفته می شود.

"زهرا سلطانی" افزود: این کرم ها مراحل اولیه رشد خود را در بافت کبد طی کرده و پس از بلوغ، در مجاری صفراوی کبد مستقر می شود و منجر به آسیب کبدی، بزرگی کبد، ضایعات بافتی این عضو و همچنین بروز درد در ناحیه راست و یک چهارم فوقانی شکم و واکنش های آلرژیک(Allergic) از جمله کهیر و افزایش ائوزینوفیل های خون می شوند.

او با تاکید بر این موضوع که استقرار طولانی مدت انگل در مجاری صفراوی منجر به فیبروز آن و در نتیجه انسداد این مجاری و ایجاد یرقان انسدادی می شود، گفت: آلودگی خارج کبدی با این انگل، به ویژه نوع "فاسیولاژیگانتیکا"، ممکن است سبب ضایعات جلدی و یا گرفتاری سایر نقاط بدن به ویژه احشای شکمی، شود.

سلطانی در ادامه توضیح داد: نشانه های ابتلا به "فاسیولا" شامل تب، تعریق، سرفه، درد درناحیه شکم، لاغری(Slimming)، بی اشتهایی، دردهای مفصلی، درد در ناحیه شانه راست، درد گردن، سوء هاضمه، آنمی، لرز، درد در ناحیه پشت، زردی، اسهال، کهیر و هیپر ائوزینوفیلی است.

این کارشناس بیماری های واگیر دانشگاه گفت: "فاسیولا هپاتیکا" در تمامی قاره های جهان انتشار دارد، در حالی که انتشار "فاسیولا ژیگانتیکا" بیشتر در آفریقا و آسیا است.

او با بیان اینکه بر اساس تحقیقات انجام شده در ایران حلزون "لیمنه ژدروزیانا" ناقل "فاسیولا ژیگانتیکا" و حلزون "لیمنه ترونکاتولا" ناقل "فاسیولا هپاتیکا" است، یادآور شد: انسان یک مخزن مهم برای این کرم است و در انتقال عفونت نقش اساسی دارد، در حالی که آلودگی انسان به صورت تصادفی رخ می دهد.

سلطانی با اشاره به اینکه استان های گیلان، مازندران، تهران، کرمانشاه، اردبیل، کهگیلویه و بویراحمد، خوزستان و لرستان به ترتیب بیشترین شیوع را داشته اند، افزود: خوردن گیاهان وحشی آب شیرین، گیاهان آبزی پرورشی، گیاهان وحشی و پرورشی خشکی زی، غذاهای سنتی که از سبزی محلی تهیه می شود، نوشیدن آب آلوده به متاسرکر، خوردن غذاها و سوپ های تهیه شده با آب آلوده در صورت تهیه با حرارت پایین، شستشوی وسایل آشپزخانه و سایر وسایل در آب های آلوده، منابع آلودگی این انگل هستند.

او با تاکید بر آشنا شدن جمعیت های انسانی، به ویژه در مناطق آندمیک با سیر تکاملی بیماری و روش های انتقال عفونت(Infection) به انسان، اضافه کرد: راه های جلوگیری از سرایت آن به افراد جامعه، خودداری ساکنان مناطق آندمیک از مصرف خام گیاهان آبزی وحشی و همچنین سبزی محلی همچون ترتیزک، شاهی وحشی، چوچاق، خالیواش، پونه صحرایی و دیگر موارد مشابه است.

کارشناس بیماری های واگیر دانشگاه با اعلام اینکه پختن و یا خشک کردن سبزی محلی پیش از مصرف و کاشتن سبزی های محلی مورد علاقه در محل های مناسب با شرایط کنترل شده و بدون امکان دسترسی حلزون ها و حیوانات نشخوار کننده، در مهار این بیماری بسیار تاثیرگذار است، توصیه کرد: شستشوی دقیق سبزی مصرفی و ضد عفونی آن در محلول 24 میلی گرم در لیتر پرمنگنات پتاسیم به مدت 10 دقیقه و یا محلول 120 میلی لیتر سرکه معادل یک استکان در یک لیتر آب، به مدت 10 دقیقه از دیگر روش های پیشگیری از آلودگی به این انگل است.

سلطانی در ادامه، خودداری از مصرف کود حیوانی برای تقویت گیاهان آبزی و مبارزه با حلزون های ناقل در مناطقی که از نظر اجرایی، قابل انجام و از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است را از دیگر کارهای بهداشتی برای پیشگیری از آلودگی به این انگل خواند.

او با تاکید بر این که نباید از آب های آلوده و آب های سطحی، برای آبیاری و یا شستشوی سبزی و ظروف آشپزخانه، تامین آب شرب بهداشتی برای مردم به ویژه در مناطق آندمیک، استفاده شود، اعلام کرد: باید از آشامیدن آب های سطحی مانند آب چشمه های روباز در مناطق ییلاقی پرهیز شود.

این کارشناس بیماری های واگیر، نشخوار کنندگان اهلی را مخازن عفونت برشمرد و گفت: اداره دامپزشکی در درمان به موقع و با هدف کاهش شدت عفونت در دام، برای پیشگیری و کنترل "فاسیولیازیس" اقدامات موثری، انجام داده است.
نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: