بافتی عضلاتی به نام «فرنوم» زبان را به کف دهان متصل می‌کند. درحالت عادی فرنوم یا فرنولوم از ناحیه مرکزی پشت زبان به کف دهان متصل است
شفاآنلاین>سلامت> یک متخصص گوش و حلق و بینی از اختلال «زبان چسبیده» در کودکان، عوارض، و راه‌های درمان آن می‌گوید
به گزارش شفاآنلاین، آیا هرگز به این موضوع فکر کرده‌اید که «اگر نمی‌توانستید زبانتان را براحتی حرکت دهید چه می‌شد؟» گذشته از مختل شدن تکلم، اختلال(Disorder) در بلع غذا، ساده‌ترین اتفاقی است که زبان چسبیده به کف دهان به‌دنبال خواهد داشت. تازه، خرابی دندان‌ها و بیماری‌های لثه را نیز باید به عوارض چنین زبانی اضافه کرد.
دکتر اکبر بیات در توضیح اختلال «زبان چسبیده» یا «زبان بسته» می‌گوید: بافتی عضلاتی به نام «فرنوم» زبان را به کف دهان متصل می‌کند. درحالت عادی فرنوم یا فرنولوم از ناحیه مرکزی پشت زبان به کف دهان متصل است. هنگامی که نوزاد به دنیا می‌آید این بافت عضلانی نسبتاً ضخیم است و قسمت بیشتری از زبان را به کف دهان متصل می‌کند اما به مرور زمان و با رشد کودک فرنوم نازک‌تر شده و به سمت مرکز زبان عقب می‌رود.
این متخصص گوش و حلق و بینی می‌افزاید: اما گاهی در برخی از کودکان(children) مشاهده می‌شود که ضخامت فرنوم بیشتر از حد طبیعی است و گذشت زمان نیز به کاهش ضخامت آن کمک نمی‌کند. در چنین شرایطی کودک در مکیدن پستان مادر و شیر خوردن دچار مشکل می‌شود و بدون اینکه سیر شود شیر خوردن را رها می‌کند. اختلال در غذا خوردن به کاهش وزن یا اختلال در وزن‌گیری مناسب کودک منجر خواهد شد.
به گفته این جراح سر و گردن، بدشکلی و پوسیدگی دندان‌ها و همچنین برخی بیماری‌های لثه عوارض دیگری است که در اثر عدم درمان عارضه زبان چسبیده یا زبان بسته ایجاد می‌شود. چراکه محدودیت حرکت زبان باعث جمع شدن ذرات غذا در پشت دندان‌ها و بهداشت نامناسب دهان خواهد شد. حتی در بسیاری از این کودکان دیده می‌شود که والدین از بوی بد دهان فرزند خود شکایت می‌کنند.
دکتر بیات ادامه می‌دهد: آن دسته از کودکانی که به ضخامت بیش از حد فرنوم مبتلا هستند در ادای برخی حروف دچار مشکل می‌شوند. در واقع محدودیت حرکت زبان باعث می‌شود آنها برخی حروف و کلمات را بدرستی ادا نکنند.
وی درخصوص علائم این اختلال می‌گوید: از میان نشانه‌های ضخامت بیش از حد طبیعی بافت عضلانی فرنوم می‌توان به وزن نگرفتن کودک، فرورفتگی نوک زبان و ناتوانی کودک در بیرون آوردن زبان از دهانش اشاره کرد.
این متخصص گوش و حلق بینی خاطرنشان می‌کند: معمولاً پزشکان اطفال یا دندان پزشکان طی یک نوبت معاینه براحتی به وجود این مشکل پی می‌برند و بیمار را برای درمان به پزشکان گوش و حلق و بینی ارجاع می‌دهند.
دکتر بیات در خصوص درمان اختلال زبان چسبیده می‌گوید: گاهی این اختلال بسیار خفیف است یعنی فرنوم خیلی ضخیم نیست و به مرور زمان از ضخامت آن کاسته شده و مشکل کودک برطرف می‌شود. اما در برخی مواقع که این ضخامت بیشتر است هم دیده می‌شود که با گذشت زمانی در حدود یک سال همچنان مشکل کودک باقی می‌ماند. در این شرایط برای پیشگیری از مشکلات دندانی و حتی تکلم، کودک باید تحت درمان قرار گیرد.
درمان در این کودکان یک جراحی ساده است. پزشک طی این عمل جراحی بسیار ساده تحت بی‌حسی موضعی بافت عضلانی زیر زبان را تا اندازه مناسب آزاد می‌کند.
وی در خاتمه تأکید می‌کند: معمولاً عمل جراحی آزاد کردن زبان در کودکان مبتلا به اختلال زبان بسته، عارضه‌ای به‌دنبال ندارد، از این‌رو والدین نباید درمان را به تأخیر بیندازند. والدین چنین کودکانی بهتر است بدانند با اصلاح این مشکل، غذا خوردن و تکلم کودک بهبود یافته و حتی اعتماد به نفس کودک نیز افزایش خواهد یافت.پرستو رفیعی- ایران
به گزارش شفاآنلاین، آیا هرگز به این موضوع فکر کرده‌اید که «اگر نمی‌توانستید زبانتان را براحتی حرکت دهید چه می‌شد؟» گذشته از مختل شدن تکلم، اختلال(Disorder) در بلع غذا، ساده‌ترین اتفاقی است که زبان چسبیده به کف دهان به‌دنبال خواهد داشت. تازه، خرابی دندان‌ها و بیماری‌های لثه را نیز باید به عوارض چنین زبانی اضافه کرد.
دکتر اکبر بیات در توضیح اختلال «زبان چسبیده» یا «زبان بسته» می‌گوید: بافتی عضلاتی به نام «فرنوم» زبان را به کف دهان متصل می‌کند. درحالت عادی فرنوم یا فرنولوم از ناحیه مرکزی پشت زبان به کف دهان متصل است. هنگامی که نوزاد به دنیا می‌آید این بافت عضلانی نسبتاً ضخیم است و قسمت بیشتری از زبان را به کف دهان متصل می‌کند اما به مرور زمان و با رشد کودک فرنوم نازک‌تر شده و به سمت مرکز زبان عقب می‌رود.
این متخصص گوش و حلق و بینی می‌افزاید: اما گاهی در برخی از کودکان(children) مشاهده می‌شود که ضخامت فرنوم بیشتر از حد طبیعی است و گذشت زمان نیز به کاهش ضخامت آن کمک نمی‌کند. در چنین شرایطی کودک در مکیدن پستان مادر و شیر خوردن دچار مشکل می‌شود و بدون اینکه سیر شود شیر خوردن را رها می‌کند. اختلال در غذا خوردن به کاهش وزن یا اختلال در وزن‌گیری مناسب کودک منجر خواهد شد.
به گفته این جراح سر و گردن، بدشکلی و پوسیدگی دندان‌ها و همچنین برخی بیماری‌های لثه عوارض دیگری است که در اثر عدم درمان عارضه زبان چسبیده یا زبان بسته ایجاد می‌شود. چراکه محدودیت حرکت زبان باعث جمع شدن ذرات غذا در پشت دندان‌ها و بهداشت نامناسب دهان خواهد شد. حتی در بسیاری از این کودکان دیده می‌شود که والدین از بوی بد دهان فرزند خود شکایت می‌کنند.
دکتر بیات ادامه می‌دهد: آن دسته از کودکانی که به ضخامت بیش از حد فرنوم مبتلا هستند در ادای برخی حروف دچار مشکل می‌شوند. در واقع محدودیت حرکت زبان باعث می‌شود آنها برخی حروف و کلمات را بدرستی ادا نکنند.
وی درخصوص علائم این اختلال می‌گوید: از میان نشانه‌های ضخامت بیش از حد طبیعی بافت عضلانی فرنوم می‌توان به وزن نگرفتن کودک، فرورفتگی نوک زبان و ناتوانی کودک در بیرون آوردن زبان از دهانش اشاره کرد.
این متخصص گوش و حلق بینی خاطرنشان می‌کند: معمولاً پزشکان اطفال یا دندان پزشکان طی یک نوبت معاینه براحتی به وجود این مشکل پی می‌برند و بیمار را برای درمان به پزشکان گوش و حلق و بینی ارجاع می‌دهند.
دکتر بیات در خصوص درمان اختلال زبان چسبیده می‌گوید: گاهی این اختلال بسیار خفیف است یعنی فرنوم خیلی ضخیم نیست و به مرور زمان از ضخامت آن کاسته شده و مشکل کودک برطرف می‌شود. اما در برخی مواقع که این ضخامت بیشتر است هم دیده می‌شود که با گذشت زمانی در حدود یک سال همچنان مشکل کودک باقی می‌ماند. در این شرایط برای پیشگیری از مشکلات دندانی و حتی تکلم، کودک باید تحت درمان قرار گیرد.
درمان در این کودکان یک جراحی ساده است. پزشک طی این عمل جراحی بسیار ساده تحت بی‌حسی موضعی بافت عضلانی زیر زبان را تا اندازه مناسب آزاد می‌کند.
وی در خاتمه تأکید می‌کند: معمولاً عمل جراحی آزاد کردن زبان در کودکان مبتلا به اختلال زبان بسته، عارضه‌ای به‌دنبال ندارد، از این‌رو والدین نباید درمان را به تأخیر بیندازند. والدین چنین کودکانی بهتر است بدانند با اصلاح این مشکل، غذا خوردن و تکلم کودک بهبود یافته و حتی اعتماد به نفس کودک نیز افزایش خواهد یافت.پرستو رفیعی- ایران
نظرشما
آخرین اخبار