به یاد داشته باشید که بیماران در زیر آوار مانده از مشکلات منحصربفردی رنج می‌برند که نیاز به توجه خاص دارند
شفاآنلاین>سلامت> در مقاله‌ی زیر به نکات مهمی در مورد سندرم له‌شدگی اندام در بیماران زلزله‌زده می‌پردازیم.
به گزارش شفاآنلاین، به یاد داشته باشید که بیماران در زیر آوار مانده از مشکلات منحصربفردی رنج می‌برند که نیاز به توجه خاص دارند.
سندرم له‌شدگی عضلات (crush syndrome)
به یاد داشته باشید بیمارانی(Patients) که بیش از چهار ساعت در زیر آوار مانده‌اند و هنوز زنده‌اند در معرض خطر بزرگ له‌شدگی عضلات و آزاد شدن میوگلوبین داخل عضله به داخل جریان خون و آسیب جدی کلیه و مرگ ناشی از آن هستند. به محض اینکه اندام بیمار از زیر آوار بیرون می‌آید و فشار برداشته می شود؛ reperfusion در اندام ایسکمیک که حاوی عضلات نکروزه‌ی زیادی است اتفاق می‌افتد. مواد نکروزه از عضلات؛ داخل خون آزاد می‌شود. میوگلوبین اگر میزانش از حدی زیادتر شود در توبول‌های کلیه نشست می‌کند و الیگوری و آنوری و متعاقبا نارسایی حاد کلیه ایجاد می‌شود. حدود ۸۰ درصد بیماران مبتلا به سندم crush به علت آسیب سر، قفسه‌ی سینه و شکم همراه، متاسفانه فوت می‌شوند و وظیفه‌ی یک جراح ارتوپد حفظ جان آن ۲۰ درصد باقیمانده است.
به یاد داشته باشید که crush syndrome مختص فشردگی اندام است. سر، قفسه‌ی سینه و شکم در صورت فشار طولانی معمولا موجب مرگ مصدوم می‌شوند. دقت کنید بر روی اندام مصدوم پتشی، اکیموز و خون‌مردگی دیده می‌شود. بیماران ممکن است در ابتدا خوب به نظر برسند ولی آرام آرام حالشان تغییر می‌کند. میالژی، فلج حسی و حرکتی اندام پس از زیر آوار بیرون آمدن بسیار شایع است.
علامت‌های سندرم له‌شدگی شامل تهوع، استفراغ، تب، ادرار به رنگ چای، تاکی‌پنه و دیس‌پنه می‌باشد. در صورت شک به این سندرم می‌توان با چک کردن کراتین فسفوکیناز یا CPK تشخیص را قطعی کرد. اگر CPK بالاتر از ۱۰۰۰ باشد و علائم بالینی بالا هم باشد این سندرم تایید می‌شود. البته برای شروع درمان نباید منتظر جواب آزمایشات باشیم.
درمان سندرم له‌شدگی یک کار تیمی نیاز دارد و یک جراح ارتوپد حتما باید از مشاوره‌ی همکاران داخلی خیلی زود و در مراحل اولیه سود ببرد. درمان سریع بیماران با سرم فراوان از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. درمان(Treatment) با سرم را حتی قبل از آزادسازی مصدوم باید انجام داد. اگر امکان هست قبل از اینکه اندام بیمار از زیر آوار خارج شود باید رگ محیطی از بیمار تهیه شود و درمان با سرم قبل از برداشتن آوار از روی اندام بیمار شروع شود. در هنگام یافتن بیماران آنها به علت از دست دادن مایع فراوان در شوک هستند و کلیه در خطر ازتومی پره‌رنال است. با برداشتنن فشار از روی اندام و reperfusion در اندام، میوگلوبین به سرعت توبول‌های کلیه را خراب می‌کند. سرم انتخابی نرمال سالین با بی‌کربنات است. گاهی بیماران تا ۱۰ لیتر سرم نیاز دارند.
تصمیم برای عمل جراحی در این بیماران باید با احتیاط بسیار انجام شود. اگر زمان زیادی از آسیب گذشته و سندرم کمپارتمان حاد برای بیمار مطرح نیست، بهتر است فاشیوتومی انجام نشود تا وضعیت الکترولیت بیمار اصلاح شود. فاشیوتومی دیررس در این بیماران با خطر عفونت بسیار بالایی همراهی دارد. در بعضی موارد تصمیم برای آمپوتاسیون نجات بخش جان بیمار است.دکتر سعیدرضا مهرپور- دانشیار ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی تهران
به گزارش شفاآنلاین، به یاد داشته باشید که بیماران در زیر آوار مانده از مشکلات منحصربفردی رنج می‌برند که نیاز به توجه خاص دارند.
سندرم له‌شدگی عضلات (crush syndrome)
به یاد داشته باشید بیمارانی(Patients) که بیش از چهار ساعت در زیر آوار مانده‌اند و هنوز زنده‌اند در معرض خطر بزرگ له‌شدگی عضلات و آزاد شدن میوگلوبین داخل عضله به داخل جریان خون و آسیب جدی کلیه و مرگ ناشی از آن هستند. به محض اینکه اندام بیمار از زیر آوار بیرون می‌آید و فشار برداشته می شود؛ reperfusion در اندام ایسکمیک که حاوی عضلات نکروزه‌ی زیادی است اتفاق می‌افتد. مواد نکروزه از عضلات؛ داخل خون آزاد می‌شود. میوگلوبین اگر میزانش از حدی زیادتر شود در توبول‌های کلیه نشست می‌کند و الیگوری و آنوری و متعاقبا نارسایی حاد کلیه ایجاد می‌شود. حدود ۸۰ درصد بیماران مبتلا به سندم crush به علت آسیب سر، قفسه‌ی سینه و شکم همراه، متاسفانه فوت می‌شوند و وظیفه‌ی یک جراح ارتوپد حفظ جان آن ۲۰ درصد باقیمانده است.
به یاد داشته باشید که crush syndrome مختص فشردگی اندام است. سر، قفسه‌ی سینه و شکم در صورت فشار طولانی معمولا موجب مرگ مصدوم می‌شوند. دقت کنید بر روی اندام مصدوم پتشی، اکیموز و خون‌مردگی دیده می‌شود. بیماران ممکن است در ابتدا خوب به نظر برسند ولی آرام آرام حالشان تغییر می‌کند. میالژی، فلج حسی و حرکتی اندام پس از زیر آوار بیرون آمدن بسیار شایع است.
علامت‌های سندرم له‌شدگی شامل تهوع، استفراغ، تب، ادرار به رنگ چای، تاکی‌پنه و دیس‌پنه می‌باشد. در صورت شک به این سندرم می‌توان با چک کردن کراتین فسفوکیناز یا CPK تشخیص را قطعی کرد. اگر CPK بالاتر از ۱۰۰۰ باشد و علائم بالینی بالا هم باشد این سندرم تایید می‌شود. البته برای شروع درمان نباید منتظر جواب آزمایشات باشیم.
درمان سندرم له‌شدگی یک کار تیمی نیاز دارد و یک جراح ارتوپد حتما باید از مشاوره‌ی همکاران داخلی خیلی زود و در مراحل اولیه سود ببرد. درمان سریع بیماران با سرم فراوان از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. درمان(Treatment) با سرم را حتی قبل از آزادسازی مصدوم باید انجام داد. اگر امکان هست قبل از اینکه اندام بیمار از زیر آوار خارج شود باید رگ محیطی از بیمار تهیه شود و درمان با سرم قبل از برداشتن آوار از روی اندام بیمار شروع شود. در هنگام یافتن بیماران آنها به علت از دست دادن مایع فراوان در شوک هستند و کلیه در خطر ازتومی پره‌رنال است. با برداشتنن فشار از روی اندام و reperfusion در اندام، میوگلوبین به سرعت توبول‌های کلیه را خراب می‌کند. سرم انتخابی نرمال سالین با بی‌کربنات است. گاهی بیماران تا ۱۰ لیتر سرم نیاز دارند.
تصمیم برای عمل جراحی در این بیماران باید با احتیاط بسیار انجام شود. اگر زمان زیادی از آسیب گذشته و سندرم کمپارتمان حاد برای بیمار مطرح نیست، بهتر است فاشیوتومی انجام نشود تا وضعیت الکترولیت بیمار اصلاح شود. فاشیوتومی دیررس در این بیماران با خطر عفونت بسیار بالایی همراهی دارد. در بعضی موارد تصمیم برای آمپوتاسیون نجات بخش جان بیمار است.دکتر سعیدرضا مهرپور- دانشیار ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی تهران
نظرشما
آخرین اخبار