توليد گاز در دستگاه گوارش يکي از مشکلات شايع براي بسياري از مردم جهان است. در بيشتر موارد، گاز به دام افتاده نشانه اي از وجود يک مشکل بزرگتر نيست
شفاآنلاین>سلامت> هنگامي که غذا به طور کامل در روده کوچک تجزيه نمي شود، به همان شکل وارد روده بزرگ مي شود، جايي که باکتري ها غذا را هرچه بيشتر گوارش مي کنند، اما اين کار با توليد گاز همراه است.
به گزارش شفاآنلاین، توليد گاز در دستگاه گوارش يکي از مشکلات شايع براي بسياري از مردم جهان است. در بيشتر موارد، گاز به دام افتاده نشانه اي از وجود يک مشکل بزرگتر نيست، اگرچه مي تواند شرايطي شرم آور، دردناک، و ناراحت کننده را موجب شود. اما اگر با توليد گاز اضافي مواجه هستيد که به تغيير در عادات رژيم غذايي و سبک زندگي شما واکنشي نشان نمي دهد، بهترين گزينه مراجعه به پزشک(Doctor) براي ارزيابي دقيق شرايط است.
علائم و درمان گاز بيش از اندازه روده
توليد گاز بخشي کاملا عادي از روند گوارش است، و براي هر فردي رخ مي دهد. گاز مي تواند به واسطه فرو بردن بيش از اندازه هوا هنگام غذا خوردن يا نوشيدن مايعات، يا طي فرآيند گوارش شکل بگيرد.هنگامي که غذا به طور کامل در روده کوچک تجزيه نمي شود، به همان شکل وارد روده بزرگ مي شود، جايي که باکتري ها غذا را هرچه بيشتر گوارش مي کنند، اما اين کار با توليد گاز همراه است. از جمله مواد غذايي که در بسياري از افراد به توليد گاز منجر مي شوند مي توان به محصولات لبني، لوبيا، و شيرين کننده هاي مصنوعي اشاره کرد.
علائم
از علائم توليد گاز مي توان به موارد زير اشاره کرد:
باد گلو: باد گلو مي تواند به واسطه فرو بردن بيش از اندازه هوا يا مصرف نوشيدني هاي گازدار شکل بگيرد.
باد شکم: عبور گاز از راست روده بيشتر مواقع با رژيم غذايي مرتبط است، اما در موارد نادر دلايل ديگر مي توانند در اين زمينه موثر باشند.
نفخ شکمي: گاز به دام افتاده در دستگاه گوارش مي تواند موجب نفخ شود.
درد و ناراحتي شکمي: درد ناشي از گاز غير معمول نيست، اما معمولا با عبور گاز تسکين مي يابد.
دلايل
فرو بردن بيش از اندازه هوا: ما هنگام غذا خوردن يا نوشيدن، چه آگاهانه و چه ناآگاهانه، مقداري هوا مي بلعيم. با صدا نوشيدن مايعات، غذا خوردن سريع، صحبت کردن هنگام غذا خوردن، نوشيدن مايعات با ني، و آدامس جويدن مي توانند دلايل ورود هواي اضافي به دستگاه گوارش باشند.
وقتي هوا وارد مي شود، بايد از بدن(Body) خارج شود، که به طور معمول از طريق باد گلو اين کار صورت مي گيرد. تغيير روش غذا خوردن مي تواند به کاهش توليد گاز ناشي از اين دليل کمک کند.
غذا: برخي مواد غذايي در زمينه توليد گاز شناخته شده هستند، که از آن جمله مي توان به لوبيا، ذرت، بروکلي، و کلم اشاره کرد. محصولات لبني مي توانند در افرادي که به عدم تحمل لاکتوز مبتلا هستند موجب توليد گاز شوند.
نوشيدني هاي گازدار و آدامس مي توانند به شکل گيري باد گلو منجر شوند. جايگزين هاي قند که مي توانند شامل سوربيتول، مانيتول، و زايليتول باشند، ممکن است موجب تشکيل گاز در برخي افراد شوند.
عدم تحمل لاکتوز: عدم تحمل لاکتوز يکي از مشکلات شايعي است که به واسطه کمبود آنزيم مسئول تجزيه قند شير شکل مي گيرد. مصرف محصولات لبني ممکن است نشانه هاي توليد گاز را افزايش دهند، و پرهيز از مصرف آنها يک روش درماني معمول محسوب مي شود. محصولات لبني فاقد لاکتوز براي افرادي که توانايي تجزيه قند شير را ندارند در دسترس هستند.
تشخيص
مواد غذايي مصرفي: بيشتر مواقع، گاز به واسطه رژيم غذايي شکل مي گيرد. ثبت با جزئيات مواد غذايي مصرفي و علائم ايجاد شده مي تواند به پزشک در تشخيص اين که آيا رژيم غذايي در زمينه توليد بيش از اندازه گاز مقصر است يا خير کمک کند.
بيماري: گاز به طور معمول در نتيجه يک بيماري يا اختلال شکل نمي گيرد، اما اگر با ميزان بيش از اندازه گاز مواجه هستيد، که به واسطه رژيم غذايي شکل نگرفته است، پزشک ممکن است دلايل احتمالي ديگر را مد نظر قرار دهد. پس از دريافت سابقه پزشکي و انجام معاينه جسماني، برخي آزمايش هاي تشخيصي براي شناسايي دليل توليد گاز استفاده مي شوند.
برخي بيماري ها که ممکن است با توليد بيش از اندازه گاز در ارتباط باشند شامل بيماري سلياک، ديابت، اسکلرودرمي، و رشد بيش از اندازه جمعيت باکتري هاي روده کوچک مي شوند.
آزمايش هايي که براي ارزيابي دليل شکل گيري توليد گاز اضافي استفاده مي شوند، شامل موارد زير هستند:
- تصويربرداري پرتو اکس از شکم
- تصويربرداري معدي‌روده‌اي فوقاني
- سي‌تي اسکن
- آزمايش مدفوع
- آزمايش تنفس
درمان
رژيم غذايي
نخستين اقدام و گزينه اي با کمترين عوارض جانبي ممکن، ايجاد تغيير در رژيم غذايي است. در همين راستا، از مصرف مواد غذايي که در زمينه توليد گاز مشهور هستند بايد پرهيز شود. مدت زمان زيادي طول نمي کشد تا دريابيد آيا اين رويکرد مفيد بوده است يا خير.
درمان براي توليد گاز ناشي از رژيم غذايي شامل پرهيز از مواد غذايي توليدکننده گاز است. آنها را در مقادير اندک يا به تنهايي مصرف کنيد. مقدار مشخصي از آزمون و خطا مي تواند به شناسايي بهترين روش براي کاهش گاز به شما کمک کند.
داروهاي بدون نسخه
روش هاي درماني مختلفي براي توليد بيش از اندازه گاز وجود دارند. لاکتاز، آنزيمي است که مي توانيد به همراه محصولات لبني براي گوارش قند شير مصرف کنيد تا از توليد گاز ناشي از کمبود اين آنزيم در بدن جلوگيري شود. بينو، آنزيم گوارشي ديگري است که مي توانيد براي کاهش گاز ناشي از مصرف لوبياها، سبزيجات و غلات استفاده کنيد. سايمتيکون ممکن است به کاهش گاز کمک نکند، اما شايد در عبور راحت‌تر آن نقش داشته باشد. آنتاسيدها ممکن است به رفع گاز اضافي کمکي نکنند. نقش زغال فعال در کاهش گاز ثابت نشده است، و نبايد آن را همراه با داروهاي ديگر مصرف کرد، زيرا خطر کاهش اثربخشي آنها را به همراه دارد.
داروهاي تجويزي
گاهي اوقات، برخي داروهاي تجويزي براي درمان گاز اضافي به کار گرفته مي شوند، اما اين شرايط شايع نيست. رگلان (متوکلوپراميد) ممکن است براي برخي شرايط گوارشي تجويز شود، زيرا تحرک در بخش فوقاني دستگاه معدي‌روده اي را افزايش مي دهد. اين شرايط ممکن است به عبور سريع‌تر گاز از بدن کمک کرده، و از نفخ شکمي و درد پيشگيري کند.
پروپالسيد (سيساپرايد) نيز براي درمان گاز مورد استفاده قرار مي گرفت، اما در حال حاضر چندان تجويز نمي شود. اين دارو نيز موجب تحرک بيشتر در بخش فوقاني دستگاه معدي‌روده اي مي شود.
به گزارش شفاآنلاین، توليد گاز در دستگاه گوارش يکي از مشکلات شايع براي بسياري از مردم جهان است. در بيشتر موارد، گاز به دام افتاده نشانه اي از وجود يک مشکل بزرگتر نيست، اگرچه مي تواند شرايطي شرم آور، دردناک، و ناراحت کننده را موجب شود. اما اگر با توليد گاز اضافي مواجه هستيد که به تغيير در عادات رژيم غذايي و سبک زندگي شما واکنشي نشان نمي دهد، بهترين گزينه مراجعه به پزشک(Doctor) براي ارزيابي دقيق شرايط است.
علائم و درمان گاز بيش از اندازه روده
توليد گاز بخشي کاملا عادي از روند گوارش است، و براي هر فردي رخ مي دهد. گاز مي تواند به واسطه فرو بردن بيش از اندازه هوا هنگام غذا خوردن يا نوشيدن مايعات، يا طي فرآيند گوارش شکل بگيرد.هنگامي که غذا به طور کامل در روده کوچک تجزيه نمي شود، به همان شکل وارد روده بزرگ مي شود، جايي که باکتري ها غذا را هرچه بيشتر گوارش مي کنند، اما اين کار با توليد گاز همراه است. از جمله مواد غذايي که در بسياري از افراد به توليد گاز منجر مي شوند مي توان به محصولات لبني، لوبيا، و شيرين کننده هاي مصنوعي اشاره کرد.
علائم
از علائم توليد گاز مي توان به موارد زير اشاره کرد:
باد گلو: باد گلو مي تواند به واسطه فرو بردن بيش از اندازه هوا يا مصرف نوشيدني هاي گازدار شکل بگيرد.
باد شکم: عبور گاز از راست روده بيشتر مواقع با رژيم غذايي مرتبط است، اما در موارد نادر دلايل ديگر مي توانند در اين زمينه موثر باشند.
نفخ شکمي: گاز به دام افتاده در دستگاه گوارش مي تواند موجب نفخ شود.
درد و ناراحتي شکمي: درد ناشي از گاز غير معمول نيست، اما معمولا با عبور گاز تسکين مي يابد.
دلايل
فرو بردن بيش از اندازه هوا: ما هنگام غذا خوردن يا نوشيدن، چه آگاهانه و چه ناآگاهانه، مقداري هوا مي بلعيم. با صدا نوشيدن مايعات، غذا خوردن سريع، صحبت کردن هنگام غذا خوردن، نوشيدن مايعات با ني، و آدامس جويدن مي توانند دلايل ورود هواي اضافي به دستگاه گوارش باشند.
وقتي هوا وارد مي شود، بايد از بدن(Body) خارج شود، که به طور معمول از طريق باد گلو اين کار صورت مي گيرد. تغيير روش غذا خوردن مي تواند به کاهش توليد گاز ناشي از اين دليل کمک کند.
غذا: برخي مواد غذايي در زمينه توليد گاز شناخته شده هستند، که از آن جمله مي توان به لوبيا، ذرت، بروکلي، و کلم اشاره کرد. محصولات لبني مي توانند در افرادي که به عدم تحمل لاکتوز مبتلا هستند موجب توليد گاز شوند.
نوشيدني هاي گازدار و آدامس مي توانند به شکل گيري باد گلو منجر شوند. جايگزين هاي قند که مي توانند شامل سوربيتول، مانيتول، و زايليتول باشند، ممکن است موجب تشکيل گاز در برخي افراد شوند.
عدم تحمل لاکتوز: عدم تحمل لاکتوز يکي از مشکلات شايعي است که به واسطه کمبود آنزيم مسئول تجزيه قند شير شکل مي گيرد. مصرف محصولات لبني ممکن است نشانه هاي توليد گاز را افزايش دهند، و پرهيز از مصرف آنها يک روش درماني معمول محسوب مي شود. محصولات لبني فاقد لاکتوز براي افرادي که توانايي تجزيه قند شير را ندارند در دسترس هستند.
تشخيص
مواد غذايي مصرفي: بيشتر مواقع، گاز به واسطه رژيم غذايي شکل مي گيرد. ثبت با جزئيات مواد غذايي مصرفي و علائم ايجاد شده مي تواند به پزشک در تشخيص اين که آيا رژيم غذايي در زمينه توليد بيش از اندازه گاز مقصر است يا خير کمک کند.
بيماري: گاز به طور معمول در نتيجه يک بيماري يا اختلال شکل نمي گيرد، اما اگر با ميزان بيش از اندازه گاز مواجه هستيد، که به واسطه رژيم غذايي شکل نگرفته است، پزشک ممکن است دلايل احتمالي ديگر را مد نظر قرار دهد. پس از دريافت سابقه پزشکي و انجام معاينه جسماني، برخي آزمايش هاي تشخيصي براي شناسايي دليل توليد گاز استفاده مي شوند.
برخي بيماري ها که ممکن است با توليد بيش از اندازه گاز در ارتباط باشند شامل بيماري سلياک، ديابت، اسکلرودرمي، و رشد بيش از اندازه جمعيت باکتري هاي روده کوچک مي شوند.
آزمايش هايي که براي ارزيابي دليل شکل گيري توليد گاز اضافي استفاده مي شوند، شامل موارد زير هستند:
- تصويربرداري پرتو اکس از شکم
- تصويربرداري معدي‌روده‌اي فوقاني
- سي‌تي اسکن
- آزمايش مدفوع
- آزمايش تنفس
درمان
رژيم غذايي
نخستين اقدام و گزينه اي با کمترين عوارض جانبي ممکن، ايجاد تغيير در رژيم غذايي است. در همين راستا، از مصرف مواد غذايي که در زمينه توليد گاز مشهور هستند بايد پرهيز شود. مدت زمان زيادي طول نمي کشد تا دريابيد آيا اين رويکرد مفيد بوده است يا خير.
درمان براي توليد گاز ناشي از رژيم غذايي شامل پرهيز از مواد غذايي توليدکننده گاز است. آنها را در مقادير اندک يا به تنهايي مصرف کنيد. مقدار مشخصي از آزمون و خطا مي تواند به شناسايي بهترين روش براي کاهش گاز به شما کمک کند.
داروهاي بدون نسخه
روش هاي درماني مختلفي براي توليد بيش از اندازه گاز وجود دارند. لاکتاز، آنزيمي است که مي توانيد به همراه محصولات لبني براي گوارش قند شير مصرف کنيد تا از توليد گاز ناشي از کمبود اين آنزيم در بدن جلوگيري شود. بينو، آنزيم گوارشي ديگري است که مي توانيد براي کاهش گاز ناشي از مصرف لوبياها، سبزيجات و غلات استفاده کنيد. سايمتيکون ممکن است به کاهش گاز کمک نکند، اما شايد در عبور راحت‌تر آن نقش داشته باشد. آنتاسيدها ممکن است به رفع گاز اضافي کمکي نکنند. نقش زغال فعال در کاهش گاز ثابت نشده است، و نبايد آن را همراه با داروهاي ديگر مصرف کرد، زيرا خطر کاهش اثربخشي آنها را به همراه دارد.
داروهاي تجويزي
گاهي اوقات، برخي داروهاي تجويزي براي درمان گاز اضافي به کار گرفته مي شوند، اما اين شرايط شايع نيست. رگلان (متوکلوپراميد) ممکن است براي برخي شرايط گوارشي تجويز شود، زيرا تحرک در بخش فوقاني دستگاه معدي‌روده اي را افزايش مي دهد. اين شرايط ممکن است به عبور سريع‌تر گاز از بدن کمک کرده، و از نفخ شکمي و درد پيشگيري کند.
پروپالسيد (سيساپرايد) نيز براي درمان گاز مورد استفاده قرار مي گرفت، اما در حال حاضر چندان تجويز نمي شود. اين دارو نيز موجب تحرک بيشتر در بخش فوقاني دستگاه معدي‌روده اي مي شود.
نظرشما
آخرین اخبار