رهبر معظم انقلاب در پاسخ به پرسشهای متعدد شهروندان در رابطه با زوایای مختلف اقدام به سقطجنین، نظراتشان را اعلام کردند.
شفاآ نلاین:رهبر
معظم انقلاب در پاسخ به پرسشهای متعدد شهروندان در رابطه با زوایای مختلف
اقدام به سقطجنین،<Abortion> نظراتشان را اعلام کردند. به گزارش
شفا آنلاین:پایگاه اطلاعرسانی دفتر
مقام معظم رهبری در مطلبی با عنوان احکام سقطجنین، نظرات معظمُ له را در
رابطه با بحث سقطجنین ناقصالخلقه، دیه سقطجنین ناشی از زنا، خطر برای
مادر با وجود جنین و... منتشر کرده که در ذیل به آنها اشاره شده است.
آیا سقطجنین بر اثر مشکلات اقتصادی جایز است؟
سقطجنین به مجرد وجود مشکلات و سختیهای اقتصادی جایز نمیشود.
پزشک بعد از معاینه در ماههای اول حاملگی، به زن گفته است که استمرار
بارداری برای او احتمال خطر جانی دارد و در صورتی که حاملگی ادامه پیدا
کند، فرزندش ناقصالخلقه متولد خواهد شد و به همین دلیل دستور سقطجنین
داده است، آیا این کار جایز است؟ و آیا سقطجنین قبل از دمیده شدن روح به
آن جایز است؟
ناقصالخلقه
بودن جنین، مجوز شرعی برای سقطجنین، حتی قبل از ولوجِ روح در آن محسوب
نمیشود، ولی اگر تهدید حیات مادر بر اثر استمرار حاملگی مستند به نظر پزشک
متخصص و مورداطمینان باشد، سقطجنین قبل از ولوج روح در آن اشکال ندارد.
پزشکان متخصص میتوانند از طریق استفاده از روشها و دستگاههای جدید،
نواقص جنین در دوران بارداری را تشخیص دهند. با توجه به مشکلاتی که افراد
ناقصالخلقه بعد از تولد در دوران زندگی با آن مواجه میشوند، آیا
سقطجنینی که پزشک متخصص و مورداطمینان آن را ناقصالخلقه تشخیص داده، جایز
است؟
سقطجنین در هر سنی به مجرد ناقصالخلقه بودن آن و یا مشکلاتی که در زندگی با آن مواجه میشود، جایز نمیشود.
آیا از بین بردن نطفه منعقد شدهای که در رحم مستقرشده، قبل رسیدن به
مرحله علقه که تقریبا چهل روز طول میکشد، جایز است؟ و اصولا در کدامیک از
مراحل ذیل سقطجنین حرام است: ۱. نطفه استقراریافته در رحم؛ ۲. علقه؛ ۳ ـ
مضغه؛ ۴ ـ عظام؛ (قبل از دمیدن روح).
از بین بردن نطفه بعد از استقرار آن در رحم و همچنین سقطجنین در هیچیک از مراحل بعدی جایز نیست.
بعضی از زوجها، مبتلا به بیماریهای خونی بوده و دارای ژن معیوب میباشند
و در نتیجه ناقل بیماری به فرزندان خود هستند و احتمال اینکه این فرزندان
مبتلا به بیماریهای شدید باشند، بسیار زیاد است و چنین کودکانی از بدو
تولد تا پایان عمر، دائما در وضع مشقتباری به سر خواهند برد. مثلا بیماران
هموفیلی همواره ممکن است با کوچکترین ضربهای دچار خونریزی شدید منجر به
فوت و فلج شوند. حال آیا با توجه به اینکه تشخیص این بیماری در هفتههای
اول بارداری ممکن است، آیا سقطجنین در چنین مواردی جایز است؟
اگر
تشخیص بیماری در جنین قطعی است و داشتن و نگهداشتن چنین فرزندی موجب حرج
هست، در این صورت جایز است قبل از دمیده شدن روح، جنین را سقط کنند؛ ولی
بنا بر احتیاط، دیه آن باید پرداخت شود.
سقطجنین فینفسه چه حکمی دارد؟ و درصورتیکه ادامه بارداری برای زندگی مادر خطر داشته باشد، حکم آن چیست؟
سقطجنین
شرعا حرام است و در هیچ حالتی جایز نیست، مگر آنکه استمرار حاملگی برای
حیات مادر خطرناک باشد که در این صورت سقطجنین قبل از ولوج روح اشکال
ندارد، ولی بعد از دمیدن روح جایز نیست، حتی اگر ادامه حاملگی برای حیات
مادر خطرناک باشد، مگر آنکه استمرار بارداری، حیات مادر و جنین هر دو را
تهدید کند و نجات زندگی طفل به هیچوجه ممکن نباشد، ولی نجات زندگی مادر
بهتنهایی با سقطجنین امکان داشته باشد.
زنی جنین هفتماهه خود را که ناشی از زنا بوده بنا به درخواست پدرش سقط
کرده است، آیا دیه بر او واجب است؟ و برفرض ثبوت دیه، پرداخت آن بر عهده
مادر است یا پدر او؟ و در حال حاضر به نظر شما مقدار آن چقدر است؟
سقطجنین
حرام است، هرچند براثر زنا باشد و درخواست پدر باعث جواز آن نمیشود و
درصورتیکه مادر مباشر در سقطجنین باشد، دیه بر عهده مادر است؛ اما در
مقدار دیه جنین در فرض سوال، تردید وجود دارد و احوط این است که مصالحه شود
و این دیه در حکم ارث کسی است که وارث ندارد.
مقدار دیه جنینی که دو ماه و نیم عمر دارد، در صورتی که عمدا سقط شود، چقدر است و پرداخت آن بر عهده کیست؟
اگر
علقه باشد، دیه آن چهل دینار است و اگر مضغه باشد، شصت دینار است و اگر
استخوان بدون گوشت باشد، هشتاد دینار است و دیه به وارث جنین با رعایت
طبقات ارث پرداخت میشود؛ ولی وارثی که مباشر سقطجنین بوده، از آن سهمی
ندارد.
اگر
زن بارداری مجبور به معالجه لثه یا دندانهایش شود و بر اساس تشخیص پزشک
متخصص نیاز به عمل جراحی پیدا کند، آیا با توجه به اینکه بیهوشی و
عکسبرداری با اشعه باعث نقص جنین در رحم میشود، سقطجنین برای او جایز
است؟
دلیل مذکور مجوزی برای سقطجنین محسوب نمیشود.
اگر جنین در رحم، مشرف به موتِ حتمی باشد و باقی ماندن آن در رحم به همان
حال برای زندگی مادر خطرناک باشد، آیا سقط آن جایز است و اگر شوهر آن زن
مقلد کسی باشد که سقطجنین در حالت مذکور را جایز نمیداند، ولی زن و اقوام
او از کسی تقلید میکنند که آن را جایز میداند، تکلیف مرد در این حالت
چیست؟
چون
در فرض سوال امر دائر است بین مرگ حتمی طفل به تنهایی و بین مرگ حتمی طفل و
مادر او، بنابراین چارهای جز این نیست که لااقل زندگی مادر با سقطجنین
نجات داده شود و در فرض سوال، شوهر حق ندارد همسرش را از این کار منع کند،
ولی واجب است تا حد امکان بهگونهای عمل شود که قتل طفل مستند به کسی
نشود.
آیا
سقطجنینی که نطفهاش با وطی به شبهه (آمیزش با زن بیگانه به گمان حلال
بودن این کار) توسط فرد غیرمسلمان و یا با زنا منعقد شده، جایز است؟
جایز نیست.
اگر بارداری باعث خجالت و آبروریزی من یا خانوادهام شود، آیا میتوانم در سهماهه اول آن را سقط کنم؟
سقطجنین شرعا حرام است و آنچه در سوال ذکرشده، مجوز آن نیست.
این جانب زنی باردار هستم. با توجه به وضعیت نامناسب جسمانی و ترس از
تشدید کمخونی، ناراحتی معده و ضعف کلی بدن، مایل به سقطجنین هستم. لطفا
حکم شرعی را بیان کنید.
سقطجنین جایز نیست و موارد مذکور موجب حلیّت آن نیست.
با پیشرفت علوم پزشـکی و جنینشنــاسی در دوران بـــــارداری، اطباء
ناقصالخلقه بودن جنین را تشخیص میدهند و اگر بخواهند ناقصالخلقه بودن
جنین را به اطلاع والدین برسانند، ممکن است آنها اقدام به سقطجنین یا
اقدام به رفع نقص جنین نمایند، درحالیکه احتمال بهبودی بسیار ضعیف است. در
فرض سوال اطلاع دادن دکتر جایز است یا نه؟
اطلاع
دادن فینفسه واجب نیست، مگر آنکه قانونی در این زمینه موجود باشد، یا غرض
از مراجعه به طبیب و پرداخت پول به او اطلاع از حال جنین باشد.
درصورتیکه میدانیم مسلما جنین بعد از تولد خواهد مرد، آیا سقط درمانی جایز است؟
اگر
تشخیص بیماری در جنین قطعی است و داشتن و نگهداشتن چنین فرزندی موجب حرج
است، در این صورت جایز است قبل از دمیده شدن روح، جنین را سقط کنند، ولی
بنا بر احتیاط، دیه آن باید پرداخت شود.
اگر دکتر به دستور مادر، جنین را سقط کند، دیه ثابت میشود یا قصاص؟
در فرض مرقوم، دیه ثابت میشود و بر عهده دکتر است.
دیه سقطجنین که با رضایت کامل پدر و مادر و از راههای مختلف انجام میشود، به عهده کیست؟
دیه
بر عهده مباشر سقط است. اگر دکتر مستقیما سقط را انجام دهد، دیه بر عهده
اوست و اگر پرستار تزریق نماید، به عهده اوست و اگر مادر دارو را خورده بر
عهده مادر است و در همه موارد، دیه باید به ورثه طفل پرداخت شود که در
موارد اول و دوم پدر و مادر و در مورد سوم پدر است که اگر ایشان عفو
نمایند، ساقط میشود؛ هرچند گناه آنکه قتل نفس یا مشابه آن انجام داده باشد
ثابت است.
در منابع و عرف پزشکی، خطر جانی و مرگ مادر و احتمال عوارض در حاملگیها و
بیماریهای مختلف، با درصد تعیین میشود. آیا سقط درمانی، فقط در مواردی
که درصد بالایی از خطر، مادر یا کودک را تهدید میکند، جایز است، یا درصد
پایین نیز میتواند مجوز باشد؟
ناقصالخلقه
بودن جنین، مجوز شرعی برای سقطجنین ـ حتی قبل از ولوج روح در آن ـ محسوب
نمیشود، ولی اگر تهدید حیات مادر براثر استمرار حاملگی مستند به نظر پزشک
متخصص و مورداطمینان باشد و یا موجب مشقّت شدیده باشد، سقطجنین قبل از
ولوج روح در آن اشکال ندارد.
با توجه به روشهای درمان نازایی که در حال حاضر انجام میشود، گاهی اوقات
حاملگیهای چند قلو (چهارقلو) اتفاق میافتد که در اکثر موارد، با زایمان
زودرس در ماههای پنجم و ششم همراه است و جنینها به ثمر نرسیده و از بین
میروند. یکی از روشهایی که امروزه در دنیا انجام میشود، کاهش تعداد این
جنینها در ماههای اول حاملگی (پنجاه تا شصت روزگی) است تا بقیه جنینها
بتوانند رشد نمایند و حاملگی به ثمر برسد. آیا این روش درمانی از نظر شرع
مقدس اسلام جایز است یا خیر؟
اگر کاهش بعضی از جنینها، موجب زنده ماندن بقیه شود (و عدم کاهش، سبب از بین رفتن همه آنها گردد) اشکال ندارد.
اگر دکتر متخصص تشخیص دهد که اگر جنین با عمل جراحی خارجشده و در دستگاه
نگهداری شود، به حیات خود ادامه خواهد داد، آیا اقدام به عمل جراحی جایز
است؟ آیا حکم مسئله، قبل از ولوج روح و بعد از آن فرق دارد یا نه؟
با فرض اینکه جنین در دستگاه زنده خواهد ماند، بیرون آوردن آن اشکالی ندارد و فرقی بین قبل از ولوج روح و بعد از ولوج روح نیست.
من در هفته دهم حاملگی عمدا جنین را سقط کردهام. نسبت به سقطجنین چه باید بکنم؟
سقطجنین
بر شما حرام بوده است که مرتکب شدید، لیکن دیه شرعی جنین را ضامن هستید و
باید دیه را به وارث شرعی او بپردازید و خودتان از این دیه ارث نمیبرید..سپید