شفا آنلاین:گاهی نفخ به خاطر هوایی که در سیستم گوارشی‌تان محبوس شده ایجاد می‌شود. گاهی احساس می‌کنید یک توپ بسکتبال در شکم دارید یا تمام شکم‌تان با آب پُر شده است
به گزارش شفا آنلاین:نفخ، هر حسی که به شما بدهد، یک چیز قطعی است: ناراحت کننده است. هر چند به ندرت پیش می‌آید نفخ نشانه‌ی یک مشکل جدی باشد و معمولا بعد از چند ساعت (با تحرک، نوشیدن آب و یا فقط صبر کردن!) برطرف می‌شود، اما شکم برآمده می‌تواند باعث خمودگی و کسالت و بدقواره به نظر آمدن شده و حتی فکر کنید دیگر هرگز نمی‌توانید دکمه‌ی شلوار جین‌تان را ببندید! در این مطلب، عادت‌هایی را به شما معرفی می کنیم که شما را در معرض نفخ <Bloating>قرار می‌دهند:
با عجله غذا می‌خورید
شتاب زندگی، همه‌ی ما را شتاب زده کرده است اما اگر این شتاب را سر سفره هم می‌آورید باید به شما هشدار بدهیم: اگر با عجله غذا را ببلعید، علاوه بر غذا، هوا هم قورت می‌دهید که تولید نفخ کرده و شکم‌تان بادکنکی می‌شود. در اینجا هوای محبوس شده در معده‌تان، تنها دلیل نفخ‌تان نیست.
وقتی شما با عجله غذا می‌خورید، درست نمی‌جوید و این باعث می‌شود تکه‌های بزرگ غذا وارد معده و روده‌تان شوند و زمان زیادی منتظر بمانند تا کاملا هضم شوند.
خطر دیگری که تند غذا خوردن دارد این است: شما نمی‌توانید بفهمید چقدر غذا می‌خورید و در نتیجه بیشتر خواهید خورد. برای خوردن غذا، حداقل بیشت دقیقه وقت صرف کنید و نشسته و بدون عجله غذا بخورید تا مغزتان هم فرصت داشته باشد سیگنال سیری را ارسال کند و به شما دستور بدهد، دیگر پرخوری نکنید!
معمولا ناهارتان یک ساندویچ فوری است
حتی سالم‌ترین ساندویچ‌هایی که در فست فودها تهیه می‌شوند پُر از سدیم هستند. مخصوصا ساندویچ‌هایی که پنیر یا سس هم دارند. می‌توانید با جایگزین کردن این ساندویچ‌ها با سایر غذاهای سالم، از مصرف نمک زیاد و در نتیجه نفخ جلوگیری کنید.
کلم را خام می‌خورید
کلم که سرشار از ویتامین‌هاست، شهرت بسیار زیادی پیدا کرده است و تقریبا سوپر استار ِ سالادهاست. این سبزی که به صورت خام در اسموتی‌ها یا سالادها مصرف می‌شود ممکن است نفاخ باشد. کلم های فندقی و بروکلی هم همین اثر را دارند. سعی کنید کلم را بخارپز کنید یا کمی تفت دهید و به طور کلی، کلم کمتری مصرف کنید. با بخارپز کردن یا تفت دادن تغییری در ارزش غذایی کلم روی نخواهد داد اما پختن کمک می‌کند تا فیبر موجود در کلم، حجم کمتری پیدا کند و در نتیجه در روده‌ی کوچک‌تان، نفخ کمتری ایجاد شود.
آشامیدنی‌ها را با نی می‌‌نوشید
نوشابه‌ها، اسموتی‌های میوه و آب میوه‌‌ها این روزها جوری بسته بندی می‌شوند که باید آنها را با نی بنوشید. اما واقعیت این است که نی باعث می‌شود مقدار زیادی هوا هم ببلعید و نفخ کنید. فرقی نمی‌کند با نی، مزه مزه کنید یا فورا بالا بکشید، به هر حال هوایی را که در قسمت بالای نی گیر افتاده، وارد معده‌تان خواهد شد و این امری اجتناب ناپذیر است. هر وقت که امکانش هست، نوشیدنی‌های‌تان را با لیوان سر بکشید.
غذاهای بسته بندی شده زیاد می‌خورید
اینجا هم قضیه‌ی سدیم مطرح است! از سدیم به عنوان نگهدارنده در غذاهای فرآوری شده استفاده می‌شود. شما می‌دانید که چیپس و بیسکوییت، بمب سدیم هستند، اما حتی غذاهای سالمی چون سوپ، غلات صبحانه و سس گوجه فرنگی هم حاوی مقادیر زیادی سدیم‌اند.
غذاهای بسته بندی شده خیلی بیشتر از آنچه فکرش را بکنید سدیم دارند که شاید حتی مزه‌‌ی شوری آن را حس هم نکنید. اگر اصرار به استفاده از این غذاها دارید، حتما برچسب روی محصول را چک کنید و انواعی را انتخاب کنید که کمتر از ۵۰۰ میلی گرم در هر وعده، سدیم داشته باشند. البته بهترین کار این است که مصرف این غذاها را تا حد ممکن محدود کنید.
محصولات رژیمی یا کم کالری را انتخاب می‌کنید
قندهای مصنوعی مانند آسپارتام و ساکرالوز به تمام محصولات از نوشابه‌های رژیمی گرفته تا آدامس و شکلات افزوده می‌شوند. اما این کم کالری یا بدون کالری بودن برای شما گران تمام می‌شود.
هر چند سازمان غذا و داروی آمریکا، جایگزین‌های صفر کالری را بی‌خطر اعلام کرده است، اما این محصولات واقعا نفخ آور هستند. شیرین کننده‌های مصنوعی برای مدتی طولانی در معده باقی می‌مانند چون سیستم شما نمی‌تواند به خوبی آنها را گوارش کند (یا اصلا گوارش نمی‌کند!)، چون سیستم گوارش شما این مواد را به عنوان غذاهای واقعی نمی‌شناسد. از این غذاها اجتناب کنید تا نفخ‌تان هم برطرف شود.
به نوشیدن نوشابه‌های گازدار عادت دارید
حباب‌های کوچکی که در نوشابه‌های گازدار وجود دارند حس خوبی به شما می‌دهند ولی می‌توانند باعث نفخ معده‌ی شما شوند. نوشابه‌های رژیمی حتی بدتر هم هستند چون شیرین کننده‌های مصنوعی موجود در آنها همانطور که گفته شد، هضم نمی‌شوند. واقعا نمی‌توانید این نوشابه‌ها را ترک کنید؟ پس در بطری را چند ساعت باز بگذارید و سپس بنوشید.
زیاد حبوبات می‌خورید
انواع لوبیا و البته عدس و نخود و …، منابع شگفت انگیزی از پروتئین‌های گیاهی با کیفیت هستند. اما متاسفانه کربوهیدرات‌های موجود در بنشن و حبوبات، قابل هضم نبوده و به همین دلیل نفاخ هستند. حبوبات می‌تواند بخشی از هر رژیم غذایی سالمی باشد، از انواع سوپ گرفته تا خوراک‌های جورواجور و حذف آنها از رژیم غذایی، یک جُرم تغذیه‌ای است!
می‌توانید همراه با حبوبات و بنشن از ادویه‌های ضد نفخ چون زیره، زرچوبه، دارچین و سیاه دانه استفاده کنید. البته یادتان باشد قبل از پخت این حبوبات، حتما چند ساعت آنها را بخیسانید، مثلا شب تا صبح.
آدامس زیاد می‌جوید یا آبنبات می‌مکید
آدامس و آبنبات دهان‌تان را مشغول نگه می‌دارند و به کاهش وزن یا ترک سیگار کمک می‌کنند. اما باعث می‌شوند هوای زیادی هم ببلعید. درست مانند استفاده از نی و با عجله غذا خوردن، هوای زیادی، موجب نفخ می‌شود. می‌توانید عادت آدامس جویدن‌تان را با نوشیدن جرعه‌های آب به طور مکرر، جایگزین کنید. نوشیدن مکرر آب، به غیر از اینکه دهان‌تان را مشغول نگه می‌دارد، فواید زیادی هم دارد.
دیروقت شام می‌خورید
اگر نزدیک به زمان خواب شام بخورید، حتما در معرض نفخ صبحگاهی قرار خواهید گرفت. دراز کشیدن، گوارش را مختل می‌کند، بنابراین اگر با معده‌ی پُر به رختخواب بروید، تجزیه و گوارش غذا زمان زیادی طول خواهد کشید و باعث نفخ صبحگاهی خواهد شد.
البته تغییر عادت همیشه هم راحت نیست، اما سعی کنید شام‌تان را حداقل سه تا چهار ساعت قبل از رفتن به رختخواب میل کنید تا بتوانید تا جایی که امکان دارد سر ِپا باشید و گوارش‌تان را فعال نگه دارید. اگر هم مجبور شدید نزدیک به زمان خواب شام بخورید، حتما مختصر باشد، چیزی مثل یک میوه یا کمی ماست، می‌توانید برای صبحانه جبرانش کنید! صبح‌ها متابولیسم‌تان فعال است و بدن‌تان از دریافت انرژی سرحال خواهد شد.
علائم آلرژی غذایی را نادیده می‌گیرید
علی رغم تمام توجهاتی که این روزها به آلرژی‌های غذایی می‌شود (مثلا بدون گلوتن)، بیشتر ما توجهی به آن نداریم. افرادی که حساسیت به گلوتن گندم دارند نمی‌توانند گلوتن را هضم کنند و در نتیجه دچار مشکلات گوارشی و نفخ می‌شوند، اگر شما هم مشکل عدم تحمل لاکتوز داشته باشید، با نفخ و ناراحتی روبرو خواهید شد. اگر می‌بینید مدام مثل یک توپ بادکنکی هستید و هیچ کدام از عوامل گفته شده در بالا، دلیل مشکل شما نیست، به پزشک مراجعه کنید تا از شما تست آلرژی غذایی بگیرد.
