کد خبر: ۱۵۸۲۴۱
تاریخ انتشار: ۰۰:۳۰ - ۱۸ تير ۱۳۹۶ - 2017July 09
انتخابات این دوره نظام پزشکی از چند جهت متفاوت و چالش‌برانگیز است .میزان مشارکت بسیار کم در چند دوره اخیر وسیر نزولی آمارها بر عملکرد سازمان تاثیرمخرب گذاشته است.
شفا آنلاین: دراین دوره بزرگان جامعه پزشکی تمام قد وارد عرصه شده اند و این نویدبخش اتفاقات خوبی است. بیش از 5 هزار نفر در هفتمین دوره انتخاباتات ثبت‌نام کرده‌اند.

به گزارش شفا آنلاین: این تعداد بی‌سابقه در کنار حضور چهره‌های مطرح جامعه پزشکی انتخابات متفاوتی را تا امروز رقم زده است که برای حال و هوای ناخوش این روزهای جامعه پزشکی از نان شب هم واجب تراست. واقعیت این است که پزشکان روزهای خوبی را پشت سر نمی‌گذارند و به‌شدت نیاز دارند تا در زیر سایه این سازمان به‌عنوان بزرگ‌ترین اتحادیه صنفی‌شان متحد شوند و از آن چیزی که حیثیت به تاراج رفته خود می‌دانند دفاع کنند .حالا بحث حوزه اختیارات هم هست که نظام پزشکی چقدر قدرت واقعی دارد.


 بی‌شک سازمان نظام پزشکی یکی از مهم‌ترین ابزارهای در دست جامعه پزشکی است که تاریخ نه‌چندان طولانی ولی پرفرازونشیبی داشته است و این روزها این سازمان 57 ساله بیشتر از هرزمانی موردانتقاد است. سال 1339 اولین قانون نظام پزشکی در مجلس شورای ملی تصویب شد،از آن زمان تاکنون قانون نظام پزشکی 8 بار موردبازنگری قرارگرفته است که آخرین بار آذر 83در مجمع تشخیص مصلحت نظام به تصویب نهایی رسید و به نظر می‌رسد به‌شدت نیازمند بازنگری مجدد است تا بتواند پاسخگوی شرایط امروز باشد.نگاهی هرچند گذرا به آمارهای موجودهای موجود و تعداد شرکت‌کنندگان در هردوره کاهش معنا داری داردوزنگ خطری جدی است که به صدا درآمده است. حدود چهل سال پیش از ٩٠٠٠ پزشک عضو نظام پزشکى در تهران ٢٠٠٠ پزشک در انتخابات نظام پزشکى شرکت کردند و در آخرین انتخابات درحالی‌که تعداد اعضا به بیش از 200هزار عضو رسیده بود فقط 50 هزار نفر در سراسر کشور در آن شرکت کردند، آماری که در تهران به‌مراتب کمتر بود. در تهران از حدود 35 هزار عضو پزشک درحدود 6 هزارنفر شرکت کردند و علیرضا زالی با کسب چیزی در حدود 1800 رای در تهران و 166 رای از 224 رای مجمع عمومی به ریاست سازمان تکیه زد. این بی‌توجهی و استقبال سرد از انتخابات قطعا جای تحلیل و بررسی دارد تا مشخص شود که چه چیزی باعث شده تا جامعه پزشکی چنین سرخورده و بی‌انگیزه به تنها انجمن صنفی خود نگاه کند.


نظام پزشکی هم همچو هر نهاد مدنی دیگری تنها پشتوانه‌اش که به آن قدرت می‌بخشد رای زیاد اعضایش است. بی‌شک رئیسی که با چنین رای نازلی وارد ساختار قدرت شود با چالش‌های اساسی مشروعیت و قدرت مواجهه خواهد داشت و نتیجه‌اش می شودحال و روز خراب این روزهای جامعه پزشکی . سازمانی که تاکنون 213 هزار نفر عضو در سراسر کشور دارد که به تفکیک عبارت‌اند از 78 هزار نفر پزشک عمومی 36 هزار نفر پزشک متخصص و فوق تخصص 24 هزار نفر دندان‌پزشک عمومی 2 هزار نفر دندان‌پزشک متخصص 19 هزار نفر دکترای داروسازی 1200 نفر دکترای علوم آزمایشگاهی 35 هزار نفر ماما 15 هزار نفر گروه‌های پروانه دار ( از شامل فیزیوتراپیست، متخصص تغذیه، بینایی سنج، شنوایی‌سنج و . . . ) و 700 نفر اتباع خارجی.نظام پزشکی در تمام شهرستان‌ها بیش از یک‌صد نفر عضو دارد که دارای سازمان نظام پزشکی مستقل است لذا هم‌اکنون در 196 شهر کشور نظام پزشکی دایر است که هرکدام آن‌ها دارای هیئت‌مدیره منتخب که زیر نظر رئیس‌کل و شورای عالی نظام پزشکی می‌باشند و درمجموع حدود 2860 نفر در سراسر کشور، به‌عنوان اعضای هیئت‌مدیره نظام پزشکی مشغول به فعالیت هستند. اولین انتخابات هیئت‌مدیره نظام پزشکی در سال 1347 هجری شمسی انجام شد و فعالیت رسمی نظام پزشکی از آن زمان آغاز شد. از آن زمان تا پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357، نظام پزشکی 4 دوره انتخابات و فعالیت داشت که به ترتیب آقایان دکتر منوچهر اقبال ( 2 دوره) و دکتر یحیی عدل و دکتر ملکی روسای 4 دوره فعالیت نظام پزشکی در زمان قبل از انقلاب بودند. پس از پیروزی انقلاب تاکنون 8 دوره فعالیت نظام پزشکی قابل‌ذکر است که در طی این سال‌ها به ترتیب آقایان دکتر عباس شیبانی ( 60 تا 63) دکتر محمدعلی حفیظی (63 تا 65) دکتر هادی منافی ( 65 تا 70) دکتر ایرج فاضل ( 70 تا 75) دکتر سید شهاب‌الدین صدر ( 75 تا 79) دکتر محمدرضا ظفر قندی( 79 تا 73 ) دکتر سید شهاب‌الدین صدر ( 73 تا 87 و 87 تا 91 دو دوره متوالی) ریاست نظام پزشکی را بر عهده داشته‌اند و نهمین دوره فعالیت نظام پزشکی پس از پیروزی انقلاب اسلامی با انتخاب دکتر علیرضا زالی به‌عنوان رئیس‌کل جدید سازمان نظام پزشکی در اردیبهشت 92 آغاز شد. جامعه پزشکی سال‌هاست که مورد هجمه‌های بی‌سابقه‌ای است جریانی که ایرج فاضل رئیس جامعه جراحان و از خوش‌نام‌ترین و معقول‌ترین چهره‌های جامعه پزشکی آن راجریانی هدف‌دار و سازمان‌یافته می‌داند که می‌خواهند به هر قیمتی که شده آبروی جامعه پزشکی را ببرند و اعتماد و حرمت‌ها را از بین ببرند. این حرمت‌شکنی‌ها بعد از بخش سریال موهنی از رسانه ملی وارد فاز جدی‌تر شد و هرروز خبری از یک قصور و کوتاهی از سوی یک پزشک و یا تیم درمانی سوژه اول مطبوعات شد ، از قیچی و پنس جامانده در شکم یک بیمار تا بحث داغ کشیده شدن بخیه صورت یک کودک آواری بود که هرروز بر روی جامعه پزشکی هوار می‌شد و ظاهرا یک اتحاد و انسجام صنفی هم نبود که بتواند باقدرت جوابگوی این هجمه‌ها و تخریب‌ها باشد و حتی مدیران تکیه زده بر صندلی‌های قدرت در وزارت بهداشت هم چنان سرگرم حاشیه‌های خود بودند که ضرورتی ندیدند که چاره‌ای بیابند و صرفا به چند مصاحبه و چند بیانیه اکتفا کردند.

طرح تحول سلامت که شروع شد به‌سرعت تبدیل شد به پاشنه آشیل دولت، ماجرای فیش‌های نجومی حقوق معاونان جناب وزیر و از همه مهم‌تر نابلدی حسن هاشمی در مواجهه با مطبوعات و خبرنگاران پاس گل به خودی بود و از آن‌طرف سازمان نظام پزشکی بود که باید تمام‌قد عزم جزم می‌کرد که نکرد، حتی تلاش‌های علیرضا زالی هم دردی دوا نکرد. بازی وارد مرحله بدی شده بود از یک طرف مردم بودند که از رفتارها و خطاهای جامعه پزشکی شاکی بودند و هر خطا و قصوری را حتی رفتار و اشاره چشم منشی‌های مطب و پرستارها را از چشم پزشک‌ها می‌دیدند و از طرفی نابسامانی‌های درون‌گروهی جامعه پزشکی بود که بر این آتش می‌دمید.
داستان این هجمه‌ها جسته‌وگریخته ادامه داشت تا فوت مرحوم کیارستمی این بشکه باروت را منفجر کرد. پرونده‌ای که بی‌شک بزرگ‌ترین چالش جامعه پزشکی در قبال افکار عمومی بود که به‌شدت تحریک می‌شد. قلم در دست مخالفان بود و مردم هم که نارضایتی‌هایی از خطاها و قصور پزشکان جوان داشتند بیشتر و بیشتر دامن زده می‌شد. اینجا سر بزنگاهی بود که جامعه پزشکی باید متحد می‌شد و با یک ساختار قدرتمند صنفی افکار جریحه‌دار شده جامعه را تسکین می‌داد که نداد و خلائی بود که بیشتر به چشم آمد و بیشتر صدمه زد. بحث‌های دورن گروهی جامعه پزشکی هم بود که سروسامانی نمی‌گرفت از بحث نخ‌نما و همچنان پر چالش تعیین تعرفه‌ها، تداخلات میان‌رشته‌ای، پرونده‌های مربوط به شکایت بیماران که همچو گوشت قربانی سرگردان چندین جا بود تا تمام آشفتگی‌هایی که منتقدان می‌گفتند در حیطه قدرت نظام پزشکی است.

 خلائی که کام بزرگان و پیشکسوتان را تلخ کرد تا جایی که خودشان پاپش گذاشتن و صف‌آرایی کردند تا بتوانند با یک حرکت تیمی به این اوضاع آشفته سروسامانی بدهند. از بین تمام این ۵ هزار و خورده‌ای که نام‌نویسی کرده‌اند بارقه‌های امید را می‌توان دید. اسامی و نام‌هایی که بی‌شک می‌توانند به پشتوانه کارنامه‌های درخشانی که دارند قدرت و عزت را به جامعه پزشکی برگردانند. البته تمام این گمانه‌زنی‌ها بستگی به حضور حداکثری خود پزشکان و جامعه پزشکی در انتخابات دارد که قطعا تعداد رای بالا می‌تواند ضامن قدرت نظام پزشکی و احترام بیشتر به آن شود. از یک‌شنبه مهلت قانونی تبلیغات شروع می‌شود. بزرگانی که پاپش گذاشته‌اند و جوان‌هایی که آمده‌اند و بارقه‌های امیدی برای بهبود اوضاع باشد تا ببینیم به همت تک‌تک اعضای جامعه بزرگ پزشکی کشور چه تقدیری رقم می‌خورد.سپید
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱
حاجیکلایی
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۳:۱۸ - ۱۳۹۶/۰۴/۱۸
0
0
عاقلانه است که بگوییم یکی از الزامات تشکیل صنف همانا استقلال آن از دیگر سازمان هاست بطوری که هم بتواند آزادانه به به بالابردن سطح کیفی و کمی سازمان مطبوع بپردازد و هم اینکه از حق مسلم و تخصصی رسته شغلی خود دفاع نماید و این امر محقق نمی شود مگر با استقلال فردی اعضای صنف و عدم وابستگی آنان به سازمان های غیر دولتی و دولتی تا بتوانند در تصمیمات درون سازمانی صرفاً ملاحظات صنفی را لحاظ نمیاد و نه چیز دیگر را.
نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: