کشف کلید عمر طولانی تر در DNA مردان

به گزارش شفا آنلاین:طول عمر انسان <Human lifetime>همواره یکی از موضوعات چالش برانگیز بوده است. در سال 1875 امید به زندگی در آلمان کمتر از 39 سال بود، اما امروزه امید به زندگی در این کشور به بیش از 80 سال رسیده است.

افزایش امید به زندگی در میان آلمان ها ناشی از تکامل و تغییرات در ژن های آنها نیست؛ بلکه دسترسی به آب سالم، پزشکی مدرن و سایر روش های مراقبتی از دلایل اصلی این مسأله بوده اند.

نتایج تحقیقات مختلف نشان می دهند، طول عمر دوقلوهای همسان که از ژن های یکسان برخوردار هستند، - در مقایسه با دوقلوهای ناهمسان - تقریبا مشابه هم هستند. مطالعه صورت گرفته در سال 2001 بر روی کشاورزان آمیش پنسیلوانیا نیز نشان داد، احتمال طول عمر یکسان بستگان نزدیک بیش از آشنایان دور است.

نتایج بررسی های گسترده بر روی DNA افراد نشان داد که ژن های محدودی، تأثیر واضح و مشخصی بر طول عمر دارند و تأثیر وراثت بر طول عمر به اندازه تأثیر وراثت بر فشار خون بالا است.

در بسیاری از گونه ها، ارتباط مشخصی میان اندازه حیوان با طول عمر آن وجود دارد؛ به عنوان مثال، بررسی سگ، مگس یا موش نشان می دهد که حیوانات کوچکتر، طول عمر بیشتری دارند. چنین نتایجی، محققان را به سمت پژوهش در حوزه مولکول هایی که باعث رشد ما می شوند، سوق می دهد.

یکی از مهمترین آنها، هورمون رشد است که در مغز تولید شده و در تمام بدن درحال حرکت است. هورومون به سطح مولکولی به نام گیرنده هورمون رشد می چسبد. این سیگنال می تواند سلول ها را برای رشد سریعتر تحریک کند. سلول ها در عین حال، مولکول های سیگنال دهی موسوم به فاکتورهای رشد آزاد می کنند.

حدود یک چهارم مردم دارای یک جهش در ژن گیرنده های هورمون رشد هستند. بدن افراد با این جهش ژنتیکی می تواند گیرنده های درحال کار تولید کند، اما شکل آنها کمی تفاوت دارد. مطالعات صورت گرفته در اواسط دهه 2000 میلادی نشان دادند که این جهش می تواند عامل کوتاهی قد کودکان باشد.    

ارتباط بین قد و طول عمر باعث شد که محققان این نکته را نیز بررسی کنند که آیا این مسأله می تواند بر طول عمر افراد نیز تأثیر بگذارد؟

محققان دانشکده پزشکی آلبرت اینشتین، توالی ژن برای گیرنده های هورمون رشد در 576 اشکنازی بالای 60 سال و فرزندان آنها را تعیین کردند. جهش ژنی در 12 درصد از مردان بالای 100 سال وجود داشت که این نرخ، 3 برابر بیشتر از نرخ موجود در مردان بالای 70 سال بود. این ژن در میان افراد با طول عمر بالا در ایالات متحده، فرانسه، آمیش های ساکن آمریکا نیز مورد بررسی قرار گرفت و تعداد شرکت کنندگان در این مطالعه به 814 نفر افزایش یافت. در هر 3 گروه، اثر مشابه مشاهده شد.

در میان مردان، جهش در ژن برای گیرنده های هورمون رشد با طول عمر بیشتر در ارتباط بود؛ اما به نظر می رسد که این جهش ژنتیکی تأثیری مشابهی بر روی زنان ندارد.

این مطالعه همچنین نشان داد که ارتباط میان طول عمر و قد افراد، پیچیده تر از تصورات دانشمندان است. محققان انتظار داشتند که مردان با طول عمر بالاتر دارای این جهش ژنتیکی، قد کوتاه تری داشته باشند؛ اما برعکس، این جهش منجر به افزایش چند اینچی قد مردان شده بود.

این جهش ژنتیکی به فهرست محدود ژن هایی که با طول عمر انسان در ارتباط هستند، افزوده شد. از طریق بررسی این ژن ها، دانشمندان قادر به طراحی و تولید داروهایی برای تقلید تأثیرات آنها و کند کردن روند پیری خواهند بود.