اظهار نظرهای التهاب آفرین بانکی

به گزارش شفا آنلاین:علی طالب زاده: تحولات و اتفاقات شبکه بانکی در دولت یازدهم در قیاس با سایر دولت ها به لحاظ حواشی رخ داده یکی از بی نظیر ترین دولت ها است.

اتفاقاتی که در تقریبا چهار سال اخیر در بازار بانکی و پولی کشور شاهد آن بودیم را می توان از چندین زاویه به آن نگریست که دارای پیام های متفاوتی است.

در چهار سال اخیر رئیس کل بانک مرکزی بعنوان سکاندار بازار بانکی و پولی کشور مهمترین شخصیت جریان ساز بوده و هست.موضع گیری های وی بعضا باعث بروز برخی سوءتفاهم ها و حتی جریان های مردمی شده است.

به چند موضع گیری ولی اله سیف دقت کنید؛

سخنان رئیس کل بانک مرکزی در افتتاحیه دومین نمایشگاه بین‌المللی بانک، بورس و بیمه در سال 95 " بررسی روند سلامت شاخص های بانکی نشان می‌دهد وضعیت بانکی از شرایط بادوام خود خارج شده و در صورت عدم عکس‌العمل مناسب وضعیت بدتر نیز می‌شود. "

ولی ا...سیف با اشاره به این که پرداخت نرخ های سود بالا می تواند نشان دهنده ریسک بیشتر عملیات بانک باشد، افزود: سپرده‌گذاران باید آگاه باشند که این نرخ بالاتر، بهای ریسکی است که متقبل می‌شوند و منطقاً باید پیامدهای آن را نیز بپذیرند.

رئیس کل بانک مرکزی در گفت وگو با اینسا درباره برنامه این بانک برای ادغام بانک‌های مجاز توضیحاتی ارئه کرد و البته به سپرده‌گذاران و مشتریان بانک‌ها اطمینان داد که هیچ جای نگرانی برای آنها نیست و از این سیاست متاثر نخواهند شد.

این سخنان پیام منفی به شنونده و خواننده منتقل می کنند.این سخنان هر چند درست به جای امیدواری دارای هشدار و نگرانی است که سپرده گذار و سهامدار بانکی را ناخودآگاه دچار ترس می کند.

سخنان سیف اما چندین نکته مهم هم دارد؛

نخست:
رئیس کل بانک مرکزی که از صورت های مالی بانک ها کاملا مطلع است چرا باید وضعیت بیمار گونه بانک ها را که بعضا (به دلیل تحریم های چندین ساله و برداشت های غیر متعارف در دولت های گذشته بوده) ناخواسته است را در محفل دوستانه با مدیران این بانک ها مطرح نکند و مشکلات زیر ساختی که ربطی هم به مردم عادی ندارد را رسانه ای کند؟

دوم:
پرداخت نرخ سود بالا از سوی بانک ها موید این نیست که بانک ها پولی در بساط ندارند؟ بهتر نیست که راهکارهای تزریق منابع ارزان قیمت به بانک ها که اکثرا وابسته به دولت و نهادهای بزرگ عمومی هستند را فراهم کرد؟
آیا مردم و سپرده گذار باید تاوان تخطی احتمالی از قانون توسط بانک ها را بپردازند و به جای بانک مرکزی حواسشان به نرخ سود بانک ها باشد؟
بهتر نیست نرخ سود را از حالت دستوری و بگیر و ببیند رها کرده و بازار بانکی خود این موضوع را با توجه به توان مالی و پشتوانه اش مدیریت کند؟
چرا باید بانک ها اینقدر جسور باشند که رئیس کل بانک مرکزی برای نرخ سود بالا دادن فلان بانک که شاید منابع نقد کمی هم دارد در رسانه ها هشدار بدهد؟
مگر بانک ها دولتی و شبه دولتی که تحت سیطره دولت هستند نرخ سود بالا نمی پردازند؟

سوم:
در موضوع ادغام قانون فعلی بسیار مبهم است و شفاف درباره ادغام سخن نمی گوید.بنابراین اولین کار اصلاح قانون است.دوم اینکه برای کمک به توانمند شدن بانک ها آیا ادغام تنها راه نجات است؟
آیا ادغام های صورت گرفته در چند سال اخیر بویژه در حوزه موسسات اعتباری عاقبت خوشی داشته است؟
چرا باید بحث ادغام بانک ها که کار کاملا تخصصی است باید به میان مردم بیاید و سهامداران بانکی را نگران کند؟

چهارم:
در طول ماههای اخیر بحث موسساتی چون کاسپین مطرح شده که بسیاری از مردم را دچار مشکلات فراوان ساخته است.این موسسه قبل از ادغام نهایی و انتقال مجوز اخذ کرده است.نام این موسسه نیز در سایت بانک مرکزی قرار گرفته و برای همین با توجه به هشدار های خود مسوولان بانک مرکزی مبنی بر سپرده گذاری در موسسات مجاز مردم به این موسسه پول داده اند اما حالا بانک مرکزی مدعی است که این موسسه فقط یک نام بوده و نباید سپرده گیری می کرد.
سوال این است که مردم عادی از کجا باید بدانند که موسسه کاسپین نباید سپرده اخذ می کرد؟
بنابراین مردم باز هم دچار زیان شده اند.

متاسفانه خواسته یا ناخواسته فضای شبکه بانکی در ماههای گذشته و اخیر ملتهب و تیره شده است.این موضوع برای اقتصاد بانک محور کشور و نه برای تولید و مردم مناسب نیست.بنابراین اکنون باید به جای سخنانی که دارای پیام منفی و نگرانی دارد باید به دنبال راهکار همراه با امید و تدبیر داشت.