دکتر محمدرضا خاتمی، درگفتگوی اختصاصی با شفاآنلاین ضمن بیان این مطلب ،پیرامون نظرات موافق و مخالف پیوند کلیه از زنده غیر فامیل و فتاوای مراجع تقلید در این باره گفت: شأن مراجع بسیار فراتر از ورود به این مسئله است و آنها وارد موضوع نمی شوند. تا جایی هم که من اطلاع دارم مرجعی نداریم که بگوید خرید و فروش عضو حرام یا حلال است.
وی اظهار کرد: البته یکی از مراجع که من از نظر شان اطلاع دارم گفته بودند که انسان به معنای واقعی کلمه مالک خودش نیست و خداوند است که مالک انسان است. بنابراین انسان نمی تواند اعضای بدن خود را بفروشد البته حکم کلی تری هم در فقه داریم و آن هم این است که هر کاری که موجب ضرر به بدن انسان می شود مجاز نیست.
وی افزود: در مورد بدن انسان این در تخصص فقها نیست که بگویند که آیا پیوند کلیه برای انسان ضرر دارد و یا ندارد. مطالعات بسیاری در این مورد انجام شده و نتیجه آن اعلام می دارد که برای فرد دهنده کلیه ضررهای بسیار کمی ممکن است داشته باشد. البته من جایی ندیده ام که اعلام کنند که اهدای کلیه صد درصد بی ضرر است.
دکتر خاتمی ادامه داد: بنابراین اگربر اساس این مبنا هم بخواهیم نظر دهیم چون درصدی احتمال ضرر دارد اگر این مسئله را با فقها مطرح کنیم احتمالاً نظر آنها در مورد اشکال نداشتن خرید و فروش کلیه تغییر کند و به این جهت سوق پیدا کند که بگویند اشکال هم دارد.
وی در مورد جایگاه خرید و فروش کلیه از منظر اخلاق پزشکی نیز گفت: ما یک اخلاق عمومی در جامعه پزشکی جهانی داریم که بدون هیچ تردیدی خرید و فروش کلیه را ناپسند و غیر اخلاقی می دانند. بنابراین اگر ما نظام اخلاق پزشکی در جهان را مد نظر بگیریم قطعاً و بدون هیچ ملاحظه ای خرید و فروش کلیه ناپسند است.
خاتمی تصریح کرد: اما عده ای ممکن است بگویند که ما براساس آداب ورسوم، آیین و فرهنگ خودمان می خواهیم تصمیم بگیریم .من از این لحاظ هم می خواهم بگویم که خرید و فروش کلیه در ایران عمل اخلاقی نیست به این دلیل که من یک مطالعه ای را انجام دادم و همچنین مطالعات دیگری نیز در این مورد وجود دارد که وقتی ما می خواهیم کلیه ای را از فردی بگیریم باید دهنده کلیه را به طور بسیار دقیق بررسی کنیم و مطمئن شویم که هیچ ضرری به او وارد نمی شود.
وی بیان کرد: همینطور که ما می دانیم و در مطالعات خودم هم این نشان داده می شود، اهداء کنندگان کلیه درست و دقیق معاینه نمی شوند و اطلاعات کامل و دقیقی به آنها داده نمی شود تا از خطرات و مشکلات احتمالی حین عمل جراحی و بعد از آن اطلاع دقیقی پیدا کنند.
وی خاطر نشان کرد: در حقیقت بسیاری از اهدا کنندگان کلیه در یک وضعیت نا آگاهی و بی خبری ازمضرات و خطرات احتمالی اهداء کلیه قرار دارند و در این شرایط کلیه خود را اهداءمی کنند. و از همه بدتر پیگیری های بعد از اهداء است و این یک اصل کاملاً پذیرفته شده است که هر کسی که اهداء کلیه کند بعد از آن باید به طور مرتب تحت پیگیری و بررسی قرار بگیرد تا مشکلی برایش ایجاد نشود .حال آنکه ما از این لحاظ هیچ سیستمی در داخل کشورمان نداریم و نه در انتخاب دهنده دقت های لازم می شود و نه بعد از آن پیگیری می شود که آیا مشکلی برای دهنده کلیه ایجاد می شود یا خیر.
رئیس بخش پیوند کلیه بیمارستان امام (ره) گفت: با نقصی که در سیستم پزشکی برای انتخاب دهنده کلیه و پیگیری های بعد از آن در داخل کشور داریم قطعاً اهدای کلیه از زنده با ایرادات اخلاقی فراوانی روبرو هست و نمی شود به آسانی از آنها چشم پوشی کرد.ممکن است دوست و آشنا و یا فامیلی واقعاً برای رضای خدا و نوعدوستی کلیه اش را اهدا کند و آن مسئله اش فرق می کند ولی با این سیستم خرید و فروشی که در کشور ما وجود دارد هیچ یک از اصول علم پزشکی در انتخاب دهنده کلیه و پیگیری آن انجام نمی شود و از این لحاظ هم کار غیر اخلاقی است.
وی تأکید کرد: به نظر من در این شرایط اگر یک سیستم کارآمد نداشته باشیم واقعاً نباید دیگر به دنبال پیوند از زنده برویم مگر در همان موارد خاص پیوند از فامیل، دوست و آشنا که صرفاً به خاطر خود گیرنده بخواهد کلیه اش را اهداء کند و نه به خاطر مادیات.
وی در واکنش به اظهاراتی مبنی بر به خطر افتادن جان ده ها هزار و صدها هزار بیمار در انتظار پیوند کلیه با توقف خرید و فروش و پیوند کلیه گفت: در حال حاضر ما بین 2500 تا 3000 پیوند کلیه در سال انجام می دهیم که حدود 50 تا 60 درصد آن از جسد است. بنابراین جان ده ها هزار انسان دیالیزی به خطر نمی افتد .بلکه 1000 تا 1500 نفر ممکن است که نتوانند پیوند شوند و در عوض می توانیم امکانات و شرایطی بگذاریم که به سرعت سیستم اهداء عضو از جسد را ارتقاء دهیم.
دکتر خاتمی عنوان کرد: بی تردید این استدلالات خودش می تواند مانعی برای ارتقاء و توسعه سیستم پیوند از جسد باشد. بنابراین وزارت بهداشت و دستگاه هایی که مسؤل تخصیص و فرآوری عضو هستند وقتی می بینند در یک حدی با دهنده زنده کارشان انجام می شود دیگر خیلی انگیزه ندارند که این سیستم را ارتقاء دهند و آنوقت است که در مورد این مسئله وارد یک حلقه معیوب خواهیم شد.
وی گفت: البته من قبول دارم که در شرایط فعلی که سالهاست پیوند کلیه از زنده صورت گرفته توقف آن بسیار سخت است و اگر بخواهیم به یک باره و به طور مطلق اهدای کلیه زنده به زنده را ممنوع کنیم ممکن است که دچار بحران هایی بین خودمان و بیماران دیالیزی شویم.پس به نظر من ابتدا باید اهداء زنده را بسیار قانونمند کرد و همانطور که بیمار گیرنده کلیه دقیق بررسی می شود، اهدا کنندگان کلیه نیز دقیقاً بررسی شوند و بعد از آن نیز پیگیری داشته باشند.
وی ادامه داد: بعد از یک برنامه ریزی بلند مدت دو الی سه ساله باید پیوند کلیه غیر فامیل قطع شود و این که ما بخواهیم بگوییم به دلیل اینکه بیماران ما در خطر هستند تا ابد این روش باید ادامه پیدا کند و با همان سیستم ناقص و معیوب ادامه دهیم به نظرم قابل قبول نیست. و متأسفانه این اتفاق هم افتاده و به همین خاطر سیستم اهدای عضو از جسد ما خیلی پیشرفت نکرده و گستردگی لازم را پیدا نکرده است .چراکه همیشه این بهانه است که پیوند از زنده هم باشد تا جان عده ای نجات پیدا کند.
وی در ادامه گفت: یک جمله معروفی هست که هدف وسیله را توجیه می کند ولی از نظر من این مقبول نیست و اگر ما یک هدف خوبی هم که نجات جان انسان هاست را داشته باشیم نمی توانیم به یک وسیله غیر اخلاقی متشبث بشویم و بگوییم که چون جان انسان ها را می خواهیم نجات دهیم هر کار غیر اخلاقی را مجاز هستیم که بکنیم.
وی تصریح کرد: من با خرید و فروش کلیه کاملاً مخالفم البته معتقدم که یک دوره گذاری را باید طی کنیم و در این دوره اهداء زنده رابسیار قانونمند و سختگیرانه کنیم و بعد ترتیبی دهیم که بعد از آن بازه زمانی دیگر به هیچ عنوان پیوند زنده انجام نشود. مگر در مواردی خاص که علم پزشکی اجازه می دهد و به صورت اهداء است و نه خرید و فروش.
دکتر خاتمی خاطر نشان کرد: ما در مسائل مختلف ممکن است که فرهنگ و آداب و رسوم مان با دنیا تفاوت داشته باشد اما این نباید باعث لجاجت ما بشود که اگر واقعاً یک چیزی در دنیا پسندیده است با توجیه اینکه ما با دنیا کاری نداریم و آداب ورسوم و فرهنگ ما متفاوت است به آن توجه نکنیم .ضمن اینکه این فرهنگ در مورد خرید و فروش کلیه هم توسط بیمار و تیم های پزشکی پایه ریزی شده و یک آداب و رسوم ایرانی یا دینی نیست که ما بخواهیم بر اساس آن نظر دهیم .به نظر من اگر ما بخواهیم این کار را ادامه دهیم از نظر پزشکی در دنیا با مشکل روبرو می شویم و ارزش و اعتبار پزشکی کشور ما در دنیا ساقط می شود.
فوق تخصص بیماری های کلیه اظهار کرد: البته تیم های پزشکی ما در این خرید و فروش هیچ نقش و دخالتی ندارند و هیچ اطلاعی هم ندارند که بین خریدار و فروشنده چه مبلغی مبادله می شود. ولی این توجیه کننده نیست و به هر حال چون ما هم بخشی از کار هستیم اگر در گیر ماجرا شویم اعتبار جامعه پزشکی ایران در دنیا مخدوش می شود و باعث می شود که ما در سال های آینده دچار تبعاتی شویم که خیلی مناسب شأن جایگاه پزشکی ما در دنیا و همچنین داخل کشور نخواهد بود.
وی در مورد تصویب قانون در زمینه خرید و فروش کلیه گفت: طبیعتاً هر موضوعی قانونی شود خیلی بهتر است .البته برای اینکه مسئله ای قانونی شود ما نیازمند لابی های گسترده ای با قانونگذاران و مسوولان اجرایی کشور هستیم .البته در ابتدا باید انجمن نفرولوژی و موافقین و مخالفین بتوانند نظراتشان را مطرح کنند و همه نظرات طبقه بندی و دسته بندی شود و سپس در اختیار تصمیم گیران کشور قرار گیرد.
وی افزود: این کار متاسفانه صورت نگرفته و البته نباید با سرعت و بدون بررسی این کار را انجام داد .چرا که باید عواقب سیاسی و پزشکی آن را کاملاً مد نظر قرار داد تا این تصمیم گیری و قانون به سود مردم و کشور باشد .حال آنکه تا به حال نظرات صرفاً در قالب مصاحبه ها و گفتگو های رسانه ای مطرح شده و این کار انجمن نفرولوژی است که سمینار و کنفرانس برگزار کند و گفتگوها و نشست های مخالفین و موافقین را در جامعه پزشکی مطرح کند و دلایل آن را بررسی کند و بعد در انتها برای کار قانونی پیگیری کند.
رئیس بخش پیوند کلیه بیمارستان امام خمینی گفت: در کشور ما اگر قانون هم نباشد جامعه پزشکی خود می تواند تصمیم گیری کند. من خودم چون موافق پیوند از زنده نیستم تا آنجایی که توانسته ام در بخش پیوند خودمان اجازه پیوند از زنده را نداده ام. وقتی که دهنده زنده به من معرفی می شود تا آنجا که می توانم سعی می کنم که منصرفش کنم و خطرات و عواقب آن را به وی می گویم.هرچند حتی از طرف گیرنده و خانواده اش نیز تهدید هم شده ام .با این حال کمتر از 8، 9 درصد پیوند ها در بخش پیوند کلیه بیمارستان امام خمینی پیوند از زنده است.
نایب رئیس مجلس ششم شورای اسلامی گفت: قبل از ایجاد قانون هم خود جامعه پزشکی با اطلاع رسانی، آگاهی بخشی، ارتباط بیشتر با جامعه و بیان مطالب علمی به زبان مردم جامعه و منتقل کردن اطلاعات علمی به مردم می تواند تا حدی در اصلاح این روند مؤثر باشد.
وی گفت: من معتقدم اگر وزارت بهداشت همت کند و سیستم فرآوری عضو را گسترش دهد این دوره گذار کوتاه تر خواهد شد وشاید در عرض یک سال هم به نتایج خوبی دست پیدا کنیم و از این زمان گذار هر چه زودتر گذرکنیم.
و اظهار کرد: در کشور ما حدود 1500 تا 200 پیوند کلیه از مرگ مغزی صورت می گیرد یعنی حدود 700 الی 800 مرگ مغزی داریم و متاسفانه آمار تروما، تصادفات و مرگ مغزی در کشور زیاد است. در صورتی که که اعلام می شود در جاده ها سالانه حدود 20 هزار فوتی داریم و اگر از 20 هزار مورد بتوانیم فقط اعضای 1000 نفر را فرآوری کنیم می شود 2 هزار کلیه ولی ما متأسفانه نمی توانیم این موارد را به دست بیاوریم، فرآوری کنیم و در اختیار نیاز مندان پیوند عضو قرار دهیم.
دکتر خاتمی افزود: پافشاری پیوند کلیه از زنده مانعی برای گسترش پیوند از جسد است و ما اگر بتوانیم این سیستم فرآوری کلیه را در شهرهای مختلف با تجهیز آی سی یو ها و آموزش پرسنل انجام دهیم فکر می کنم در عرض یک سال آمار پیوند از جسد را دو برابر کنیم که دیگر نیازی به پیوند از زنده نباشد.
وی در مورد استاندارد شدن جاده ها و ماشین ها در آینده و کاهش آمار تصادفات و مرگ مغزی و خلأ پیوند کلیه از زنده گفت: این یک واقعیت است و به هر حال در دنیا و در کشورهای پیشرفته هم کمبود عضو وجود دارد و آنها هم دارند به نوعی به پیوند کلیه از زنده رو می آورند اما پیوند زنده ای که در آن پول رد و بدل نمی شود.
وی ادامه داد: ما باید مردم را تشویق کنیم که به خاطر انسان دوستی اهداء عضو انجام دهند و در این صورت اگر فرد داوطلبانه این کار را انجام دهد بدین معنی است که مقدار احتمالی خطر را پذیرفته است و سلامتی خود را با پول و مادیات معامله نمی کند و به خاطر انسان دوستی و مسائلی فراتر از مادیات این کار را انجام می دهد و این کار پذیرفته و قابل قبول است .پس ما باید در هر صورت به افراد اطلاعات کافی دهیم و یک سیستم بسیار دقیق برای انتخاب دهنده زنده و پیگیری آن را داشته باشیم که این مسائل در کشور ما کاملاً فراموش شده است.
وی خاطرنشان کرد: ما در حال حاضر یک گیرنده کلیه داریم که 8 نفر در خانواده اش هستند که می توانند به وی کلیه دهند و بیمار گیرنده کلیه واقعاً برایشان عزیز است .ولی می گویند وقتی می توان با 20 - 30 میلیون تومان کلیه خرید چرا خودمان کلیه دهیم .پس بی تردید با این کار ما حس نوعدوستی را هم از بین می بریم و باید دهنده زنده از فامیل را تشویق کنیم.
فوق تخصص نفرولوژی گفت: مطمئن باشید هر کسی بخواهد کلیه بگیرد 70 ،80 درصد در فامیل خودش کسی را پیدا می کند که کلیه اش به او بخورد و حاضر باشد که کلیه اش را بدهد اما وقتی کلیه ای را می شود با 20 ،30 میلیون خرید هیچکدام از فامیل حاضر نمی شوند که کلیه شان را اهداء کنند و خود گیرنده هم حاضر نیست که از فامیلش بگیرد و می گوید که من چرا فامیل خودم را ناقص کنم، می روم و از کس دیگری می خرم. و این در حقیقت تبعیض و نگاه منفعت طلبانه ای است که وجود دارد که اگر انسانی را ناقص کنیم فامیل ما نباشد اشکالی ندارد ولی فامیل ما اشکال دارد و این دید بدی است که در حال حاضر در کشور وجود دارد.
وی در پایان گفت: این موضوع، مسئله پیچیده ای است و طرح آن ظرافت می خواهد و ممکن است بیماران در لیست پیوند را تحریک کند و فکر کنند که وقتی عده ای با پیوند از زنده مخالفت می کنند می خواهند جلوی پیوند آنان را بگیرند . اینها مسائل پیچیده فرهنگی و اجتماعی است که حل آن با همین گفتگو ها و صحبت ها و تداوم این مباحث می تواند ذهن جامعه را روشن تر کند و امیدوارم به جایی برسیم که شاهد مشکلات این چنینی در کشور نباشیم.
من از شما سوال می کنم مراجع که پیوند از جسد را اجازه داده اند همگی مشروط به توقف حیات بیمار دیالیزی دانسته اند شما می دانید که بعضی بیماران بلافاصله بعد پیوند در اثر بعضی عوارض خطیر پیوند می میرند و این عمل همیشه حیات بخش نیست و ادامه زندگی طولانی در بعضی از این بیماران خارج از تصور نیست
اگر لجبازی مخالفت با پیوند زنده ادامه یابد و دنباله روی نظرات افرادی مثل دلمونیکوی آمریکایی که در مملکت خودش اصلا این امر رعایت نمی شود گردید جز اوفول پیوند در کشور به بار نخواهد آورد
همانطوریکه می دانید در این سالها تعدادپیوند زنده مانع افزایش پیوند از جسد نشده است ونگران پیشرفت آن نباشید
شما که آیت الله زاده هستید چرا به راحتی از فتاوی مراجع که واضح و روشن اسن می گذرید و تفسیر به رای میکنید فتوای آقای سیستانی کاملا مخالف پیوند از جسد با شرایط فعلی اجرا شده در کشور است لطفا قدری وقت بگذارید و دقیقا فتاوی را ملاحظه فرمایید ونگران نظرات غربیها نباشید
نکته ای که مهم است این است که این کار تنها با همت و یاری مجلس امکان پذیر نیست و کمک یاری دولت و خصوصا وزارت بهداشت به عنوان وزارت مرتبط را می طلبد.
درست این است که دوستان منتقد با ذکر نام و موقعیت خود کامنت بگذارند تا بتوان نظرات مخالف را هم درست تر شنید.
چرا عده ای به خودشان اجازه می دهند که برای مراجع تقلید، «شان» تعیین کنند. مردم ما (چون مقیدند و تابع دستورات اسلام هستند) اگر قانونی تصویب شود که در قبال اهداء کلیه به یک ایرانی نیازمند، دولت مبلغی را به عنوان هدیه ایثار در قبال این اقدام انسانی آنها، به ایشان تقدیم کند، باز از مرجع تقلید خود سئوال می کنند: آیا دریافت این مبلغ از نظر آن مرجع محترم جایز است یا خیر؟ اگر از هر مرجع تقلیدی در قبال مسائل مستحدثه، سئوالی بشود، آنان معمولا موضوع را بررسی و در مورد آن موضوع، فتوی صادر می کنند. از تمام مراجع تقلید در عصر حاضر، در خصوص اهداء عضو به یک بیمار نیازمند و دریافت پول در قبال آن، ( چون موضوع مستحدثه مردم بوده است ) سئوال شده است و تمامی مراجع تقلید حاضر، فتوی خود را در این خصوص صادر کرده اند. شان مراجع این است که در قبال امور مستحدثه، موضوع را بررسی، و نظریه خود را اعلام کنند و بهتر است که ما پزشکان نیز مطالعه کنیم و ببینیم نظر مراجع تقلید چیست.
اینکه گفته شده: « گر این مسئله را با فقها مطرح کنیم احتمالاً نظر آنها در مورد اشکال نداشتن خرید و فروش کلیه تغییر کند و به این جهت سوق پیدا کند که بگویند اشکال هم دارد» در پاسخ می گوئیم اگر «اهداء عضو ضرر دارد و یا می تواند ضرر داشته باشد» پس چرا توصیه می کنید ( گاهی حتی اجبار می کنید ) که یک نفر عضو خانواده، یک کلیه خود را به برادر، خواهر، پدر و یا مادر خود اهدا کند. عضو خانواده، مطابق نظر اسلام نمی تواند به خودش ضرر برساند و اگر به خودش ضرری برساند ( حتی برای حمایت از خانواده اش) کاری حرام را انجام داده است و اگر پزشکی نیز به ایشان سفارش کرده که کلیه خودش را اهداء کند، وی نیز به یک منکر امر کرده و اگر این فعل منکر باشد مطمئن باشید فردای قیامت پزشک در قبال عمل خود مسئول می باشد و باید این حق الناس را به گردن بگیرد که چرا با طبابتی که کرده، باعث آسیب به بیماران شده است؟
اگر اثرات درازمدت اهداء کلیه شناخته شده نیست و ما نگران سلامتی دهنده در آینده هستیم، این عمل برای دهنده خویشاوند نیز غیر اخلاقی است و کار غیر اخلاقی نباید انجام شود. اما اگر توصیه می کنید که خویشاوند یک بیمار، کلیه اش را به بیمار اهداء کند، پس این کار ضرری برای دهنده ندارد (طبق اصول علم اخلاق پزشکی غربی، کار اخلاقی، کاری است که به بیمار ضرر نمی رساند).در واقع اهداء کلیه، (فرقی نمی کند که خویشاوند باشد یا غریبه) ضرر آنچنانی ندارد. عمل جراحی اهداء کلیه مانند بسیاری از اعمال دیگرجراحی، ریسک قابل پذیرشی دارد و این ریسک برای دهنده غریبه و خویشاوند، یکسان است. اما در هر دو گروه خیلی مهم است که فرد اهدا کننده، بیماری زمینه ای نداشته و طبق یک پروتکل علمی، سلامتی وی از هر نظر ارزیابی و تایید شود.
در خصوص اینکه گفته شده: « ما یک اخلاق عمومی در جامعه پزشکی جهانی داریم که بدون هیچ تردیدی خرید و فروش کلیه را ناپسند و غیر اخلاقی می دانند. بنابراین اگر ما نظام اخلاق پزشکی در جهان را مد نظر بگیریم قطعاً و بدون هیچ ملاحظه ای خرید و فروش کلیه ناپسند است» و یا گفته اند:« از نظر پزشکی در دنیا با مشکل روبرو می شویم و ارزش و اعتبار پزشکی کشور ما در دنیا ساقط می شود» عرض می کنیم که ما از مطالعه کتب اخلاق پزشکی غربی، چیزی غیر از این می آموزیم. بحت پرداخت پول به دهنده زنده برای اهداء کلیه یکی از مباحث به روز علمی در کتب اخلاق پزشکی غربی است و طرفداران و مخالفان سرسخت و بسیار جدی ای دارد. من در نوشته های قبلی خودم از دانشمندانی مانند دکتر بهار باستانی، آلوین راث برنده جایزه نوبل، سیگرید فرای ریور و آرتور ماتاس، مطالب فراوانی نوشته و در همین سایت محترم شفا آنلاین منتشر کرده ام که برای پرهیز از اطاله کلام دوباره آنها را نمی نویسم. تمامی این دانشمندان از طرفداران سرسخت اخلاقی بودن پرداخت پول به اهداء کننده زنده غریبه در یک سیستم دولتی و کنترل شده هستند. برای مطالعه کامل استدلالات موافقان و مخالفان رجوع کنید به صفحه 15- جدول شماره یک- فصل مناقشه ها در اخلاق پزشکی پیوند اعضاء( فصل اول کتاب)
A COMPANION TO SPECIALIST SURGICAL PRACTICE- Transplantation. O. James Garden
اما برای نمونه، یک مقاله دیگر که در مجله معتبر BMJ چاپ شده و من قبلا مطرح نکرده ام را در اینجا معرفی می کنم. این مقاله با آدرس: (BMJ 2011;343:d4867 doi: 10.1136/bmj.d4867) قابل دسترسی می باشد
در سال 2012 دکتر روف ( فعال حقوق بشر و دارای سابفه نماینده شدن از طرف یک سازمان مردم نهاد به سازمان ملل) از دانشگاه داندی در انگلستان مقاله ای را با عنوان
We should consider paying kidney donors
منتشر نموده و می نویسد ما باید پرداخت پول به دهنده کلیه را مورد توجه قرار دهیم. وی ابتدا دلایل اخلاقی خود را برای اینکه باید در انگلستان سیستم پرداخت پول به دهنده غریبه زنده شروع شود را مطرح می کند. سپس در ادامه استدلالات خود، وقتی مسائل اخلاق پزشکی اهداء از دهنده خویشاوند را مطرح می کند معتقد است که این نوع اهداء نیز از نظر اخلاق پزشکی، بی اشکال نیست. وی می نویسد: « به طور مثال یک اهدا کننده بالقوه به من گفت: "وقتی تشخیص نارسایی کلیه برادرم قطعی شد، مادرم بسیار هیجان زده و پور شور، برای درمان وی به تکاپو افتاد، چرا که او فرزند مورد علاقه مادرم بود و مادر همه ما را به بیمارستان کشاند و همه مجبور شدند آزمایش بدهند، و فقط من با برادرم سازگار هستم. یک روزبا من تماس خواهند گرفت و من باید اهداء را انجام دهم. "
گفته شده: « هداء کنندگان کلیه درست و دقیق معاینه نمی شوند و اطلاعات کامل و دقیقی به آنها داده نمی شود» باید در پاسخ گفت که در قانون دستورالعمل اهدا و پيوند كليه از اهدا كنندگان زنده، صادره از وزارت بهداشت، در بند چهارم صراحت دارد که:« اخذ رضايت آگاهانه درخصوص اهداكنندگان زنده خويشاوند هم ضروري است» لذا برای رفع این نقیصه، باید که این قانون در خصوص اهداء کننده غریبه و خویشاوند اجرا و نظارت شود.
گفته شده: « در حقیقت بسیاری از اهدا کنندگان کلیه نا آگاهی و بی خبری ازمضرات و خطرات احتمالی اهداء کلیه قرار دارند و در این شرایط کلیه خود را اهداءمی کنند. و از همه بدتر پیگیری های بعد از اهداء است» در پاسخ می گوئیم آیا در مورد اهداء کننده های خویشاوند پیگیری های لازم انجام می شود و به آنان آگاهی داده می شود؟ در هر دو گروه باید پیگیری های فراوان دقیق و موثر با جدیت، انجام و گزارش شود.
اینکه گفته شده: « بی تردید این استدلالات خودش می تواند مانعی برای ارتقاء و توسعه سیستم پیوند از جسد باشد» باید گفت که پیشرفت برنامه پیوند از جسد، هیچ ارتباطی با پیوند از دهنده زنده ندارد. باید با مجاهدت و کوشش خستگی ناپذیر، با کمک رسانه در جهت فرهنگ سازی اهداء عضو از جسد در کشوراقدام کنیم. مراکز فراوری عضو را در سرتاسر کشور گسترش دهیم. کوتاهی در این امور را به گردن پیوند از دهنده زنده نباید بیاندازیم. آیا ما چند مرکز فراهم آوری از جسد را در کشور راه اندازی کرده ایم؟ در حال حاضر چند درصد از بیماران مرگ مغزی خود را تحت پوشش این مراکز داریم؟ باید با کار و تلاش شبانه روزی شرایط خود را در پیوند اعضاء از بیماران مرگ مغزی به سطح جهانی برساینم. اکنون از این نظر، شرایط خوبی نداریم.
دکتر محمد نجفی سمنانی
دانشیار ارولوژی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
فلوشیپ آندوارولوژی و جراحی لاپاراسکوپی کلیه و مجاری ادراری و جراح پیوند کلیه
توقف روند خرید و فروش کلیه کاری زمان بر و دشوار است و نیازمند همکاری چند جانبه دارد.غیر اخلاقی بودن خرید فروش اعضا مشخص میباشد و مورد تایید هیچ علما دین نبوده است .با افزایش پیوند از مرگ مغزی میتوان خرید و فروش کلیه کاهش داد و پیوند از زنده در شرایط خاص پذیرفت.
فکر می کنم بهتر است بحث را به دو قسمت تقسیم کرد 1) آیا پیوند از دهنده زنده غریبه جایز است؟ پاسخ مراجع دینی واضح و روشن است و نظرات جدی بعضی از متفکرین غربی موافق این موضوع نیز موجود است که نشانه وجود اختلاف نظر بین دانشمندان اخلاق پزشکی دنیا است ولی این اختلاف نظر در بین مراجع تقلید در حداقل ممکن است و ما مشکلمان در ایران کمتر است و افراد مختلف می توانند طبق فتوای مرجع تقلید خود عمل نمایند و نیازی به تخطئه دیگران نیست زیرا عمل به تکلیف خود کرده اند و ادامه بحث موجب جدل خواهد بود که ادامه جدل زیبنده این گروه علمی نیست
2) مسئله دوم حل مشکلات اجتماعی موجود در نحوه معرفی دهنده و گیرنده به یکدیگر می باشد که وجود یکسری قوانین موجود که مخالف تبلیغ و تصاویر زشت به تصویر کشیده در روی دیوار است که باید طبق قانونهای موجود با آن برخورد شود و اصل موضوع به علت تخلفات زیر سوال نرود
پیشنهاد می شود که مشکلات موجود باید بررسی و اگر در مواردی نیاز به قوانین جدید دارد به آنها پرداخت و در ضمن به جنبه ایثار و نکات مثبت اجتماعی آن تاکید و قوانین حمایتی بیشتری وضع گردد و اگر مشکل در نظارت وجود دارد به حذف صورت مسئله نپردازیم
من مطمئن هستم آقای دکتر خاتمی بهتر از بنده به درد و مشکلات بیماران دیالیزی واقفند و از حل این مشکلات لذت می برند و شاهد این مدعا فعالیت جدی ایشان در امر پیوند کلیه که شامل پیوند از زنده می باشد است و مرتفع کردن مشکلات موجود در این امر نیز دغدغه ایشان نیز می باشد و افرادی که سالهای متمادی است اعتقاد جدی در امر پیوند نداشته اند نباید خود را با آقای دکتر خاتمی هم عقیده بدانند زیرا ایشان عملشان گواه اختلاف با آنها می باشد
2-اصل كلي آن است كه هر عملي حتي اگر ضرر اندكي داشته باشد، از لحاظ شرعي حرام است و لذا بايد از آن صرف نظر كرد و در اين كه اهداي كليه ضرر جسمي و مالي (مراجعات بعدي براي زير نظر بودن و مصرف قرص و غيره) براي اهدا كننده دارد ترديدي نيست.
3-از لحاظ اخلاقي نيز سئوال اين است كه آيا ما حق داريم براي طولاني تر كردن مثلاً عمر پيرمردي فرتوت، جوان برنايي را ناقص كنيم؟؟! پاسخ به اين سئوال را بايد بي طرفانه و فارغ از دغدغههاي اقتصادي پزشكي داد.
4-آيا پزشكان ما واقعاً همين ضرر مسلم اندك و تحت نظر بودن مادام العمر را به دهند گوشزد مي كنند يا فوري اجازه پيوند ميدهند؟؟! اگر گوشزد نكنند در هر بلايي كه سر او ميآيد شرك اند و ترديدي در اين مطلب نيست.
5-از جهتي ديگر اهداي كليه از زندگان از لحاظ اخلاقي نوعي دخالت بيجا در قضا و قدر الهي نيز مي تواند تلقي شود.