به گزارش شفا آنلاین،محسن پویان اظهار کرد: رشگک گیاهی از خانواده گل سرخ یا "rosaceae" بوده که در کتب گیاهان ایران به نام‌های مسیکه، توت روباهی، علف‌خونی و قیطره از آن یاد شده است.
وی افزود: رشگک گیاهی علفی که طول شاخه‌های آن در شرایط مناسب به حدود 40 سانتی‌متر می‌رسد و برگ‌های مرکب و شامل هفت تا 15 برگچه است.
مدیر پروژه دهکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی خراسان جنوبی ادامه داد: حاشیه برگچه‌ها دندانه‌دار هستند و گلهای آن سبزفام، فشرده و در انتهای ساقه ظاهر می‌شوند.
پویان با اشاره به اینکه قسمت‌های مورد استفاده گیاه ریشه، برگ و شاخه‌های گل‌دار آن است، تصریح کرد: این گیاه از قدیمی‌ترین گیاهان دارویی بوده که در ایران، چین و هند از آن استفاده می‌شده است.
وی یادآور شد: برگ‌های گیاه خاصیت تب‌بر دارد و برای کوفتگی و ضرب خوردگی اعضاء از آن استفاده می‌شود و پخته شده برگ آن نیز برای تقویت معده مفید است.
مدیر پروژه دهکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی خراسان جنوبی بیان کرد: ساقه زیرزمینی و ریشه گیاه ظاهری قهوه‌ای رنگ دارد که داخل آن زرد رنگ است، ریشه گیاه را می‌توان از اواسط بهار تا اواخر تابستان برداشت و خشک کرد.
پویان اضافه کرد: ریشه گیاه برای اسهال خونی، قطع خونریزی و التیام زخم معده مفید بوده و به صورت استعمال خارجی برای درمان زخم‌ها و سوختگی‌ها مصرف می‌شود.
وی اظهار کرد: این گیاه ترشحات غیرمعمول عادت ماهیانه در زنان را برطرف کرده و برای عوارض بعد از زایمان نیز مصرف آن توصیه شده است.
مدیر پروژه دهکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی خراسان جنوبی با اشاره به اینکه ریشه این گیاه برای معالجه سل، آبله‌مرغان و دفع کرم‌های انگلی نافع است، تصریح کرد: دم کرده ریشه و برگ به صورت استعمال خارجی ناراحتی‌های پوستی را برطرف می‌کند.
وی یادآور شد: این گیاه در خراسان‌جنوبی در جنوب بیرجند، بنددره، بند عمرشاه، خراشاد، نوفرست و نیز درمیان، سربیشه و سرایان مشاهده می‌شود.
