شفا آنلاین:مدیریت
درد در مبتلایان به سیکل سل شامل مصرف ضددردهای مناسب برای کاهش درد حاد
ناشی از انسداد عروقی و نیز درد مزمن یا پایدار است. به گزارش شفا آنلاین:مصرف ضددردها براساس
سطح درد بیمار و با هدف بهبود کافی درد توصیه می‌شود. تصمیم‌گیری درمانی
بین داروهای غیراپیوئیدی و اپیوئیدها براساس شدت درد و بررسی فایده-ضرر در
مورد هر بیمار خاص انجام می‌شود. استامینوفن، ضدالتهاب‌های غیراستروئیدی
نظیر ایبوبروفن، پیروکسیکام و کتورولاک معمولا برای درمان درد خفیف تا
متوسط تجویز می‌شوند.
در هنگام تصمیم‌گیری درمانی در مورد داروهای ضددرد به
خاطر داشته باشید که مبتلایان به سیکل سل درجاتی از نارسایی کبدی و کلیوی
را دارند؛ بنابراین تجویز استامینوفن در بسیاری از آنان ممنوع است. در
بیماران با زخم‌های گوارشی و اختلالات انعقادی و نارسایی کلیوی،
ضدالتهاب‌های غیراستروئیدی را تجویز نکنید. در مورد درد متوسط تا شدید،
بیمار می‌تواند با اپیوئیدها (نظیر مورفین، هیدرومورفین، کدئین،
هیدروکودون، اکسی کودون، متادون یا فنتانیل) درمان شود یا ترکیبی از
اپیوئیدها و داروهای غیراپیوئیدی را دریافت کند. مورفین داروی انتخابی برای
درمان حملات درد سیکل سل است. گزارش شده است که کلیرانس مورفین در
مبتلایان به سیکل سل، 3 تا 10 برابر بیشتر از افراد سالم است. نیمه عمر و
سطح زیرمنحنی نیز در مبتلایان به سیکل سل کمتر است. خواب‌آلودگی، کهیر،
یبوست، تغییرات خلقی (دیسفوریا/یوفوریا)، و عوارض شدیدتری نظیر تضعیف تنفسی
و وابستگی یا سوءمصرف دارو نیز در مصرف‌کنندگان اپیوئید گزارش شده است.سپید
منبع: US.Pharmacist
