تاریخ پزشکی از تلاشهای کمحاصل و بیحاصل چینیها و ایتالیاییها و برخی قبایل آفریقایی میگوید که تلاش داشتند با بستن زخم با برخی مواد ضدمیکروبی یا خوراندن آن به بیمار از مرگ وی جلوگیری کنند.
شفا آنلاین: میکروبها
نه از زمان ظهور نوع بشر بلکه سالها پیش از ما به وجود آمدند. آنها برای
بقای خود به مرگ میزبانان متکی بودند و تا قرنها حتی بیش از جنگها عامل
مرگ انسانها بودند.
به گزارش
شفا آنلاین:به نقل از سپید با این حال با وجودی که از زمان پیدایش بشر بیشترین
علل مرگ بر اثر عفونتهای ناشی از زخم و بیماری بوده است، کمترین سالها
پیشروی علمی در مورد آن تا اوایل قرن بیستم انجام نشد.
تاریخ پزشکی از
تلاشهای کمحاصل و بیحاصل چینیها و ایتالیاییها و برخی قبایل آفریقایی
میگوید که تلاش داشتند با بستن زخم با برخی مواد ضدمیکروبی یا خوراندن آن
به بیمار از مرگ وی جلوگیری کنند.
اما هیچکدام کاملاً موثر نبودند تا
زمانی که فلمینگ سال 1928 به صورت اتفاقی با کشف پنیسلین و آنتی بیوتیک،
بشریت را چند قدم به بقای بیشتر و مطمئنتر نزدیک کرد. پس از رواج
آنتیبیوتیکها، استفاده آن با یک انفجار دارویی همراه بود و موجی از مردم
روزانه بدون هیچدلیلی به مصرف آنتیبیوتیک روی آوردند. به مرور زمان مضرات
استفاده بیش از حد این دارو حین سلامت کامل و بیماری، پزشکان و محققان را
متوجه خودش کرد. مقاومت دارویی به وجود آمد و سیستم ایمنی کودکانی که با
دوزهای سنگین آنتیبیوتیک بزرگ شده بودند با مشکل مواجه شد.
در
حال حاضر عفونت به خوبی در دنیا و در شهرهایی با حداقل امکانات درمانی و
بهداشتی به خوبی مهار میشود. با این همه این بیماری هنوز کشنده است و برای
بقای بشری تهدید محسوب میشود. با اینکه بیماریهای عفونی تا حد زیادی از
بین رفتهاند اما عواملی وجود دارد که همچنان انسان را در معرض تهدید این
عامل خطرناک قرار میدهد.
طبق آماری که سایت علمی سلامت جهانی در سال 2014
منتشر کرده است، بیشترین عفونتها بر اثر زخم در جنگها و در 10 سال نخست
زندگی کشنده است. عدم امکانات کافی در میدانهای جنگی یا شدت جراحات و
آلوده بودن محیط همچنان سالانه جان بسیاری از سربازان را در دنیا میگیرد.
همچنین زخمهایی که طی اتفاقات و حوادث کماهمیت برای کودکان به وجود
میآید، در صورت عدم توجه کافی میتواند آسیبهای دائمی به کودک وارد کند.
عامل بعدی، مصرف دخانیات است. مصرف سیگار بدن افراد را در برابر انواع
عفونتها خصوصا عفونت ریه آسیبپذیر میکند.
مصرف الکل و مواد مخدر نیز
همین اثر مخرب را دارند. عامل چهارم این فهرست عفونتهای بیمارستانی است
که سالانه تعداد زیادی از بیماران بستری شده در بیمارستان، نه از بیماری
اصلی خود بلکه از عفونتی که در بیمارستان به آن مبتلا شدهاند را با مشکل
مواجه میکند و حتی باعث مرگ آنها میشود. طبق گزارش این سایت در بین انواع
عفونتهای بیمارستانی، عفونت دستگاه ادراری 42 درصد، عفونت دستگاه تنفسی
تحتانی یا پنومونی، 15 تا 20 درصد، عفونت ناشی از زخم جراحی، 24 درصد است
که همه آنها اهمیت خاصی دارند. گفته میشود عفونت ادراری شایعترین و
پنومونی کشندهترین عفونتهای بیمارستانی محسوب میشود. گرچه در برخی از
مراکز عفونت بیمارستانی دستگاه گردش خون علت اصلی مرگ بیماران است. شاید سه
عامل نخست به خوبی قابل پیشگیری نباشند اما آنچه را که سیستم درمانی
کشورها به راحتی میتوانند پیشگیری کنند، همین عفونت بیمارستانی است.
این
دسته از عفونتها از آن جهت حائز اهمیت هستند که باعث مرگومیر بیمارانی
میشوند که بیماری اولیه آنها کشنده نبود و باعث افزایش طول مدت بستری
بیمار در بیمارستان میشود و در نتیجه هزینه بیشتری بر دوش بیمار و
بیمارستان و دولت میگذارد و همچنین استفاده از آنتیبیوتیکهای قوی روی
بیماران عوارض جدی به همراه دارد. در کشور سوئیس پس از معالجه بیمار در
بیمارستان وی بلافاصله به منزل منتقل میشود و درمانهای دوره ریکاوری در
خانه بیمار انجام میشود. علاوه بر این، بسیاری از خدمات پزشکی مورد نیاز
بیماران مانند تزریقات و تعویض پانسمان و برخی مراقبتهای تخصصیتر در
خانهها و نه در مراکز درمانی انجام میشود. این راهکار باعث شده است این
کشور کمترین میزان عفونت بیمارستانی را داشته باشد. همچنین تاکید روی
بهداشت افرادی که به ملاقات بیماران در بیمارستان میروند نیز موثر بوده
است.
به
صورت کلی باید در نظر داشت با راهکارهای کمهزینه و ساده میتوان از بخش
زیادی از عفونتهای بیمارستانی پیشگیری کرد.