از هر چهار الی پنج نفر در ایران تقریبا یک فرد دچار اختلالات روانی است؛ مسئلهای که از یک اضطراب ساده تا اختلالات شدید روانپزشکی متغیر است.
شفا آنلاین>اجتماعی>روانپزشک و دانشیار دانشگاه علوم پزشکی ایران با اشاره به تحقیقات آماری جدید عنوان کرد: از هر 5 نفر در ایران یک فرد دچار اختلالات روانی است.به گزارش شفا آنلاین،محمد قدیری روانپزشک و دانشیار دانشگاه علومپزشکی ایران با
اشاره به آخرین تحقیقات و پیمایش های آماری در خصوص مبتلایان به
اختلالات علوم اعصاب و شناختی افزود: از هر چهار الی پنج نفر در ایران
تقریبا یک فرد دچار اختلالات روانی است؛ مسئلهای که از یک اضطراب ساده تا
اختلالات شدید روانپزشکی متغیر است.
وی با
تاکید بر اینکه از نظر ابتلا به اختلالات روانی آمارهای کشورمان
تفاوت چندانی با سایر کشور های درحال توسعه ندارد، تصریح کرد: در این میان
کودکان و افراد مسن آسیب پذیر ترین قشر از نظر ابتلا به این مشکلات هستند
به گونه ای که هم اکنون بیش فعالی و اختلالات یادگیری، در میان کودکان
ایرانی شیوع بالایی دارد .
غربالگری اختلالات علوم اعصاب و شناختی نوعی سرمایه گذاری است
این
روانپزشک و دانشیار دانشگاه علوم پزشکی ایران همچنین با بیان اینکه در
حقیقت انجام غربالگری و یا چکاپ منظم اختلالات شناختی، سرمایه گذاری سود
آور برای خانواده ها است، یادآور شد: برآوردهای علمی پژوهشی و نتایج مستند
تحقیقاتی از سوی سایر کشورهای در حال توسعه و حتی پیشرفته نشان می دهد که
امروز به عنوان مثال صرف هزینه یک دلاری برای انجام به موقع غربالگری این
اختلالات، میتواند با پیشگیری از بروز بیماری های علوم شناختی، ذخیره 20
دلاری ناشی از بار مالی درمانهای آن را به همراه آورد.
وی
اضافه کرد: از سوی دیگر علی رغم اهمیت چشمگیر اجرای برنامه های پیشگیری از
اختلالات روانی در کشور، متاسفانه به علت تازگی و جوانی این علم به مدت سه
الی پنج سال در ایران و برخی کشورهای در حال توسعه، هنوز بسیاری از
استانها و شهرستانها از خدمات علوم شناختی و اقدامات پیشگیرانه در این حوزه
محروم هستند؛ وضعیتی که به طور جدی نیازمند افزایش تعاملات بین وزارتخانه
های کشور، آموزش و پرورش و بهداشت و درمان است.
قدیری
با تاکید بر اینکه پیشگیری به موقع اختلالات شناختی در کودکان میتواند از
بروز بسیاری از رفتارهای پرخطر، مشکلات روانی و حتی اعتیاد در دوران
نوجوانی به طرز فزاینده ای پیشگیری کند، اظهار داشت: باتوجه به اهمیت این
موضوع اما متاسفانه نبود چتر حمایتی بیمه ها و یا نبود حمایت بیمه ای کافی
در پیشگیری، تشخیص و درمان این اختلالات، چالش بزرگی را پیش روی نظام سلامت
کشورمان قرار داده است.