به گزارش شفا آنلاین:باور اول: شیوه ابراز خشم موروثی است و قابل تغییر نیست: مثلا فرد میگوید من خشمم را از پدرم به ارث بردهام. در صورتی که مطالعات پژوهشی نشان میدهند، مردم با مجموعه خاصی از ابراز خشم به دنیا نمیآیند و ابراز خشم حاصل یادگیری است و بر همین اساس، راه مناسب ابراز خشم نیز میتواند آموخته شود.
باور دوم: خشم به صورت خودکار باعث پرخاشگری میشود یعنی تنها شیوه موثر ابراز خشم پرخاشگری است: در واقع مدیریت موثر خشم شامل کنترل خشم به صورت تدریجی از طریق یادگیری مهارتهای جراتورزی، تغییر باورهای غیرعقلانی و کلام منفی و خصومت و به کار بردن طیفی از راهبردهای رفتاری است که با کمک رواندرمانگر و از طریق مشاوره و رواندرمانی، به دست میآید.
باور سوم: مردم برای به دست آوردن مطالبات خود باید پرخاشگر باشند: متاسفانه بیشتر مردم جراتورزی را با پرخاشگری اشتباه میگیرند. هدف پرخاشگری تسلط یافتن و صدمه رساندن و پیروز شدن به هر قیمتی است، در حالی که هدف جراتورزی، ابراز خشم به شیوهای مودبانه است. مثلا اگر دوست شما در هر بار قرار ملاقات تاخیر داشته و این رفتارش شما عصبانی کرده بهجای استفاده از کلمات زشت و پرخاشگری، خشم خود را میتوان به این شیوه ابراز کرد: «وقتی تو دیر میآیی من خیلی ناراحت و عصبانی میشوم. لطف کن سر وقت بیا.»
باور چهارم: برونریزی خشم به صورت پرخاشگری اغلب مطلوب است: سالها این شیوه حتی از سوی برخی متخصصان سلامت روان به مردم به عنوان درمان توصیه میشد مثل تخلیه خشم با ضربه زدن به بالش، داد و فریاد کردن. با این وجود، مطالعات نشان داده که برونریزی خشم به صورت رفتار پرخاشگرانه، رفتار پرخاشگرانه را تقویت میکند و باعث خشمگینتر شدن میشود.سلامانه