فیزیوتراپی در کاهش درد و تورم، افزایش دامنه حرکتی، افزایش قدرت عضلات، بهبود انعطاف پذیری بافت ها، بهبود حس عمقی و تعادل، جلوگیری از پیچ خوردگی های مکرر و بازگشت به سطح فعالیت قبلی و ورزش نقش بسیار زیادی دارد.
شفا آنلاین>سلامت>عضو هیات انجمن فیزیوتراپی ایران گفت: مشکل اساسی در آسیب دیدگی های مچ پا کم توجه ای بیماران به نقش فیزیوتراپی و در نتیجه به دست نیامدن سلامتی کامل و تکرار این پیچ خوردگی ها است.
به گزارش شفا آنلاین،مهرداد بهرامیان با بیان این که یکی از شایع ترین اختلالاتی که در ناحیه مچ پا رخ می دهد، پیچ خوردگی مچ پا است، افزود: هنگامی که پا روی سطح ناهمواری قرار بگیرد و یا شخص پای خود را درست روی زمین قرار ندهد، کف پا متوجه سمت داخل می شود و کناره خارجی پا مماس بر زمین قرار می گیرد که نتیجه آن آسیب رباط جانبی است، که در سمت خارج مچ پا قرار دارد.
وی با اعلام این که دراین شرایط رباط دچار پارگی های میکروسکوپی و یا پارگی های واضح می شود، گفت: در این حالت فرد شاهد درد و تورم می شود.
این فیزیوتراپیست اظهارکرد: درمان ناقص این آسیب می تواند سبب ناپایداری مچ پا، پیچ خوردگی های مکرر و درد مزمن و عودکننده شود.
به گفته بهرامیان، بسته به شدت آسیب ممکن است بیمار فقط دچار کشیدگی نسبی رباط یا کشیدگی شدید به همراه پارگی خفیف و یا پارگی کامل رباط باشد؛ که هرکدام از این ها روش درمانی خاص خود را دارد.
وی افزود: درمان دارای طیف وسیعی از بانداژ تا گچ گیری و درنهایت عمل جراحی است.
وی درباره اقدام های درمانی پس از پیچ خوردگی گفت: نخستین اقدام پس از آسیب، بی حرکت کردن مچ پا و استفاده از کیسه یخ جهت کاهش ورم هست.
وی اظهارکرد: معمولاً بانداژ تا 2 هفته ادامه پیدا می کند و بیمار به تدریج با کاهش درد آن را باز می کند. در طی این دوره بیمار علاوه بر راه رفتن، تمرینات تقویتی مچ پا را نیز انجام می دهد.
این متخصص درباره آسیب های شدید در ناحیه مچ پا گفت: در آسیب های شدید از گچ گیری یا بریس های مخصوص استفاده می شود که برای رسیدن به نتیجه مناسب درمانی لازم است بیمار حتماً با این بریس یا گچ راه برود.
وی زمان گچ گرفتن پا آسیب دیده را سه تا چهار هفته اعلام کرد که به دنبال آن حتماً یک دوره فیزیوتراپی نیز تجویز می شود.
به گفته بهرامیان فیزیوتراپی در درمان و پیشگیری از بروز مجدد این آسیب نقش بسیار حائز اهمیتی دارد؛ مشکل اساسی در آسیب دیدگی های مچ بی توجه بیماران به نقش فیزیوتراپی و در نتیجه به دست نیامدن کامل سلامت و تکرار این پیچ خوردگی ها است.
وی افزود: فیزیوتراپی در کاهش درد و تورم، افزایش دامنه حرکتی، افزایش قدرت عضلات، بهبود انعطاف پذیری بافت ها، بهبود حس عمقی و تعادل، جلوگیری از پیچ خوردگی های مکرر و بازگشت به سطح فعالیت قبلی و ورزش نقش بسیار زیادی دارد.
به گفته بهرامیان حداقل سه ماه برای بازتوانی نزد فیزوتراپیست ماهرنیاز است که البته نباید از انجام تمرینات ورزشی در منزل یا محل کار غافل شد.
وی اظهارکرد: در طول این سه ماه شخص باید از راه رفتن در زمین های ناهموار خودداری کند و از کفش های ساق دار استفاده کند.
این متخصص گفت: از شروع ماه سوم باید تمرین‌های تعادلی برای به دست آوردن مجدد حس عمقی بر روی سطوح بی تعادل و یا صفحات مخصوص انجام شود؛ این تمرین‌ها سبب حفظ پایداری مچ پا و جلوگیری از پیچ خوردگی های مکرر می شود.
به گزارش شفا آنلاین،مهرداد بهرامیان با بیان این که یکی از شایع ترین اختلالاتی که در ناحیه مچ پا رخ می دهد، پیچ خوردگی مچ پا است، افزود: هنگامی که پا روی سطح ناهمواری قرار بگیرد و یا شخص پای خود را درست روی زمین قرار ندهد، کف پا متوجه سمت داخل می شود و کناره خارجی پا مماس بر زمین قرار می گیرد که نتیجه آن آسیب رباط جانبی است، که در سمت خارج مچ پا قرار دارد.
وی با اعلام این که دراین شرایط رباط دچار پارگی های میکروسکوپی و یا پارگی های واضح می شود، گفت: در این حالت فرد شاهد درد و تورم می شود.
این فیزیوتراپیست اظهارکرد: درمان ناقص این آسیب می تواند سبب ناپایداری مچ پا، پیچ خوردگی های مکرر و درد مزمن و عودکننده شود.
به گفته بهرامیان، بسته به شدت آسیب ممکن است بیمار فقط دچار کشیدگی نسبی رباط یا کشیدگی شدید به همراه پارگی خفیف و یا پارگی کامل رباط باشد؛ که هرکدام از این ها روش درمانی خاص خود را دارد.
وی افزود: درمان دارای طیف وسیعی از بانداژ تا گچ گیری و درنهایت عمل جراحی است.
وی درباره اقدام های درمانی پس از پیچ خوردگی گفت: نخستین اقدام پس از آسیب، بی حرکت کردن مچ پا و استفاده از کیسه یخ جهت کاهش ورم هست.
وی اظهارکرد: معمولاً بانداژ تا 2 هفته ادامه پیدا می کند و بیمار به تدریج با کاهش درد آن را باز می کند. در طی این دوره بیمار علاوه بر راه رفتن، تمرینات تقویتی مچ پا را نیز انجام می دهد.
این متخصص درباره آسیب های شدید در ناحیه مچ پا گفت: در آسیب های شدید از گچ گیری یا بریس های مخصوص استفاده می شود که برای رسیدن به نتیجه مناسب درمانی لازم است بیمار حتماً با این بریس یا گچ راه برود.
وی زمان گچ گرفتن پا آسیب دیده را سه تا چهار هفته اعلام کرد که به دنبال آن حتماً یک دوره فیزیوتراپی نیز تجویز می شود.
به گفته بهرامیان فیزیوتراپی در درمان و پیشگیری از بروز مجدد این آسیب نقش بسیار حائز اهمیتی دارد؛ مشکل اساسی در آسیب دیدگی های مچ بی توجه بیماران به نقش فیزیوتراپی و در نتیجه به دست نیامدن کامل سلامت و تکرار این پیچ خوردگی ها است.
وی افزود: فیزیوتراپی در کاهش درد و تورم، افزایش دامنه حرکتی، افزایش قدرت عضلات، بهبود انعطاف پذیری بافت ها، بهبود حس عمقی و تعادل، جلوگیری از پیچ خوردگی های مکرر و بازگشت به سطح فعالیت قبلی و ورزش نقش بسیار زیادی دارد.
به گفته بهرامیان حداقل سه ماه برای بازتوانی نزد فیزوتراپیست ماهرنیاز است که البته نباید از انجام تمرینات ورزشی در منزل یا محل کار غافل شد.
وی اظهارکرد: در طول این سه ماه شخص باید از راه رفتن در زمین های ناهموار خودداری کند و از کفش های ساق دار استفاده کند.
این متخصص گفت: از شروع ماه سوم باید تمرین‌های تعادلی برای به دست آوردن مجدد حس عمقی بر روی سطوح بی تعادل و یا صفحات مخصوص انجام شود؛ این تمرین‌ها سبب حفظ پایداری مچ پا و جلوگیری از پیچ خوردگی های مکرر می شود.
نظرشما
آخرین اخبار