شفاآنلاین: مدیر گروه روانپزشکی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی ایران گفت: یک پنجم از بیماران اسکیزوفرنی که حدود 70 هزار نفر هستند نیازمند فوری بستری دربیمارستان ها هستند.البته این آمار به غیراز سایر بیماران روانپزشکی است .حال آنکه تعداد تخت های روانپزشکی فعال درکشور ما حدود دوهزارعددمی باشد.
دکتر فربد فدایی درگفتگوی اختصاصی با
شفاآنلاین ضمن بیان این خبر اظهار کرد: در ایران حدود 10 هزار تخت روانپزشکی داریم اما تخت هایی که فعال هستند و بیماران بستری میشوند وخدمات می گیرند در حدود 2 هزار تخت است.
وی افزود: باقی تخت ها نیزتوسط بیمارانی اشغال شده که نیاز به بستری شدن طولانی مدت دارد و در واقع تخت توانبخشی است. بیماران روانپزشکی معمولاً نیاز دارند که چند هفته ای بستری شوند که داروها و یا سایر درمانها اثرکند و بعد از آن ترخیص می شوند که البته نیاز به مراجعه ی مجدد هم دارند.
این روانپزشک گفت: تعداد بیمارستان های عمومی که دارای تخت روانپزشکی هستند معدود است و به تعداد انگشتان دو دست هم نمی رسد و.به همین خاطراکثر بیماران روانپزشکی در بیمارستانهای تک تخصصی روانپزشکی بستری هستند. برای نمونه مرکز روانپزشکی رازی هزارو 100 تخت روانپزشکی و بیمارستان روزبه 200 تخت بستری دارد.
دکتر فدایی خاطر نشان کرد: در شهرستانها هم برخی از بیمارستان ها صرفاً به نگهداری از بیماران روانپزشکی و توانبخشی آنها مشغول هستند .اما تعداد بخش های روانپزشکی که در بیمارستانهای عمومی قراردارند معدود وبا تخت های اندک است؛ برای نمونه در یک بیمارستان ممکن است که 20 تخت روانپزشکی باشد که مطمئناً کافی نیست.
عضو هیأت مدیره انجمن روانپزشکان ایران گفت: تعدادی از بیماران در دورهی حاد بیماریشان نیاز به بستری در بیمارستان بستری دارند، از جمله بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی که یک پنجمشان حتماً در دوره ای از بیماری باید بستری شوند.اما با توجه به اینکه تعداد بیماران اسکیزوفرنی در ایران چیزی در حدود 400 هزار نفر تخمین زده می شود یک پنجم این ها چیزی در حدود 70 هزار تخت میشود در حالی که کل تخت های روانپزشکی ما 10 هزار عدد است و کل تخت های بیمارستانی ما 120 هزار تخت.
وی بیا ن کرد: پس این بیماران در خانه، جامعه و در شرایط نامناسب نگهداری میشوند و یا به صورت افراد کارتن خواب و ولگرد و بی خانمان زندگی می کنند و به خاطر بیماریشان قادر به تأمین معاش نیستند و درلباس افرادی ظاهرمی شوند که تکدی می کنند وماهم هر روز آنها را می بینیم؛ با سر و روی آشفته به دلیل نداشتن بهداشت و کیسه به دست؛ آنها شبها را روی نیمکتهای پارکها، زیر پل ها، ایستگاه های اتوبوس و... زندگی می کنند به همین دلیل ایجاد تخت های جدید روانپزشکی یک ضرورت تام برای کشور است.
مدیر گروه روانپزشکی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی گفت: از سال ها پیش این مسئله برای وزارت بهداشت عنوان شده و وزارت بهداشت در زمان وزارت دکتر مرندی مصوبه ای داشت که 10درصد ظرفیت بیمارستان های عمومی که تخت خالی دارند به بیماران روانپزشکی اختصاص پیدا کند.
وی اظهار کرد: بیمارستانها همیشه ظرفیتشان پر نیست و مقرر بود که از این تعداد خالی 10 درصد را به بیماران روانپزشکی اختصاص دهند.اما تا کنون این مصوبه عملی نشده و دلیل آن هم این است که بیماران روانی درآمدزا نیستند بلکه باید برایشان پول خرج شود و با توجه به طرح خودگردانی بیمارستان ها امکان نگهداری از این بیماران شاید برای رؤسای بیمارستانها فراهم نبوده است.
وی افزود: از طرفی دیگر همیشه یک ترس و وحشتی نسبت به بیماران روانی در ذهن مسوولان بیمارستانها وجود داشته و فکر می کردند که این بیماران ممکن است نظم بیمارستان را به هم بزنند؛ که مطلقاً این طور نیست و این بیماران از آرامترین و مطیعترین بیماران هستند.
وی اضافه کرد: موضوع تخصیص 10 درصد تخت های بیمارستانها به بیماران روانپزشکی موضوعی است مربوط به 20 سال پیش که هنوز هم عملی نشده است و البته وزارت بهداشت همیشه به این مسئله علاقمند است ولی شرایط، امکانات و تجهیزات بیمارستان ها که برای پذیرش بیماران روانپزشکی مناسب باشد وایمن کردن آنها با شیشه ی نشکن و حفاظ جزء ضرورت هایی بوده که مانع انجام این کار شده است.
دکترفدایی تصریح کرد: اگر امکان آن باشد که ما فقط بیماران حاد را در بیمارستانها تحت درمان قرار دهیم و هر چه زودتر آنها را مرخص کنیم این رویه بهتر است و این کار را می توان در بیمارستان های عمومی که تخت های روانپزشکی هم داشته باشند، هم انجام داد.
وی گفت: توصیه ی سازمان جهانی بهداشت هم همین است که از ساختن بیمارستان های تک تخصصی روانپزشکی که موجب جدا شدن این بیماران از بقیه ی بیماران می شود جلوگیری شود و بیماران روانپزشکی در بیمارستان های عمومی ادغام شوند.