سازمان غذا و داروی آمریکا این هفته یک داروی ایمنی‌درمانی به نام کیترودا را که دستگاه ایمنی بدن را تحریک می‌کند، به‌عنوان درمان خط اول بیماران دچار سرطان انتشاریافته غیرسلول کوچک ریه را تایید کرد.
شفا آنلاین:به‌عبارت‌دیگر این دارو را می‌توان به‌عنوان نخستین درمان برای این بیماری به جای شیمی‌درمانی به کار برد. کیترودا تنها داروی ایمنی‌درمانی است که به‌عنوان درمان خط اول برای این بیماران تایید شده است.
به گزارش شفا آنلاین:دکتر فیلیپ گرینبرگ، رئیس بخش ایمنی‌شناسی در مرکز پژوهش سرطان هاچینسون در سیاتل در کنفرانس بین‌المللی ایمنی‌درمانی سرطان در نیویورک در ماه سپتامبر گفت: «ما همیشه درباره سه ستون درمان سرطان صحبت می‌کنیم- پرتودرمانی، شیمی‌درمانی و جراحی- و اکنون کاملا معلوم است که درمان سرطان ستون چهارمی پیدا کرده است که ایمنی‌درمانی است.»
گذشته، حال و آینده ایمنی‌درمانی
تابستان ۱۸۹۰ بود که الیزابت داشیل ۱۷ ساله را که از روی محبت «بسی» می‌نامیدند، دستش میان دو صندلی در یک قطار مسافری گیر کرد و بعد متوجه توده دردناکی در ناحیه گیرکرده شد.
او به ملاقات پزشک ۲۸ ساله‌ای به نام ویلیام کولی در نیویورک رفت تا این جراحت را درمان کند. او از این توده نمونه‌برداری کرد و انتظار داشت در این توده یک کانون عفونت پیدا کند، اما او چیز نگران‌کننده‌تری پیدا کرد: یک توده کوچک خاکستری روی استخوان. این توده یک تومور بدخیم از نوعی بود که سارکوم نامیده می‌شود.
داشیل برای درمان سرطان مجبور شد دست بسی را قطع کند، اما بیماری به‌سرعت به بقیه بدنش گسترش یافت. او در ژانویه ۱۸۹۱ درگذشت. کولی که از این واقعه بسیار ناراحت شده بود، حرفه پزشکی‌اش را به پژوهش درباره سرطان اختصاص داد.
کولی را گاهی «پدر ایمنی‌درمانی سرطان» می‌نامند.
کولی در طول دوران کاری‌اش متوجه شد که عفونت‌ها در بیماران دچار سرطان گاهی با فروکش بیماری همراه می‌شود. این کشف شگفت‌انگیز او را واداشت تا این فرضیه را مطرح کند که ایجاد کردن عفونت در بیمار ممکن است سرطانش را درمان کند.
او برای آزمودن این نظر، در ۱۸۹۳ آمیزه‌ای از باکتری‌ها را ایجاد کرد و از این مخلوط برای ایجاد عفونت در بیماران دچار سرطان استفاده کرد. این باکتری‌ها گاهی باعث برانگیختن دستگاه ایمنی بیمار نه‌تنها برای حمله عفونت بلکه هر چیزی دیگری می‌شدند که بدن آن‌ها را «بیگانه» می‌شمرد، ازجمله تومور. در یک مورد، هنگامی‌که کولی باکتری استرپتوکوک را به یک بیماری دچار سرطان تزریق کرد تا در او مخملک ایجاد کند، تومور بیمار محو شد، احتمالا به‌این‌علت که دستگاه ایمنی به آن حمله کرده بود.
نظر کولی را گاه‌گاهی پژوهشگران گوناگون در دهه ۱۹۰۰ بررسی کردند، اما این نظر تا همین اواخر به‌عنوان رویکردی برای درمان به‌طور گسترده پذیرفته نشد.
گرینبرگ گفت: «ایمنی‌درمانی در طول دهه گذشته دستخوش انقلابی شده است، به این معنا که شیوه‌ای که تجربی بود و هنوز پرسش‌هایی درباره نقش آن در درمان سرطان وجود داشت، کاملا متحول شده است و اکنون آشکارا روشی موثر است.»
دکتر پل ارلیش، پزشک آلمانی که در سال ۱۹۰۸ برنده جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی شد، استفاده از دستگاه ایمنی را برای مهار تشکیل تومور در «فرضیه مراقبت ایمنی» پیشنهاد کرده بود، ایده‌ای که به نظر می‌رسد پیرو نظر کولی باشد.
اما فقط در دهه ۲۰۰۰ بود که این فرضیه به‌طور گسترده پذیرفته شد. یک بازبینی شاخص که در سال ۲۰۰۲ در ژورنال Nature Immunology منتشر شد از معتبر بودن نظر «مراقبت ایمنی» سرطان حمایت کرد.
اشکال ایمنی‌درمانی
ایمنی‌درمانی اشکال بسیاری دارد؛ واکسن‌های درمانی، درمان‌های با آنتی‌بادی یا پادتن و داروها و می‌تواند به‌صورت تزریقی، به‌صورت قرص یا کپسول، کرم یا پماد موضعی یا از راه سوند انجام شود.
سازمان غذا و داروی آمریکا نخستین واکسن درمانی برای سرطان به نام sipuleuce- یا Provenge را در سال ۲۰۱۰ تایید کرد. این دارو پاسخ دستگاه ایمنی به سلول‌های سرطان پروستات را تحریک می‌کند و کارآزمایی‌های بالینی نشان داده‌اند که این دارو میزان بقای مردان دارای نوع معینی از سرطان پروستات را برای ۴ ماه افزایش می‌دهد.
یک واکسن درمانی دیگر که به نام T-VEC یا Imlygic در سال ۲۰۱۵ برای درمان برخی از بیماران دچار ملانوم انتشاریافته تایید شد.
برخی از درمان‌های با آنتی‌بادی نیز به‌وسیله سازمان غذا و داروی آمریکا تایید شده‌اند، ازجمله داروهای Kadcyla برای برخی از سرطان‌های پستان، Acetris برای لنفوم هوچکینی و یک نوع لنفوم سلول T غیرهوچکینی و Zevali- برای میلوم سلول B غیرهوچکینی. همچنین گروهی از داروهای ایمنی‌درمانی به نام «مهارکننده بازرسی ایمنی» به تایید رسیده‌اند. این داروها به سلول‌های سرطانی که می‌توانند دستگاه ایمنی را تضعیف کنند، آسیب می‌زنند.
داروی Keytruda یک داروی مهارکننده بازرسی است. سایر داروها در این گروه شامل Opdivo برای درمان لنفوم هوچکینی، ملانوم پیشرفته، یک شکل سرطان کلیه و سرطان ریه پیشه رفته است. داروی Tecentriq برای درمان سرطان مثانه و داروی Yervoy برای درمان ملانوم در مرحله انتهایی به کار می‌رود. دانشمندان هشدار می‌دهند که پزشکان و بیماران باید آماده اثرات جانبی بالقوه شدید شیوه‌های ایمنی‌درمانی و مشکلات ناشی از آن هم باشند.
تقویت دستگاه ایمنی با چنین درمان‌هایی ممکن است باعث واکنش‌های پوستی، علائم شبیه آنفلوآنزا، تپش قلب، اسهال و خطر عفونت باشند. داروهای جدید ایمنی‌درمانی سرطان حتی با بروز آرتریت در برخی بیماران مرتبط شده‌اند. یک کارآزمایی بالینی به‌وسیله شرکتJuno Therapeutics که کارایی یک شیوه ایمنی‌درمانی برای لوسمی لنفوبلاستی را می‌آزمود، پس از مرگ سه بیمار متوقف شد. این بیماران دچار تورم مغزی شده بودند.سپید
منبع: CNN
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار