قبل از بستری شدن برای جراحی تعویض مفصل بخوانید

به گزارش شفا آنلاین، مطمئن شوید روز بستری شدن را در بیمارستان و روز عمل جراحی خود را می‌دانید.
در روز بستری تمام مدارک پزشکی و وسایلی را که پزشک از شما خواسته است، با خود به بیمارستان بیاورید.
اگر از بیمه تکمیلی با هر نوع بیمه دیگری استفاده می‌کنید قبل از بستری شدن باید آن را به اطلاع بیمه خود برسانید.
قبل از بستری شدن در بیمارستان مطمئن شوید نزدیکان شما در روز مرخص شدن در دسترس هستند تا اقدامات ترخیص را در بیمارستان انجام دهند و همچنین مطمئن شوید نزدیکان شما حداقل به مدت یک هفته بعد از جراحی بطور 24 ساعته به منظور مراقبت نزد شما خواهند بود.
قبل از بستری شدن در بیمارستان وسایل مورد نیاز را مانند واکر یا یک جفت عصای زیربغل، یک توالت فرنگی سیار با نشیمن بلند، یک صندلی با نشیمن بلند برای داخل حمام تهیه کنید.
از قبل، محیط خانه را برای بعد از جراحی آماده کنید. در مورد خصوصیات خانه بعدا توضیحاتی داده خواهد شد.
داروهایی را که از قبل به علت بیماری‌های دیگر مصرف می‌کنید (مثل داروهای قلب یا فشار خون) پس از اینکه به اطلاع جراح می‌رسانید و در صورتی که منعی نداشته باشد، باید قبل و بعد از جراحی هم مصرف کنید. این داروها را باید با خود به بیمارسشتان بیاورید.
وسایل شخصی خود را از قبل آماده کنید تا آنها را در بیمارستان همراه خود داشته باشید.
بستری شدن در بیمارستان معمولا در روز قبل از جراحی است.
نکات مهم بعد از بستری شدن در بیمارستان
شب قبل از جراحی حمام بروید و تمام قسمت‌های بدن خود را خوب با آب و صابون بشویید.
بهتر است موی بدن خود را نتراشید. بهترین زمان برای کوتاه کردن موهای موضع عمل جراحی، در اطاق عمل و بلافاصله قبل از جراحی است.
حداقل از 12 ساعت قبل از جراحی نباید چیزی بخورید یا بیاشامید.

       قبل از عمل جراحی تعویض مفصل لگن باید در محیط زندگی فرد تغییراتی داده شود تا محیط زندگی او بعد از جراحی راحت‌تر باشد. هدف عمده این تغییرات این است که احتمال زمین خوردن فرد کم شود و وی بتواند راحت‌تر و بدون فشار زیاد به مفصل مصنوعی کارهای خود را انجام دهد.

       زمین‌خوردن می‌تواند موجب شکسته شدن استخوان اطراف مفصل مصنوعی شده و در این وضعیت، درمان شکستگی بسیار مشکل‌تر و پرعارضه‌تر از شکستگی در فردی است که مفصل مصنوعی ندارد.

مهم‌ترین این تغییراتی که باید در خانه داد، عبارت است از
در اطاق نشیمن
چیدمان وسایل داخل خانه و مبلمان را طوری تغییر دهید تا فرد بتواند راحت با واکر یا عصای زیر بغل بین آنها رفت‌و‌آمد کند.
کناره‌های فرش را با چسب های دو طرفه به کف زمین محکم کنید تا روی زمین سر نخورد. یکی از علل زمین خوردن بیماران لیز بودن زمین و سر خوردن فرش روی آن است.
باید دقت کرد که کف اطاق اشیاء پراکنده نباشند. گیر کردن هر کدام از این اشیاء به پای بیمار می‌تواند موجب زمین خوردن او شود.
باید دقت کرد که سیم برق یا تلفن روی زمین آزاد نباشد. بسیاری اوقات گیر کردن این سیم‌ها به پا یا عصای فرد موجب زمین‌خوردن وی می‌شود.
اشیائی را که بیشتر مورد استفاده بیمار است در اطراف وی بگذارید تا مجبور نباشید مسافت زیادی را برای رسیدن به آنها طی کنید.
مواردی را مانند تلفن، کنترل تلویزیون، دستمال کاغذی، سطل زباله، کتاب برای مطالعه، نوشیدنی و داروها را در روی یک میز کنار صندلی بیمار قرار دهید تا به آسانی در دسترس وی باشند.
لباسی پوشیده شود که جیب‌های بزرگ داشته باشد تا فرد بهتر بتواند لوازم سبک مورد احتیاج خود را در جیب بگذارد.
صندلی‌های مورد استفاده بیمار باید کاملا محکم و پایدار باشند و نشیمن آنها ارتفاع کمی نداشته باشد. بیمار باید به‌مدت سه ماه فقط روی صندلی‌های دسته‌دار بنشینید.
نشیمن صندلی مورد استفاده باید کمی سفت بوده و ارتفاع آن کمی بلندتر از معمول باشد، به طوری که وقتی روی آن می‌نشینید زانوهایتان در سطح پایین‌تری از لگن‌تان قرار بگیرد. استفاده از مبل‌های با ارتفاع کم و نشیمن نرم مناسب نیست.
در شماره‌های آینده، در مورد دیگر اقدامات صحبت خواهد شد.